Ιερείς (Ορθόδοξοι, Μονοφυσίτες Αρμένιοι και Κόπτες, Νεστοριανοί, Ρωμαιο-καθολικοί), προτεστάντες ποιμένες (Ευαγγελικοί, Πεντηκοστιανοί, Λουθηρανοί), πρεσβύτεροι των Μαρτύρων του Ιεχωβά, θεολόγοι και διδάσκαλοι οι οποίοι ασπάστηκαν το Ισλάμ.
.
.
.
Abu Yahya Jerald F. Dirks
Ο Δρ Jerald F. Dirks – πρώην διάκονος της Ενωμένης Μεθοδιστικής Εκκλησίας. Έχει ένα Master στη θεολογία από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ένα Διδακτορικό στην ψυχολογία από το πανεπιστήμιο του Ντένβερ. Συντάκτης του “The Cross and the Crescent: An Interfaith Dialogue between Christianity and Islam” (ISBN 1-59008-002-5, δημοσιεύσεις Amana, 2001). Έχει δημοσιεύσει πάνω από 60 άρθρα στον τομέα της κλινικής ψυχολογίας και πάνω από 150 άρθρα σχετικά με τα αραβικά άλογα.
“Μια από τις πιο πρόωρες μνήμες παιδικής ηλικίας μου είναι η ακοή του χτυπήματος κουδουνιών της εκκλησίας για την πρωινή λατρεία της Κυριακής στη μικρή, αγροτική πόλη στην οποία ανατράφηκα. Η Μεθοδιστική εκκλησία ήταν μια παλαιά, ξύλινη κατασκευή με έναν πύργο με καμπάνες, με δύο σχολικές τάξεις για το Κυριακό σχολείο (κατηχητικό) για παιδιά πίσω από δύο διπλωμένες, ξύλινες πόρτες για να την χωρίσουν από την υπόλοιπη εκκλησία και μια σοφίτα όπου στεγάζονταν οι σχολικές τάξεις της Κυριακής για τα μεγαλύτερα παιδιά. Λιγότερο από δύο τετράγωνα από το σπίτι μου. Δεδομένου ότι το κουδούνι θα χτυπούσε, θα μαζευόμασταν ως οικογένεια και θα κάναμε το εβδομαδιαίο προσκύνημά μας στην εκκλησία.
Μέχρι τις ημέρες που πήγα στο Γυμνάσιο, η τοπική μεθοδιστική εκκλησία είχε κλείσει και παρευρισκόμασταν πλέον στη μεθοδιστική εκκλησία στη γειτονική πόλη, η οποία ήταν μόνο ελαφρώς μεγαλύτερη από την πόλη στην οποία έζησα. Εκεί, οι σκέψεις μου άρχισαν αρχικά να εστιάζουν στη διακονία ως προσωπική κλήση. Έγινα ενεργό μέλος στη μεθοδιστική νεολαία και χρησίμευσα τελικά ως τοπικό και ανώτερο στέλεχος διασκέψεων. Έγινα επίσης επίσημος πλέον «ιεροκήρυκας» κατά τη διάρκεια της ετήσιας υπηρεσίας της Κυριακής νεολαίας. Το κήρυγμά μου άρχισε να εφιστά την πανκοινοτική προσοχή και λίγο αργότερα κήρυττα περιστασιακά και σε άλλες εκκλησίες, σε μια ιδιωτική κλινική και στις διάφορες συνδεδεμένες με την εκκλησία ομάδες νεολαίας και κυριών, όπου έθεσα χαρακτηριστικά τα αρχεία συμμετοχής.
Κατά τα 17, όταν άρχισα το καινούριο έτος μου στο κολλέγιο του Χάρβαρντ, η απόφασή μου να απασχοληθώ στη διακονία είχε οριστικοποιηθεί. Κατά τη διάρκεια του καινούριου έτους, εγγράφτηκα σε μια σειρά μαθημάτων δύο-εξαμήνων στη συγκριτική θεολογία, την οποία διδάχτηκα από τον Wilfred Cantwell Smith, του οποίου συγκεκριμένος τομέας διδασκαλίας ήταν το Ισλάμ. Κατά τη διάρκεια εκείνης της σειράς μαθημάτων, έδωσα την πολύ λιγότερη προσοχή στο Ισλάμ, από ότι έκανα με άλλες θρησκείες όπως ο Ινδουισμός και ο Βουδισμός, επειδή οι τελευταίες δύο (θρησκείες) μου φάνηκαν τόσο πολύ πιό εσωτερικές και παράξενες.
Αντίθετα, το Ισλάμ εμφανίστηκε να είναι κάπως παρόμοιο με τον Χριστιανισμό μου. Υπό αυτήν τη μορφή, δεν επικεντρώθηκα σ’ αυτό τόσο πολύ όπως ίσως θα έπρεπε να έχω, αν και μπορώ να θυμηθώ ότι έγραψα μία εργασία για τη σειρά μαθημάτων σχετικά με την έννοια της «αποκάλυψης στο Κοράνι».
Εν τούτοις, δεδομένου ότι η σειρά μαθημάτων ήταν με αυστηρά ακαδημαϊκά πρότυπα και απαιτήσεις, απέκτησα μια μικρή βιβλιοθήκη από μισή ντουζίνα βιβλία σχετικά με το Ισλάμ, τα οποία ενεγράφησαν από μη-μουσουλμάνους και που επρόκειτο να με εξυπηρετήσουν στην καλή θέση μου 25 έτη αργότερα. Απέκτησα επίσης δύο διαφορετικές αγγλικές μεταφράσεις των εννοιών του Κορανίου, το οποίο διάβασα τότε.
Εκείνη την Άνοιξη, το Χάρβαρντ δήλωσε ότι ήμουν ένας από τους κορυφαίους σπουδαστές προ-θεολογίας στο κολλέγιο. Τα καλοκαίρια, ανάμεσα στην εισαγωγή μου στο πανεπιστήμιο στο Χάρβαρντ και στην αποφοίτηση μου, εργάστηκα ως διάκονος νεολαίας σε μια αρκετά μεγάλη Ενωμένη Μεθοδιστική Εκκλησία. Το επόμενο καλοκαίρι, έλαβα την άδειά μου να κηρύσσω από την Ενωμένη Μεθοδιστική Εκκλησία. Αμέσως μετά τη βαθμολόγηση από το κολλέγιο του Χάρβαρντ το 1971, εγγράφηκα στο σχολείο θεολογίας του Χάρβαρντ και έλαβα το master θεολογίας το 1974, έχοντας οριστεί προηγουμένως ως υπεύθυνος στη Διακονία της Ενωμένης Μεθοδιστικής Εκκλησίας το 1972 και έχοντας λάβει ένα δίπλωμα Scholarship από την Ενωμένη Μεθοδιστική Εκκλησία ως συμπλήρωμα στις σχολική μου υποτροφία θεολογίας του Χάρβαρντ.
Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης μου στις Σχολές, συμπλήρωσα επίσης ένα διετές πρόγραμμα εθελοντισμού ως εφημέριος νοσοκομείων στο νοσοκομείο Peter Bent Brigham στη Βοστόνη. Μετά από την αποφοίτηση από τη Σχολή Θεολογίας του Χάρβαρντ, πέρασα το Καλοκαίρι ως διάκονος στην υπηρεσία δύο Ενωμένων Μεθοδιστικών Εκκλησιών στο αγροτικό Κάνσας, όπου η συμμετοχή του κόσμου πέταξε στα ύψη, πράγμα που δεν είχε συμβεί σε εκείνες τις εκκλησίες για αρκετά έτη.
Βλέποντας με κάποιος απ’ έξω, ήμουν ένας πολύ ελπιδοφόρος νέος διάκονος, ο οποίος είχε λάβει μια άριστη εκπαίδευση, έσυρα τα μεγάλα πλήθη στη λατρεία του πρωινού της Κυριακής και ήμουν επιτυχής σε κάθε περίσταση κατά μήκος της διακονικής πορείας. Εντούτοις, βλέποντας με εσωτερικά, διεξήγαγα έναν σταθερό πόλεμο για να διατηρήσω την προσωπική ακεραιότητά μου, παρά τις διακονικές ευθύνες μου. Αυτός ο αγώνας ήταν πολύ διαφορετικός από αυτούς που ευλόγως δόθηκαν από κάποιους μεταγενέστερους τηλε-Ευαγγελιστές με την ανεπιτυχή τους προσπάθεια να διατηρήσουν προσωπική σεξουαλική ηθική. Παρομοίως ήταν πολύ διαφορετικός από τους αγώνες που δόθηκαν από τους παιδόφιλους ιερείς του παρόντος, που έχουν γίνει πρωτοσέλιδα. Όμως ο αγώνας μου να διατηρήσω προσωπική ηθική ίσως να είναι ο πιο κοινός ανάμεσα στα καλύτερα εκπαιδευμένα μέλη του κλήρου. Ενέχει μια δόση ειρωνείας το γεγονός ότι οι υποτιθέμενα καλύτεροι, ευφυέστεροι και πιο ιδεαλιστές από τους μελλοντικούς ιερείς επιλέγονται για την καλύτερη ιερατική εκπαίδευση, δηλαδή αυτή που προσφερόταν εκείνον τον καιρό στη θεολογική σχολή του Χάρβαρντ. Η ειρωνεία είναι ότι, δεδομένου ότι λαμβάνει μία τέτοια εκπαίδευση, ο ιεροσπουδαστής εκτίθεται στην πραγματική ιστορική αλήθεια μόλις όσον αφορά: 1) τη διαμόρφωση της πρώτης κύριας εκκλησίας, και το πώς η εκκλησία διαμορφώθηκε από γεωπολιτική σκοπιά· 2) την «πρωτότυπη» ανάγνωση διαφόρων βιβλικών κειμένων πολλά εκ των οποίων αντιτίθενται έντονα σε αυτό που οι περισσότεροι Χριστιανοί διαβάζουν στη Βίβλο τους, παρόλο που μερικές από τις πληροφορίες ενσωματώνονται σταδιακά σε νεότερες και καλύτερες μεταφράσεις· 3) την εξέλιξη εννοιών όπως ο Τριαδικός Θεός και το ότι ο Ιησούς, ήταν υιός του Θεού· 4) τις μη θρησκευτικές μελέτες στις οποίες υπόκεινται πολλά Χριστιανικά δόγματακαι Σύμβολα της Πίστεως· 5) την ύπαρξη των πρώτων εκκλησιών και χριστιανικών κινημάτων που ποτέ δεν αποδέχτηκαν την έννοια του Τριαδικού Θεού, και ποτέ δεν αποδέχτηκαν την έννοια της θειότητας του Ιησού και 6) κλπ.
Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί θαύμα το ότι σχεδόν η πλειοψηφία των αποφοίτων των θεολογικών σχολών αποφοιτούν όχι για να «γεμίσουν τους άμβωνες», όπου θα τους ζητούνταν να κηρύξουν αυτά που γνώριζαν ότι δεν είναι αλήθεια, μα για ακολουθήσουν διάφορα συμβουλευτικά επαγγέλματα. Τέτοια ήταν και η δική μου περίπτωση καθώς συνέχισα για να λάβω μάστερ και διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία.
Βλέπουμε εδώ τον Abu Yahya Jerald F. Dirks που όπως και άλλοι, έτσι και αυτός δεν ήταν ικανοποιημένος από τη θρησκεία στην οποία πίστευε.
“Συνέχισα να αποκαλούμαι Χριστιανός, επειδή αυτό ήταν ένα αναγκαίο κομμάτι της ταυτότητας μου και επειδή ήμουν -σε τελευταία ανάλυση- χειροτονημένος ως διάκονος, παρόλο που το κανονικό μου επάγγελμα ήταν ψυχολόγος. Ωστόσο, η ιερατική μου εκπαίδευση είχε φροντίσει να εξαλείψει οποιαδήποτε δοξασία θα μπορούσα να έχω σχετικά με έναν Τριαδικό Θεό ή με τη θειότητα του Ιησού. (Δημοσκοπήσεις συχνά αποκαλύπτουν ότι οι ιερείς έχουν μικρότερες πιθανότητες να πιστέψουν αυτά και άλλα δόγματα της Εκκλησίας απ’ ό,τι οι μη κληρικοί, και ότι οι ιερείς είναι περισσότερο πιθανόν να κατανοούν όρους όπως «Υιός του Θεού» μεταφορικά, ενώ οι ενορίτες τους το κατανοούν κυριολεκτικά). Έγινα, λοιπόν, «Χριστιανός των Χριστουγέννων και του Πάσχα», και παρευρισκόμουν στην εκκλησία πολύ σποραδικά, δαγκώνοντας τη γλώσσα μου καθώς άκουγα κηρύγματα που ενστερνίζονταν κάτι που γνώριζα ότι δεν ήταν αληθινό.Τίποτα από τα παραπάνω δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένδειξη ότι ήμουν λιγότερο θρησκευόμενος ή πνευματικά προσανατολισμένος απ’ ότι στο παρελθόν. Προσευχόμουν τακτικά, η πίστη μου σε μια Ανώτερη θεότητα παρέμεινε σταθερή και ασφαλής, περνούσα την προσωπική μου ζωή σε αρμονία με την ηθική που είχα διδαχθεί στη εκκλησία και το κατηχητικό. Απλά είχα την γνώση ώστε να μην πιστεύω τα ανθρωπίνως κατασκευασμένα δόγματα και δοξασίες της οργανωμένης Εκκλησίας που ήταν τόσο βαριά φορτωμένα με παγανιστικές επιρροές, πολυθεϊστικές αντιλήψεις και γεωπολιτικές θεωρήσεις μιας περασμένης εποχής.
Στα έτη που πέρασαν, ενδιαφέρθηκα όλο και περισσότερο για την απώλεια της θρησκευτικότητας στην Αμερικανική κοινωνία ευρέως. Η θρησκευτικότητα είναι μια διαβίωση, μια πνευματικότητα αναπνοής και μια ηθική μέσα στα άτομα, και δεν πρέπει να συγχυθεί με τη θρησκοληψία, η οποία ενδιαφέρεται για τις ιεροτελεστίες, τα τελετουργικά, και τις τυποποιημένες θρησκείες κάποιας οργανωμένης οντότητας, π.χ. η εκκλησία. Ο Αμερικανικός πολιτισμός εμφανίστηκε όλο και περισσότερο να χάνει την ηθική και θρησκευτική πυξίδα του. Δύο στους τρεις γάμους τελείωναν με διαζύγιο, η βία γινόταν όλο και περισσότερο έμφυτο μέρος των σχολείων μας και των δρόμων μας κ.τ.λ.
Ήταν κάτω από τις παρούσες συνθήκες όταν άρχισα να έρχομαι σε επαφή με την τοπική μουσουλμανική κοινότητα. Για μερικά έτη πριν, η σύζυγός μου και εγώ, είχαμε συμμετάσχει ενεργά, κάνοντας μια έρευνα για την ιστορία του αραβικού αλόγου. Τελικά, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι μεταφράσεις διάφορων αραβικών εγγράφων, αυτή η έρευνα μας έφερε σε επαφή με Αμερικανούς αραβικής καταγωγής που συνέβη να είναι μουσουλμάνοι. Πρώτη τέτοια επαφή ήταν με τον Τζαμάλ το καλοκαίρι του 1991.
Μετά από μια αρχική τηλεφωνική συζήτηση, ο Τζαμάλ επισκέφτηκε το σπίτι μας και προσφέρθηκε να κάνει μερικές μεταφράσεις για μας και να μας καθοδηγήσει σχετικά με την ιστορία του αραβικού αλόγου στη Μέση Ανατολή. Τότε ο Τζαμάλ κάποια στιγμή που ήταν στο σπίτι μας, μας ζήτησε να προσευχηθεί και του το επιτρέψαμε και αυτή η προσευχή μου άσκησε μεγάλη επίδραση. Ποτέ ωστόσο ο Τζαμάλ δε μας μίλησε για τη θρησκεία του και ποτέ δεν προσπάθησε να μας προσηλυτίσει.
…..Τις επόμενες μέρες ο Τζαμάλ μας έφερε διάφορες ιστορίες σχετικές με τα αραβικά άλογα, ιστορίες αραβικών παραμυθιών, ιστορίες από τη ζωή του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) κ.τ.λ και μου ασκούσαν μεγάλη επίδραση. Ταυτόχρονα και εγώ και η γυναίκα μου αρχίσαμε να έχουμε επαφή και με άλλα μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας της πόλης μας όπως ο Ουάηλ και ο Χάλιντ και να γνωρίζουμε την κουλτούρα τους.
Σκεφτόμουνα τι μου συμβαίνει. Δεν πίστευα στην ‘Τριάδα’, δεν πίστευα ότι ο Ιησούς ήταν Θεός ενώ ταυτόχρονα ημουν τόσο μονοθεϊστής όσο οι μουσουλμάνοι φίλοι μου. Γνώριζα και έβλεπα τις αλλοιώσεις που υπήρχαν στη Βίβλο και δεν μπορούσα να καταλάβω τι φταίει. Ήθελα να μάθω περισσότερα για το Ισλάμ αλλά δεν ήθελα να ρωτήσω τον Τζαμάλ και τους άλλους φίλους μου και έτσι κάποια στιγμή αποφάσισα να ξαναδιαβάσω όλα εκείνα τα βιβλία τα σχετικά με το Ισλάμ, που είχα πάρει από τη σχολή μου παλαιότερα, αν και όλα αυτά τα βιβλία ήταν γραμμένα από μη μουσουλμάνους. Ωστόσο είχα πολλές συζητήσεις με τη γυναίκα μου για το θέμα αυτό και ήμουν έτοιμος να αναγνωρίσω ότι ο Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ήταν προφήτης, μέχρι που η γυναίκα μου με ρώτησε αν αισθάνομαι Χριστιανός ή μουσουλμάνος.
Ένας περίπου μήνας είχε περάσει από την ερώτηση της συζύγου μου. Ήταν τώρα αργά, Ιανουάριος του 1993. Είχα θέσει κατά μέρος όλα τα βιβλία στο Ισλάμ από τους δυτικούς μελετητές, δεδομένου ότι τα είχα διαβάσει όλα λεπτομερώς. Οι δύο αγγλικές μεταφράσεις του Κορανίου ήταν πίσω στο ράφι και ήμουν πολυάσχολος με μια ακόμα τρίτη αγγλική μετάφραση. Ίσως σε αυτήν την μετάφραση θα έβρισκα κάποια ξαφνική αιτιολόγηση για να απαντήσω στα ερωτήματα που με βασάνιζαν.
Έπαιρνα το μεσημεριανό μου σε ένα τοπικό αραβικό εστιατόριο, όπου πήγαινα συχνά. Πήγα εκεί, κάθισα σε έναν μικρό καναπέ και άνοιξα την τρίτη αγγλική μετάφρασή μου του Κορανίου. Στιγμές αργότερα, κατάλαβα ότι ο φίλος μου ο Μαχμούντ ήταν στον ώμο μου και κοίταζε αυτό που που διάβαζα αλλά δεν είπε τίποτα….
Λίγα λεπτά αργότερα, η σύζυγος του Μαχμούντ, η Ιμάν, μία Αμερικάνα μουσουλμάνα που φόρεσε το Hijab (μαντίλα) σχολίασε ότι διάβαζα το Κοράνι και ρώτησε ευγενικά εάν ήμουν μουσουλμάνος. Με μια δυνατή φωνή της είπα ‘Όχι‘ και έφυγε ευγενικά αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι με είχε πιάσει. Τί μου συνέβαινε; Είχα συμπεριφερθεί αδέξια και κάπως επιθετικά. Τι είχε κάνει αυτή η γυναίκα, για να αξίζει τέτοια συμπεριφορά από μέρους μου; Δεν ήμουν ο εαυτός μου. Λόγω της ανατροφής μου, χρησιμοποιούσα το «κύριε» ή «κυρία» όταν απευθυνόμουν σεταμίες υπαλλήλους καταστημάτων που με εξυπηρετούσαν.
Μπορούσα να προσποιηθώ ότι αγνοώ το γέλιο μου ως απελευθέρωση έντασης, μα δε μπορούσα να αρχίσω να αγνοώ την αγενέστατη αυτή συμπεριφορά. Άφησα στην άκρη το διάβασμα και σιγόβραζα πνευματικά για αυτά τα γεγονότα κατά το γεύμα μου. Όσο το σκεφτόμουν, τόσο πιο ένοχος αισθανόμουν για τη συμπεριφορά μου. Ήξερα ότι όταν η Ιμάν θα μου έφερνε το λογαριασμό στο τέλος του γεύματός μου, θα έπρεπε να επανορθώσω. Αν όχι κάποιος άλλος λόγος, το απαιτούσε η ευγένεια. Επιπλέον, είχα ενοχληθεί πολύ για την αντίσταση που επέδειξα απέναντι σε μια τόσο άκακη ερώτηση. Τι συνέβαινε με μένα που είχα απαντήσει τόσο έντονα σε μια τόσο απλή και ευθεία ερώτηση; Γιατί αυτή η απλή ερώτηση είχε οδηγήσει σε τόσο ασυνήθιστη συμπεριφορά από μέρους μου;
Αργότερα, όταν η Ιμάν έφερε το λογαριασμό, επιχείρησα να απολογηθώ δια της πλαγίας οδού, λέγοντας: “Φοβάμαι πως ήμουν λίγο απότομος στην απάντηση της προηγούμενης ερώτησής σας. Αν με ρωτήσατε αν πιστεύω πως υπάρχει μόνον ένας Θεός, η απάντησή μου είναι θετική. Αν με ρωτήσατε αν ο Μουχάμμεντ ήταν ένας από τους προφήτες αυτού του αληθινού Θεού, η απάντησή μου είναι θετική”. Αυτή απάντησε με πολύ ωραίο και υποστηρικτικό τρόπο: “Δεν υπάρχει πρόβλημα· σε κάποιους ανθρώπους παίρνει περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι σε άλλους”. Ίσως, οι αναγνώστες αυτής της ιστορίας θα είναι αρκετά καλοί ώστε να αντιληφθούν τα ψυχολογικά παιχνίδια που έπαιζα με τον εαυτό και τη συμπεριφορά μου. Ήμουν Χριστιανός αλλά ωστόσο πίστευα ότι ο Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ήταν προφήτης και δεν πίστευα στη θεότητα του Ιησού (αλέιχι σαλάμ).
Ήταν τώρα Μάρτιος του 1993 και η σύζυγός μου και εγώ απολαμβάναμε πέντε εβδομάδων διακοπές στη Μέση Ανατολή. Ήταν επίσης ο Ισλαμικός μήνας Ραμαδάν, όταν οι μουσουλμάνοι νηστεύουν από την ανατολή του ηλίου μέχρι το ηλιοβασίλεμα…. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είχα αρχίσει επίσης να εκτελώ τις πέντε καθημερινές προσευχές του Ισλάμ με τους προσφάτως ανευρεθέντες Μεσο-Ανατολικούς μουσουλμάνους φίλους μου. Σε τελευταία ανάλυση, δεν υπήρξε τίποτα σε εκείνες τις προσευχές με τις οποίες θα μπορούσα να διαφωνήσω.
Ήμουν Χριστιανός ή έτσι είπα. Σε τελευταία ανάλυση, είχα γεννηθεί σε μια Χριστιανική οικογένεια, μου είχαν δώσει μια Χριστιανική ανατροφή, παρακολουθούσα την εκκλησία και το σχολείο της Κυριακής και ήμουν ορισμένος ως διάκονος σε μια μεγάλη Προτεσταντική εκκλησία. Εντούτοις, ήμουν επίσης Χριστιανός που δεν πίστευα σε μία τρισυπόστατη θεότητα ή στη θεότητα του Ιησού (αλέιχι σαλάμ) και που ήξερα αρκετά καλά πώς η Βίβλος ήταν αλλοιωμένη.
Ήταν τώρα αργά στο ταξίδι μας στη Μέση Ανατολή με έναν ηλικιωμένο φίλο που δεν μιλούσε καλά αγγλικά κάπου στο Αμμάν της Ιορδανίας, όπου καθώς περπατούσαμε στον δρόμο, μας πλησίασε από την αντίθετη κατεύθυνση ένας άλλος άντρας λέγοντας ‘σαλάμ αλέικουμ‘ δηλαδή ‘ειρήνη επάνω σε σας’. Δεν μιλούσα Αραβικά και ούτε ο φίλος μου ούτε ο ξένος δεν μιλούσε καλά τα αγγλικά. Ο ξένος ρώτησε ‘μουσουλμάνος‘; Δεν θα μπορούσα να προσποιηθώ ότι δεν κατάλαβα την ερώτηση, επειδή ήταν πάρα πολύ προφανές. Οι επιλογές μου ξαφνικά, απρόβλεπτα και ανεξήγητα μειώθηκαν ακριβώς σε δύο: Θα μπορούσα να πω ‘νάαμ’ δηλαδή ‘ναι’ ή θα μπορούσα να πω ‘Λα’ δηλαδή ‘Όχι’. Έπρεπε να επιλέξω. Ο έπαινος είναι στον ΑΛΛΑΧ, απάντησα ‘νάαμ‘ (ναι).
Ήμουν μουσουλμάνος. Ο έπαινος είναι στον ΑΛΛΑΧ, η σύζυγος μου 33 ετών έγινε επίσης μουσουλμάνα εκείνον τον ίδιο χρόνο. Όχι πάρα πολλούς μήνες μετά από την επιστροφή μας στην Αμερική από τη Μέση Ανατολή, ένας γείτονας που θέλησε να μιλήσει με μας για τη μεταστροφή μας στο Ισλάμ, μας προσκάλεσε στο σπίτι του. Ήταν συνταξιούχος Μεθοδιστής πάστορας, με τον οποίο είχα διάφορες συνομιλίες στο παρελθόν. Αν και είχαμε μιλήσει περιστασιακά επιφανειακά για τέτοια ζητήματα όπως την τεχνητή κατασκευή της Βίβλου από τις διάφορες, προηγούμενες, ανεξάρτητες πηγές, δεν είχαμε ποτέ οποιαδήποτε σε βάθος συνομιλία για τη θρησκεία….
Είναι το καθήκον ενός μουσουλμάνου να είναι καλός γείτονας και είναι καθήκον ενός μουσουλμάνου να είναι πρόθυμος να συζητήσει για το Ισλάμ με άλλους. Γι’ αυτόν τον λόγο, δέχτηκα την πρόσκληση για το επόμενο βράδυ και πέρασα το μεγαλύτερο μέρος των επόμενων 24 ωρών συλλογιζόμενος πόσο καλύτερα να πλησιάσω αυτόν τον κύριο στο ζητούμενο θέμα συνομιλίας του. Ο ορισμένος καιρός ήρθε και μετά από μερικές στιγμές της μικρής συζήτησης, με ρώτησε τελικά γιατί είχα αποφασίσει να γίνω μουσουλμάνος. Την περίμενα αυτή την ερώτηση και την απάντησή μου προετοίμασα προσεκτικά: “Όπως ξέρετε, υπήρξαν πολλές μη-θρησκευτικές εκτιμήσεις που κατέληξαν και διαμόρφωσαν τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Νίκαιας (τότε αποφασίστηκε επίσημα το δόγμα της Τριάδας κ.τ.λ)”. Με έκοψε αμέσως με μια απλή δήλωση: “Δεν θα μπορούσατε τελικά να χωνέψετε τον πολυθεϊσμό άλλο, θα μπορούσατε”; Ήξερε ακριβώς γιατί έγινα μουσουλμάνος και δεν διαφώνησε με την απόφασή μου!…..
Υπάρχουν θυσίες που πρέπει να κάνει ένας μουσουλμάνος στην Αμερική. Μερικές από εκείνες τις θυσίες είναι πολύ προβλέψιμες και περιλαμβάνουν τον αλλαγμένο τρόπο ντυσίματος και την αποχή από το αλκοόλ, το χοιρινό κρέας και την τοκογλυφία. Μερικές από εκείνες τις θυσίες είναι λιγότερο προβλέψιμες. Παραδείγματος χάριν, μια Χριστιανική οικογένεια με την οποία ήμασταν στενοί φίλοι, μας ενημέρωσε ότι δεν θα μπορούσαν πλέον να να είναι φίλοι μας, δεδομένου ότι δεν μπορούσαν να συνδεθούν με κάποιον ο οποίος δεν θεωρεί τον Ιησού Χριστό (αλέιχι σαλάμ) ως προσωπικό σωτήρα του. Επιπλέον, κάμποσοι από τους επαγγελματίες συναδέλφους μου άλλαξαν τον τρόπο τους απέναντι μου…. Μερικές από αυτές τις λιγότερο προβλέψιμες θυσίες είναι δύσκολο να γίνουν αποδεχτές, αν και οι θυσίες ήταν μια μικρή τιμή για να πληρώσουν για αυτό που παραλήφθηκε σε αντάλλαγμα.
Εκείνοι που σκεφτονται να αποδεχτούν το Ισλάμ και την παράδοση τους ΑΛΛΑΧ, μπορούν εύκολα να δεχτούν θυσίες. Πολλές από αυτές τις θυσίες προβλέπονται εύκολα, ενώ άλλες μπορούν να είναι μάλλον εκπληκτικές και απροσδόκητες. Σε τελική ανάλυση, αυτές οι θυσίες είναι λιγότερο σημαντικές από την παράδοση μας στον ΑΛΛΑΧ!!
.
.
.
Abdullah al-Faruq Kenneth L. Jenkins,
διάκονος της Εκκλησίας της Πεντηκοστής
Σαν πρώην διάκονος και παλαιότερο μέλος της Χριστιανικής Εκκλησίας, είναι επιβεβλημένο σε μένα να διαφωτιστούν εκείνοι που συνεχίζουν να περπατούν στο σκοτάδι. Μετά που αγκάλιασα το Ισλάμ, αισθάνθηκα μια τρομερή ανάγκη να βοηθήσω εκείνους που δεν έχουν ευλογηθεί ακόμα για να δοκιμάσουν το φως του Ισλάμ.
Ευχαριστώ τον πανίσχυρο Θεό, ΑΛΛΑΧ, για το ελέος Του επάνω μου, που με έκανε να γνωρίσω την ομορφιά του Ισλάμ, όπως το δίδαξε ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και οι σωστά καθοδηγημένοι σαχάμπα (ακόλουθοι) του. Είναι μόνο από το έλεος του ΑΛΛΑΧ το ότι λαμβάνουμε την Αληθινή Καθοδήγηση και τη δυνατότητα να ακολουθήσουμε την ευθεία πορεία, η οποία οδηγεί στην επιτυχία σε αυτήν την ζωή και στην επόμενη (μεταθανάτια Αιώνια Ζωή).
Ο έπαινος ανήκει στον ΑΛΛΑΧ για την ευγένεια που μου έδειξε μέσω του σέιχ Αμπντουλ-Αζίζ ιμπν Αμπντουλλάχ ιμπν Μπαζ (πρώην αρχη-μουφτής της Σαουδικής Αραβίας), κάνοντας με να αγκαλιάσω το Ισλάμ…. Υπάρχουν πολλοί άλλοι που με έχουν βοηθήσει με την ενθάρρυνση και τη γνώσης τους αλλά από φόβο μήπως ξεχάσω να τους αναφέρω όλους, θα απέχω από την προσπάθεια να τους απαριθμήσω. Ικανοποιητικά θα πω ότι ευχαριστώ τον Πανίσχυρο Θεό για κάθε αδελφό και αδελφή που Αυτός έχει επιτρέψει να διαδραματίσουν έναν ρόλο στη αύξηση της πίστης μου και στην καλλιέργεια μου ως μουσουλμάνο.
Προσεύχομαι αυτή η σύντομη εργασία να τους οφελήσει όλους… Οι απαντήσεις στα Χριστιανικά προβλήματα δεν πρόκειται να βρεθούν στους Χριστιανούς τους ίδιους, γιατί είναι στις περισσότερες περιπτώσεις η ρίζα των προβλημάτων τους. Μάλλον, το Ισλάμ είναι η λύση στα προβλήματα που μολύνουν τον κόσμο του Χριστιανισμού, καθώς επίσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αποκαλούμενος κόσμος της θρησκείας συνολικά. Ο ΑΛΛΑΧ να μας καθοδηγήσει όλους και να μας ανταμείψει πολλαπλάσια από τις πράξεις και τις προθέσεις μας.
Σαν νέο αγόρι ανατράφηκα με έναν βαθύ φόβο Θεού. Μεγαλωμένος κοντά σε μια γιαγιά που ήταν Πεντηκοστιανή, η εκκλησία έγινε ένα αναπόσπαστο τμήμα της ζωής μου σε μια πολύ νεαρή ηλικία. Ώσπου είχα φθάσει στην ηλικία των έξι, ήξερα πάρα πολύ καλά τα οφέλη που με αναμένουν με στον ουρανό σαν ένα καλό μικρό παιδί και την τιμωρία που ‘αναμένεται’ στην κόλαση για τα μικρά παιδιά που είναι άτακτα. Διδάχτηκα από τη γιαγιά μου ότι όλοι οι ψεύτες ήταν καταδικασμένοι για να πάνε στην Κόλαση, όπου θα καίγονταν αιωνίως.
Η μητέρα μου δούλευε σε δύο πλήρους απασχόλησης εργασίες και συνέχιζε να μου υπενθυμίζει τις διδασκαλίες που μου δόθηκαν από τη μητέρα της. Ο μικρότερος αδερφός και η μεγαλύτερη αδελφή μου δεν φάνηκαν να παίρνουν τόσο σοβαρά τις προειδοποιήσεις της γιαγιάς μας…
Κάθε Κυριακή πηγαίναμε στην εκκλησία και ντυνόμασταν με όλα τα στολίδια μας. Ο παππούς μου ήταν αυτός που μας μετέφερε… Θα φθάναμε περίπου στις ένδεκα το πρωί και δεν θα φεύγαμε μέχρι μερικές φορές τις τρεις το απόγευμα. Ωστόσο μερικές φορές δεν πήγαινα στην εκκλησία γιατί εγώ και ο αδρφός μου καθόμασταν με τον παππού μας στο ναυπηγείο σιδηροδρόμων, πρόσεχα το πέρασμα τραίνων. Κάποτε αργότερα υπέστη ένα κτύπημα ο παππούς, το οποίο τον άφησε μερικώς παράλυτο και κατά συνέπεια δεν ήταν δυνατόν να παρευρισκόμαστε πλέον στην εκκλησία σε κανονική βάση. Αυτή η χρονική περίοδος ήταν ένα από τα κρισιμότερα στάδια της ανάπτυξής μου.
Ήμουν ανακουφισμένος από μία άποψη αλλά θα αισθανόμουν την ώθηση να πάω από μόνος μου κάθε τόσο. Στην ηλικία των δέκα-έξι άρχισα να πηγαίνω στην εκκλησία ενός φίλου, του οποίου ο πατέρας ήταν ο πάστορας. Ήταν ένα μικρό κτήριο με μέλη μόνο τον φίλο μου, την οικογένεια του, τον ίδιο και έναν άλλο συμμαθητή. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετούς μήνες, μέχρι που η εκκλησία αυτή έκλεισε. Μετά από την είσοδο μου στο γυμνάσιο και μέχρι να μπώ στο πανεπιστήμιο, αναζοπυρώθηκε και πάλι η θρησκευτική μου κλίση και ‘βυθίστηκα’ πλήρως στις διδασκαλίες της εκκλησίας μου. Βαφτίστηκα και με το ‘Άγιο Πνεύμα’ (γνωστή εμπειρία στους Προτεστάντες). Σαν φοιτητής πανεπιστημίου, έγινα γρήγορα η υπερηφάνεια της εκκλησίας. Ο καθένας είχε τις ελπίδες του σε μένα και ήμουν ευτυχής άλλη μια φορά να βρίσκομαι στον ‘δρόμο της σωτηρίας’.
Παρευρισκόμουνα στην εκκλησία κάθε φορά που άνοιγαν οι πόρτες της. Μελετούσα τη Βίβλο κάθε ημέρα και εβδομάδα για έναν χρόνο. Παρευρέθηκα στις διαλέξεις που δόθηκαν από Χριστιανούς μελετητές και αναγνώρισα την κλήση μου στη διακονία στην ηλικία των 20. Ξεκίνησα και έγινα γνωστός πολύ γρήγορα. Ήμουν εξαιρετικά δογματικός και πίστεψα ότι κανένας δεν θα μπορούσε να λάβει τη σωτηρία εκτός αν ήταν μέλος της ομάδας της εκκλησίας μου. Καταδίκαζα κατηγορηματικά τον καθένα που δεν ήξερε τον Θεό με τον τρόπο που τον ήξερω εγώ. Διδάχτηκα ότι ο Ιησούς Χριστός (αλέιχι σαλάμ) και ο Θεός ο Πανίσχυρος ήταν ένα και το αυτό. Διδάχτηκα ότι η εκκλησία μας δεν πίστευε στην ‘τριάδα’ αλλά ότι ο Ιησούς (αλέιχι σαλάμ) ήταν πράγματι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Προσπάθησα να το καταλάβω ακόμα κι αν έπρεπε να αναγνωρίσω ότι πραγματικά δεν το κατάλαβα πλήρως. Όσον αφορούσε τον εαυτό μου, ήταν το μόνο δόγμα που είχε νόημα για μένα. Θαύμαζα το ιερό φόρεμα των γυναικών στην εκκλησία και την ευσεβή συμπεριφορά των ανδρών. Ανήκα σε ένα δόγμα όπου οι γυναίκες έπρεπε για να ντύνονται με ενδύματα έτσι ώστε να καλύπτονται εντελώς, που δεν χρωμάτιζαν τα πρόσωπά τους με το make up και που συμπεριφέρονταν ως αληθινές πρεσβευτές του Χριστού. Πείστηκα πέρα από κάθε αμφιβολία ότι είχα βρεί τελικά την αληθινή πορεία προς την αιώνια ευδαιμονία. Θα συζητούσα με καθέναν από μια διαφορετική εκκλησία με διαφορετικές πεποιθήσεις και θα τους κατασίγαζα συνολικά με τη γνώση μου για τη Βίβλο. Απομνημόνευσα εκατοντάδες βιβλικά εδάφια και αυτό έγινε ένα σήμα του κηρύγματός μου. Ακόμα κι αν αισθάνθηκα σίγουρος για την πόρευση μου προς το σωστό, ένα μέρος μου έψαχνε ακόμα. Θεώρησα ότι υπήρχε μια ακόμα υψηλότερη αλήθεια που επιτυγχάνεται.
Οι μόνοι άνθρωποι που ήξερα ότι είχαν το Ισλάμ ως θρησκεία τους ήταν οι οπαδοί του Elijah Muhammad και του Luis Farrakhan, οι οποίοι αναφέρονταν από πολλούς ως ‘Μαύροι Μουσουλμάνοι’ (πρόκειται για μεγάλη αίρεση που δεν έχει ουσιαστική σχέση με το Ισλάμ). Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προς το τέλος της δεκαετίας του ‘70 όταν πήγα να ακούσω μια ομιλία του Luis Farrakhan μετά από πρόσκληση ενός συναδέλφου και ήταν μια εμπειρία που θα άλλαζε τη ζωή μου εντυπωσιακά. Δεν είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου έναν άλλο μαύρο να μιλάει με τον τρόπο που μίλησε. Θέλησα αμέσως να προγραμματίσω μια συνάντηση μαζί του για να προσπαθήσω να τον μεταστρέψω στη θρησκεία μου. Χάρηκα, ελπίζοντας να βρώ τις χαμένες ψυχές για να τις σώσω από την Κόλαση – οποιοιδήποτε και αν ήταν.
Παρευρέθηκα στους κύκλους μελέτης τους (των ‘Μαύρων Μουσουλμάνων’) για να ανακαλύψω τι ακριβώς πίστευαν. Διαφώνησα με τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν τη Βίβλο για να υποστηρίξουν τη θέση τους σε ορισμένα ζητήματα. Ήταν ένα βιβλίο που το ήξερα πολύ καλά και ενοχλήθηκα βαθειά σε αυτό που έκρινα ότι ήταν παρερμηνεία τους. Είχα παρακολουθήσει τα τοπικά υποστηρικτικά σχολεία της Βίβλου και είχα γίνει αρκετά πεπειραμένος στους διάφορους τομείς της μελέτης της Βίβλου.
Μετά από περίπου έξι έτη μετακόμησα στο Τέξας και συνδέθηκα με δύο εκκλησίες. Η πρώτη εκκλησία καθοδηγήθηκε από έναν νέο πάστορα που ήταν άπειρος και όχι πολύ μαθημένος. Η γνώση μου για τις Χριστιανικές γραφές είχε αναπτυχθεί στο μεταξύ σε κάτι ‘ανώμαλο’. Βασανίστηκα με τις Βιβλικές διδασκαλίες. Άρχισα να ερευνάω βαθύτερα τα γραπτά και συνειδητοποίησα ότι ήξερα περισσότερα από τον παρόντα πάστορα. Σαν επίδειξη σεβασμού, άφησα αυτήν και πήγα σε μια άλλη εκκλησία σε μια διαφορετική πόλη, όπου θεώρησα ότι θα μπορούσα να μάθω περισσότερα. Ο πάστορας αυτής της εκκλησίας ήταν πολύ μορφωμένος. Ήταν άριστος δάσκαλος αλλά είχε μερικές ιδέες που δεν ήταν ο κανόνας στην οργάνωση των εκκλησιών μας. Είχε κάπως φιλελεύθερες απόψεις αλλά απόλαυσα ακόμα και την πολιτική κατήχησή του. Επρόκειτο σύντομα να μάθω το πολυτιμότερο μάθημα της Χριστιανικής ζωής μου, το οποίο ήταν ότι ‘όλα αυτά που ακτινοβολούν δεν είναι χρυσός’. …..
Σύντομα ανακάλυψα ότι υπήρξε μεγάλη ζηλοτυπία στην ιεραρχία των πρεσβυτέρων και των διακόνων. Τα πράγματα είχαν αλλάξει από αυτό με το οποίο ήμουν εξοικειωμένος. Οι γυναίκες φορούσαν ιματισμό που ήταν επαίσχυντος. Άνθρωποι που ντύνονταν προκειμένου να προσελκυστεί η προσοχή, συνήθως από το αντίθετο φύλο. Ανακάλυψα ακριβώς πόσο πολύ τα χρήματα και η πλεονεξία είχε ρόλο στη λειτουργία των δραστηριοτήτων της εκκλησίας…
Έμαθα ότι τα χρήματα, η δύναμη και η θέση ήταν σημαντικότερα για κάποιους από το να διδάσκουν την αλήθεια για τη Βίβλο. Σαν σπουδαστής της Βίβλου, ήξερα καλά ότι υπήρχαν λάθη, αντιφάσεις και αλλοιώσεις στη Βίβλο. Σκέφτηκα ότι οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίσουν την αλήθεια για τη Βίβλο. Η ιδέα της έκθεσης αυτών των πτυχών της Βίβλου στους ανθρώπους, ήταν μια σκέψη υποθετικά αποδοτέα στον σατανά. Αλλά άρχισα να υποβάλλω δημόσια τις ερωτήσεις μπροστά στους δασκάλους μου, στις οποίες κανένας δεν μπορούσε να απαντήσει. Κανένας δε μπορούσε να εξηγήσει πώς ο Ιησούς ήταν υποθετικά Θεός και πώς συγχρόνως ήταν υποθετικά ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, που όμως ήταν ένα και όμως ταυτόχρονα δεν ήταν ένα αλλά τρία. Διάφοροι ιεροκήρυκες έπρεπε τελικά να παραδεχθούν ότι δεν το καταλάβαιναν ούτε αυτοί αλλά ότι έπρεπε απλά να το πιστέψουμε.
Οι περιπτώσεις της μοιχείας και της ομοφυλοφιλίας στην εκκλησία έμεναν ατιμώρητες. Μερικοί ιεροκήρυκες γαντζώθηκαν στα φάρμακα και κατέστρεψαν τις ζωές τους και τις ζωές των οικογενειών τους. Οι ηγέτες μερικών εκκλησιών αποκαλύφθηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλοι. Υπήρξαν πάστορες ακόμα και ένοχοι μοιχείας με τις νεαρές κόρες άλλων μελών των εκκλησιών. Όλο αυτό συνδέθηκε με μια αποτυχία να παραληφθούν οι απαντήσεις στις ερωτήσεις μου και ήταν αρκετό για να με κάνει να επιδιώξω μια αλλαγή. Εκείνη η αλλαγή ήρθε όταν δέχτηκα μια εργασία στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.
Ήταν λίγο μετά από την άφιξη μου στη Σαουδική Αραβία όταν είδα μια άμεση διαφορά στον τρόπο ζωής των μουσουλμάνων. Ήταν διαφορετικοί από τους οπαδούς του (αιρετικού) Elijah Muhammad και του (επίσης αιρετικού) Louis Farrakhan δεδομένου ότι ήταν όλων των υπηκοοτήτων, χρωμάτων και γλωσσών. Εξέφρασα αμέσως μια επιθυμία να μάθω περισσότερα για αυτήν την ιδιαίτερη θρησκεία. Έμεινα κατάπληκτος με τη ζωή του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και θέλησα να μάθω περισσότερα. Ζήτησα βιβλία από έναν από τους αδελφούς που είχε δραστηριοποιηθεί στην ντάουα (κλήση) των ανθρώπων προς το Ισλάμ. Εφοδιάστηκα με όλα τα βιβλία που θα μπορούσα ενδεχομένως να θελήσω. Διάβασα το καθένα. Μου δόθηκε έπειτα το Ιερό Κοράνι και το διάβασα εντελώς αρκετές φορές μέσα σε τέσσερις μήνες. Υπέβαλα την ερώτηση μετά την ερώτηση και έλαβα όλες τις ικανοποιητικές απαντήσεις. Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι οι αδελφοί δεν είχαν ως στόχο να μου προκαλέσουν εντυπωσιασμό με τη γνώση τους. Εάν ένας αδελφός δεν ήξερε πώς να απαντήσει σε μια ερώτηση, θα μου έλεγε απλά ότι δεν ήξερε και θα έπρεπε να ρωτήσει κάποιον που είχε τη γνώση. Την επόμενη ημέρα θα έφερνε πάντα την απάντηση.
Παρατήρησα πώς η ταπεινότητα διαδραμάτιζε έναν τέτοιο μεγάλο ρόλο στις ζωές αυτών των μυστήριων ανθρώπων της Μέσης Ανατολής.
Ήμουν κατάπληκτος να βλέπω τις γυναίκες να καλύπτονται από το πρόσωπο ως τα πόδια. Δεν είδα οποιαδήποτε θρησκευτική ιεραρχία. Κανένας δεν ανταγωνιζόταν για οποιαδήποτε θρησκευτική θέση. Όλο αυτό ήταν θαυμάσιο αλλά πώς μπόρεσα να διασκεδάσω τη σκέψη της εγκατάλειψης μιας διδασκαλίας που με είχε ακολουθήσει από την παιδική ηλικία; Τί γίνεται με τη Βίβλο; Ήξερα ότι υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτήν ακόμα κι αν την είχαν αλλοιώσει. Μου δόθηκε έπειτα η κασέτα μιας τηλεοπτικής συζήτησης μεταξύ του σέιχ Άχμεντ Ντίντατ και του ηγούμενου Jimmy Swaggart. Μετά που είδα τη συζήτηση, έγινα αμέσως μουσουλμάνος.
Πήγα στο γραφείο του σέιχ Αμπντουλ-Αζίζ ιμπν Αμπντουλλάχ ιμπν Μπαζ (ραχίμαχουλλάχ) για να δηλώσω επίσημα την αποδοχή μου του Ισλάμ. Ήταν εκεί που μου δόθηκαν οι υγιείς συμβουλές για το πώς να προετοιμαστώ για το μακρύ ταξίδι μπροστά. Ήταν αληθινά μια αναγέννηση από το σκοτάδι στο φως. Αναρωτήθηκα τι θα σκέφτονταν οι φίλοι μου από την εκκλησία όταν θα μάθαιναν ότι είχα αγκαλιάσει το Ισλάμ. Δεν έμενε πολύ ακόμα για να το ανακαλύψω. Πήγα πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες για τις διακοπές και σοβαρά με επέκριναν για έλλειψη πίστης. Μου ‘κόλλησαν’ πολλές ετικέτες – από αρνησίθρησκο μέχρι προδότη. Οι άνθρωποι είχαν την υποχρέωση από τους αποκαλούμενους ηγέτες των εκκλησιών να μην με θυμηθούν ακόμη και στην προσευχή τους. Όσο περίεργο κι εάν φανεί, δεν ενοχλήθηκα σε τίποτα. Ήμουν τόσο ευτυχής που ο Πανίσχυρος ΑΛΛΑΧ είχε επιλέξει να με καθοδηγήσει σωστά και τίποτα άλλο δε με πείραζε.
Τώρα θέλησα μόνο να γίνω ένας περισσότερο αφιερωμένος στη θρησκεία μουσουλμάνος. Ήταν έπειτα ότι πραγματοποίησα την ανάγκη και την επιθυμία να μάθω για τη ζωή, τα ρητά και τις πρακτικές του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ). Διάβασα και μελέτησα τόσες πολλές από τις συλλογές χαντίθ (λόγων) του Προφήτη, διαθέσιμες στα αγγλικά. Συνειδητοποίησα ότι η γνώση μου για τη Βίβλο ήταν ένα προτέρημα που είναι τώρα αρκετά χρήσιμο όσον αφορά σε εκείνους με Χριστιανικό υπόβαθρο. Η ζωή για μένα έχει πάρει μια εξ ολοκλήρου νέα έννοια. Μια από τις βαθύτερες αλλαγές τοποθέτησης είναι και το αποτέλεσμα της γνώσης ότι αυτή η ζωή πρέπει πραγματικά να ξοδευτεί σε προετοιμασία για την επόμενη ζωή (Αιώνια Ζωή). Ήταν επίσης μια νέα εμπειρία για να μάθω ότι ανταμειβόμαστε ακόμη και για τις (καλές) προθέσεις μας. Εάν σκοπεύετε να κάνετε το αγαθό, κατόπιν ανταμείβεστε. Ήταν αρκετά διαφορετικά στην εκκλησία. Η βασική τοποθέτηση ήταν το γνωστό ‘η πορεία προς την Κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις‘. Δεν υπήρχε κανένας τρόπος να κερδίσεις…
Μετά από μια συνέντευξη από την εφημερίδα Al-Madinah ρωτήθηκα για τις παρούσες δραστηριότητες και τα σχέδιά μου για το μέλλον. Αυτή τη στιγμή, ο στόχος μου είναι να μάθω Αραβικά και να συνεχίσω για να αποκτήσω μεγαλύτερη γνώση για το Ισλάμ. Είμαι προς το παρόν αφιερωμένος στον τομέα της ντάουα (πρόσκλησης) προς το Ισλάμ και καλούμαι να μιλάω σε μη-μουσουλμάνους που προέρχονται από Χριστιανικό υπόβαθρο. Εάν ο ΑΛΛΑΧ ο Πανίσχυρος μου το επιτρέψει, ελπίζω να γράψω περισσότερα σχετικά με το θέμα της συγκριτικής θρησκείας.
Είναι καθήκον των μουσουλμάνων να εργαστούν σε όλο τον κόσμο για να διαδώσουν τη γνώση του Ισλάμ. Σαν κάποιος που έχει ξοδέψει τέτοιο χρόνο ως δάσκαλος της Βίβλου, αισθάνομαι μια πρόσθετη αίσθηση του καθήκοντος στην εκπαίδευση των ανθρώπων για τα λάθη, τις αντιφάσεις και τις κατασκευασμένες ιστορίες ενός βιβλίου που πιστεύεται από εκατομμύρια ανθρώπων….
Είναι η προσευχή μου ότι ο ΑΛΛΑΧ θα συγχωρήσει την όλη άγνοιά μας και θα μας καθοδηγήσει στην πορεία που οδηγεί στον Παράδεισο. Όλος ο έπαινος ανήκει στον ΑΛΛΑΧ. Η ειρήνη και οι ευλογίες του ΑΛΛΑΧ να είναι επάνω στον τελευταίο αγγελιοφόρο Του, τον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), την οικογένεια, τους συντρόφους του και εκείνους που έλαβαν την αληθινή καθοδήγηση.
.
.
.
Abdurrahman George Anthony – Πρώην Ρωμαιοκαθολικός ιερέας.
Ο Αμπντουρραχμάν ήταν Ρωμαιο-καθολικός ιερέας στη Σρι Λάνκα. Η ιστορία του πως έγινε αληθινός πιστός και υιοθέτησε το όνομα Αμπντουρραχμάν για τον εαυτό του, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Όντας Χριστιανός ιερέας, γαλουχήθηκε καλά με τις διδασκαλίες της Βίβλου. Αναφέρει τη Βίβλο συχνά δεδομένου ότι έχει ως σκοπό να διηγηθεί το ταξίδι του προς το Ισλάμ. Διαβάζοντας τη Βίβλο βρήκε πολλές αντιφάσεις σ’ αυτήν.
Αναφέρεται στον Ησαία 9:12 “Και το βιβλίο θα παραδωθεί σ’ αυτόν που είναι αγράμματος λέγοντας {διάβασε το, προσεύχομαι για σένα} και αυτός θα πει {Είμαι αγράμματος}”. Αυτός ο στίχος είναι μια προφητεία για τον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), επειδή ο Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ήταν ο προφήτης αυτός και όταν ρωτήθηκε από τον άγγελο Γαβριήλ να διαβάσει την πρώτη αποκάλυψη που αυτός (ο Γαβριήλ) του έφερε, εκείνος ο προφήτης είπε ‘Είμαι αγράμματος‘. Ενάντια στη Χριστιανική πεποίθηση ότι ο Ιησούς είναι Θεός, στις Πράξεις 2:22 της ιερής Βίβλου ο Ιησούς θεωρείται ως άνθρωπος: “Ω άντρες του Ισραήλ! Ακούστε αυτά που θα σας πω!, Ο Ιησούς ο Ναζωραίος ήταν ένας άντρας σταλμένος από τον Θεό ανάμεσα σας με θαύματα και έργα τα οποία ο Θεός έκανε μέσω αυτού, όπως γνωρίζετε”.
Σύμφωνα με τον Αμπντουρραχμάν στον Χριστιανισμό και στις άλλες θρησκείες δεν παραμένει πλέον η προφητεία. Αντίθετα, είναι υποχρεωτικό στο Ισλάμ να πιστέυει κάποιος μουσουλμάνος σε όλους τους προηγούμενους προφήτες (πριν τον Μουχάμμεντ) και να τους σεβαστεί. Σύμφωνα με τον Αμπντουρραχμάν αυτή η πεποίθηση είναι αρκετά πειστική και ελκυστική στον καθένα.
Ο Αμπντουρραχμάν λέει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον περιορισμό που ένας Ρωμαιο-Καθολικός ιερέας δεν μπορεί να παντρευτεί, όταν μπορούν να παντρευτούν οι ιερείς πολλών άλλων αιρέσεων του Χριστιανισμού. Ο Αμπντουρραχμάν συλλογιζόταν τις διάφορες αντιφάσεις που υπάρχουν στην Χριστιανική πίστη. Εν τω μεταξύ άκουσε μία κασέτα ενός πρώην Χριστιανού ιερέα από τη Σρι Λάνκα, του Shareef D.Alwis, ο οποίος είχε προσχωρήσει στο Ισλάμ. Οι κασέτες του Άχμεντ Ντίντατ τον προσέλκυσαν επίσης. Οι συνεχείς προσπάθειές του να βρεί την αλήθεια, τον οδήγησαν τελικά στο να ασπαστεί το Ισλάμ.
Ο Αμπντουρραχμάν κατάγεται από το χωριό Rathnapura της Σρι Λάνκα. Παρείχε τις υπηρεσίες του ως ιερέας στην εκκλησία Katuscha. Έχει δέκα έτη στην υπηρεσία της ιεροσύνης στην πίστωσή του.
Έγραψε επιστολές στη μητέρα του καλόντας την να ασπαστεί το Ισλάμ. Μετά από μήνες μελετών, ακολούθησε την πορεία του γιου της και αγκάλιασε το Ισλάμ. Η μόνη αδελφή του Αμπντουρραχμάν, εργάζεται στην Ελλάδα. Ο πατέρας και η αδελφή του παρέμειναν Χριστιανοί.
Εργάζεται πλέον ως εκπαιδευόμενος στο Κουβέιτ, στο Kuwait Presenting Islam Committee.
.
.
.
Viacheslav Polosin – πρόην αρχιερέας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας
.
Ο ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ VIACHESLAV POLOSIN μεταστρέφεται στο Ισλάμ.
Nezavisimaia gazeta–religii, 2 June 1999.
.
Ο αρχιερέας Viacheslav Polosin, ένας ιερέας της Επισκοπής Kaluga που διευθύνει τώρα τη διοίκηση της Επιτροπής των Σχέσεων με τις Δημόσιες Ενώσεις και τις Θρησκευτικές Οργανώσεις της Δούμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έχει μεταστραφεί στο Ισλάμ. “Αποφάσισα να εναρμονίσω την κοινωνική θέση μου με τις πεποιθήσεις μου” και δηλώνει “και να πιστοποιήσω δημόσια ότι θεωρώ τον εαυτό μου ως έναν υποστηρικτή της μεγάλης παράδοσης της αληθινής πίστης των προφητών, του μονοθεϊσμού, αρχίζοντας με τον Αβραάμ (αλέιχι σαλάμ). Και έτσι δεν θεωρούμαι ιερέας ούτε μέλος οποιασδήποτε Ορθόδοξης Εκκλησίας”.
Συγχρόνως ο Viacheslav Polosin εξέθεσε τον παραδοσιακό τύπο που πιστοποιεί την αποδοχή του Ισλάμ: “Λα ιλάχα ίλλα ΑΛΛΑΧ Μουχάμμεντ ρασούλουλλάχ” (Δεν υπάρχει άλλος Θεός Άξιος λατρείας εκτός από τον Θεό και ο Μουχάμμεντ είναι ο Απεσταλμένος του Θεού). Ο Viacheslav Polosin θεωρεί ότι η τελική αποκάλυψη στη γη είναι το Ιερό Κοράνι που εστάλει στον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και διαφωνεί κατηγορηματικά με εκείνους που για κάποιους λόγους θεωρούνε ότι το αραβικό κείμενο του Ιερού Κορανίου είναι ξενικό προς τη Ρωσική κουλτούρα. Στη συνέντευξή του στο περιοδικό Musulmane, ο Viacheslav Polosin υπέβαλε σε αυστηρή κριτική τον Χριστιανισμό και ιδιαίτερα την Ορθόδοξη παράδοση. Κατά την άποψή του, ο Χριστιανισμός περιέχει μία αφομοίωση του Θεού Δημιουργού στη δημιουργία Του, κάτι το οποίο είναι ανθρωπομορφισμός. “Για αιώνες έχουν υπάρξει οι μεσολαβητές, οι πατέρες και οι δάσκαλοι, οι οποίοι ενώ δεν ήταν προφήτες, έχουν μιλήσει στο όνομα του Θεού” λέει ο Viacheslav Polosin για τη Χριστιανική ‘λατρεία’ των Αγίων “και αυτή η πρακτική έχει γίνει έτσι ο κανόνας στην εκκλησία, που είναι δύσκολο για κάποιον να δραπετεύσει απ’ αυτή και για έναν που βρίσκεται στη θέση ενός ιερέα, είναι αδύνατον”.
Μεταξύ των μουσουλμάνων που είχαν επιρροή σε αυτή την επιλογή του ο πρώην Ορθόδοξος ιερέας προσδιόρισε τον Γκάινταρ Τζαμάλ και ανέφερε ότι οι ιστορίες για την Κάαμπα και το Χατζ του έκαναν μεγάλη εντύπωση.
Ο Viacheslav Polosin, ένας πρώην ιερέας της ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και πρόεδρος της Ανώτατης Σοβιετικής Επιτροπής για την Ελευθερία της Συνείδησης, ανήγγειλε πρόσφατα τη μεταστροφή του από την Ορθοδοξία στο Ισλάμ. Αυτό το πρωτοφανές γεγονός της υιοθέτησης της θρησκείας του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) από προεξέχον Ορθόδοξο κληρικό ήταν μια έκπληξη για πολλούς. Ο πρώην αρχιερέας κατηγορήθηκε και θεωρήθηκε ως πάσχον από ψυχολογική ασθένεια ή για λεπτό πολιτικό υπολογισμό. Αλλά ο ίδιος μιλάει για ελεύθερη, πνευματική και φιλοσοφική του επιλογή.
– “Όσο ξέρω, αυτό είναι η δεύτερη φορά στη ζωή σας που αναγγέλετε επίσημα αυτή την αλλαγή στη ζωή σας”;
– “Από την παιδική μου ηλικία πίστευα στον Θεό. Αργότερα, όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, γνώρισα τυχαία την Ορθόδοξη λογοτεχνία και πήγα στην εκκλησία και βρήκα εκεί κάτι που δεν είχα βρει στις διάφορες κατηγορίες της φιλοσοφίας. Δεν λυπάμαι για αυτό. Έμαθα πολλά εκεί. Υπέβαλα τα έγγραφά μου στην Εκκλησιαστική Σχολή το 1979 και έχω τώρα, μετά από είκοσι έτη, δίνοντας μια συνέντευξη στο περιοδικό ‘Musulmane’ αυτά τα δύο στάδια στην ανάπτυξη της ζωής μου.
Αρκετά έτη έντονης εργασίας με έχουν φέρει στο συμπέρασμα ότι το Κοράνι δεν περιέχει μια αφομοίωση του Θεού από τη δημιουργία Του, από την ανθρωπότητα, η οποία είναι ανθρωπομορφισμός, η ουσία της ειδωλολατρείας…”.
.
Η θέση του Πατριαρχείου της Μόσχας.
Για το Πατριαρχείο της Μόσχας, η ανακοίνωση από τον αρχιερέα Viacheslav Polosin της μεταστροφής του σε μία άλλη Πίστη, αποτέλεσε πλήρη έκπληξη. Στο τμήμα των εξωτερικών σχέσεων των εκκλησιών η κίνησή του εξηγήθηκε ως αστάθεια του χαρακτήρα και των πεποιθήσεων του. Στο Πατριαρχείο υπάρχει μια τάση για υποτίμηση του θέματος.
.
– “Η θρησκευτική αναζήτησή σας προκλήθηκε από τη δυσαρέσκειά σας με την επίσημη Ορθοδοξία”;
– “Ενώ εργαζόμουν στον κρατικό μηχανισμό, άρχισα να βλέπω πιό καθαρά πώς οι διάφορες δραστηριότητες μέσα στην εκκλησία ή την πολιτική έχουν επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων. Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον Χριστιανισμό έτσι ώστε να δικαιολογηθεί η ανευθυνότητα της κυβέρνησης, που της δίνει μια εικόνα θείας χειροτονίας”.
– “Υπάρχουν παρόμοια παραδείγματα στην ιστορία του Ισλαμικού κόσμου: χάνοι, Τούρκοι σουλτάνοι, δολοπλοκίες παλατιών στην Υψηλή Πύλη.
– “Στο Κοράνι που βλέπει την κυβέρνηση ως κάτι που πηγάζει απ’ τον Θεό, κάτι τέτοιο είναι αυστηρά απαγορευμένο. Λέγεται ότι εάν κάποιος σφετερίζεται τη δύναμη και ένας μουσουλμάνος το ανέχεται αυτό, κατόπιν είναι και αυτός ένα εξάρτημα σε αυτήν την αμαρτία. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υπήρξε μια στασιμότητα του μουσουλμανικού πολιτισμού – η λατρεία του στρατού, βία, σκλαβιά. Το Ισλάμ εκφυλίστηκε εκεί. Η ίδια η αποκάλυψη είναι ένα διαφορετικό θέμα.”.
– “Ποια ήταν η αντίδραση των νέων μουσουλμάνων αδελφών σας στην απόφαση σας”;
– “Η συνέντευξή μου με το περιοδικό Musulmane προκάλεσε ζωηρό ενδιαφέρον, τόσο πολύ ώστε ήταν απαραίτητο να τεθεί προς κυκλοφορία μία ακόμη επανεκτύπωση”.
– “Ποιά ήταν η αντίδραση εκ μέρους της ηγεσίας της Δούμα”;
– “Μερικοί φυσικά θα είναι δυσαρεστημένοι αλλά δεν με ενδιαφέρει. Όταν ήμουν μέσα στην Ορθοδοξία, την επέκρινα μάλλον σκληρά. Τώρα δεν επεκρίνω το Ισλάμ, το οποίο όπως παρουσιάζεται στο Κοράνι, είναι η πιο δίκαιη θρησκεία επειδή περιέχει την απαγόρευση της τυραννίας από τους ανθρώπους στο όνομα του Δημιουργού. Δεν υπάρχει κανένας μεσολαβητής από μία ιερατική κάστα ή οι μονάρχες στο Κοράνι.”.
.
.
.
Raphael Narbaez – Διάκονος, πρώην Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Σαράντα-δύο ετών, ένας Λατίνος, ο Raphael, κωμικός και ομιλητής από το Los Angeles. Γεννήθηκε στο Τέξας όπου συμμετείχε στη συνεδρίαση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην ηλικία των έξι, για πρώτη φορά. Έδωσε το πρώτο του Βιβλικό κήρυγμα στα οκτώ, διηύθυνε την δικιά του τελετή-συνεστίαση στα είκοσι και επιλέχτηκε για μια θέση ηγεσίας μεταξύ των 904.000 Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά άφησε τη Βίβλο του για το Κοράνι, αφότου επισκέφτηκε ένα τοπικό μουσουλμανικό τέμενος.
Την 1η Νοεμβρίου 1991, αγκάλιασε το Ισλάμ, φέρνοντας στη μουσουλμανική κοινότητα τις οργανωτικές και τις δεξιότητες ομιλίας που αναπτύχθηκαν μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μιλάει με τη δύναμη ενός νέου νεοφώτιστου, αλλά είναι μια δύναμη που μπορεί να κάνει τους μουσουλμάνους που έχουν μεταναστεύσει στην Αμερική να γελάνε με τους εαυτούς τους.
Είπε την ιστορία του μιμούμενος έναν θίασο χαρακτήρων.
“Θυμάμαι ζωντανά σε μια συζήτηση όπου ήμασταν όλη η συνεδρίαση στο καθιστικό των γονέων μου και υπήρχαν και μερικοί άλλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί. Έλεγαν: {Είναι ο Αρμαγεδώνας! Ο χρόνος του τέλους! Και ο Χριστός έρχεται! Και ξέρετε ότι οι χαλαζόκοκκοι (που θα πέσουν από τον ουρανό) πρόκειται να είναι τόσο μεγάλοι όσο τα αυτοκίνητα! Ο Θεός πρόκειται να χρησιμοποιήσει όλα τα είδη πραγμάτων για να καταστρέψει αυτό το κακό σύστημα και να αναιρέσει τις κυβερνήσεις! Και η Βίβλος μας προειδοποιεί ότι η γη θα ανοίξει στα δύο! Πρόκειται να καταπιεί ολόκληρες πόλεις.}.”.
Φοβόμουνα τον θάνατο! Και έπειτα η μητέρα μου γύρισε γύρω από το θέμα: “Είδες τί πρόκειται να σου συμβεί εάν δε βαφτιστείς και εάν δεν κάνεις τη θέληση του Θεού; Η γη πρόκειται να σε καταπιεί ή ένας από αυτούς τους τεράστιους χαλαζοκόκκους πρόκειται να σε χτυπήσει στο κεφάλι, θα σε χτυπήσει και δε θα υπάρχεις μετά. Θα πρέπει να κάνω ένα άλλο παιδί.”.
Δεν επρόκειτο να ριψοκινδυνεύσω το χτύπημα από έναν από εκείνους τους μεγάλους χαλαζόκοκκους. Έτσι πήρα την απόφαση να βαφτιστώ. Και φυσικά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν στον ψεκασμό με νερό. Σε καταδύουν εντελώς, σε κρατούν εκεί για ένα δευτερόλεπτο και σε φέρνουν έπειτα στην επιφάνεια.
Έκανα αυτό στην ηλικία των δέκα τριών, στις 7 Σεπτεμβρίου 1963, στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, στο Rose Bowl. Ήταν μια μεγάλη διεθνής συνέλευση. Είχε 100.000 ανθρώπους. Εμείς πήγαμε εκεί από το Lubbock του Τέξας.
Τελικά άρχισα να δίνω μεγάλες ομολίες – δέκα λεπτά μπροστά από το ‘εκκλησίασμα’. Και ένας υπάλληλος του κύκλου μου συνέστησε να δώσω τις διαλέξεις ώρας που γίνονται την Κυριακή, όταν προσκαλούν το ευρύ κοινό. Διατηρούσαν συνήθως εκείνα τα κηρύγματα για τους υπερήλικες της κοινότητας.
[Με ένα αυταρχικό ύφος:] “Βέβαια είναι νέος. Αλλά μπορεί να το χειριστεί. Είναι καλό χριστιανικό αγόρι. Δεν έχει καμία κακία και είναι υπάκουος στους γονείς του και φαίνεται να έχει την αρκετά καλή γνώση της Βίβλου.”.
Έτσι στην ηλικία δέκα έξι άρχισα τις διαλέξεις ώρας μπροστά από ολόκληρο το εκκλησίασμα. Διορίστηκα πρώτα σε μια ομάδα στο Sweetwater του Τέξας και έπειτα, τελικά στο Brownfield του Τέξας, όπου διηύθυνα την πρώτη κοινότητά μου. Στην ηλικία των είκοσι, είχα γίνει αυτό που λένε διάκονος πρωτοπόρων.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν ένα πολύ περίπλοκο επιμορφωτικό πρόγραμμα και έχουν επίσης το είδος ενός συστήματος ποσόστωσης. Πρέπει να αφιερώσετε δέκα έως δώδεκα ώρες μηνιαίως στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι. Είναι όπως η διαχείριση πωλήσεων. Η ΙΒΜ δεν έχει τίποτα σε αυτούς τους τύπους.
Έτσι όταν έγινα σκαπανέας, αφιέρωσα το μεγαλύτερο μέρος πλήρους απασχόλησής μου για να κάνω το από σπίτι σε σπίτι κήρυγμα. Έπρεπε να κάνω 100 ώρες μηνιαίως και έπρεπε να κάνω επτά μελέτες Βίβλου. Άρχισα σε άλλες κοινότητες. Άρχισα να παίρνω πολλή ευθύνη και έγινα αποδεκτός σε ένα σχολείο στο Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη, ένα σχολείο όπου πηγαίνουν 100% η ελίτ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αλλά δεν πήγα.
Μερικά πράγματα δεν μου είχαν πλέον νόημα. Παραδείγματος χάριν, το αναλογικό σύστημα. Φάνηκε όπως κάθε φορά που ήθελα να γυρίσω σελίδα και να πάρω μια άλλη θέση ευθύνης, έπρεπε να κάνω αυτά τα κοσμικά υλικά πράγματα για να αποδείξω τη θρησκευτικότητα μου. Είναι όπως εάν εκπληρώσετε τις ποσοστώσεις σας αυτόν τον μήνα, ο Θεός θα σας αγαπά. Εάν δεν εκπληρώσετε τις ποσοστώσεις σας τον προσεχή μήνα, ο Θεός δεν σας αγαπά. Αυτό δεν είχε και πολύ νόημα. Ο Θεός για έναν μήνα με αγαπά και τον άλλο μήνα όχι;
Το άλλο πράγμα που άρχισα να παρατηρώ ήταν η περιορισμένη οπτική τους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι μόνοι που πρόκειται να σωθούν, κανένας άλλος, επειδή όλοι τους ασκούν ψεύτικες θρησκείες. Καλά, σκέφτηκα, η μητέρα Τερέζα είναι Ρωμαιο-Καθολική. Αυτοί (οι Καθολικοί) είναι ο τρομερός εχθρός μας. Έτσι είπα ‘ένα λεπτό’, η μητέρα Τερέζα έχει περάσει ολόκληρη τη ζωή της κάνοντας αυτά που ο Ιησούς είπε: φροντίστε τους φτωχούς, τους άρρωστους, τους ορφανούς. Αλλά δεν πρόκειται να έχει την εύνοια του Θεού επειδή είναι μια Ρωμαιο-καθολική;
Επικρίναμε την Καθολική Εκκλησία επειδή είχαν ένα άτομο, έναν ιερέα, στον οποίο έπρεπε οι πιστοί να εξομολογηθούν. Και λέγαμε, “Δεν πρέπει να πάτε σε ένα άτομο να ομολογήσετε τις αμαρτίες σας! Η αμαρτία σας είναι ενάντια στο Θεό”! Και όμως πηγαίναμε (οι Μάρτυρες) σε ένα Σώμα των Πρεσβύτερων, ομολογούσαμε τις αμαρτίες μας σ’ αυτούς και μας έβαζαν στην τάξη και έλεγαν μεταξύ τους “Τί σκέφτεστε, . . . Εντάξει, λυπάμαι, προσπαθήσαμε το περισσότερο αλλά δεν είστε αρκετά μετανιωμένοι. Η αμαρτία σας είναι πάρα πολύ μεγάλη, έτσι είτε θα χάσετε την υποτροφία σας στην εκκλησία ή πρόκειται να είστε σε δοκιμασία.”.
Εάν η αμαρτία είναι ενάντια στον Θεό, δεν θα έπρεπε να πάω άμεσα στον Θεό και να ικετεύσω για έλεος;
Πιθανώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν ότι παρατήρησα ότι διάβαζαν τη Βίβλο τους λιγότερο καθώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν τα δικά τους βιβλία, που όλα παράγονται από το Watchtower Bible και την Tract Society. Οι μόνοι άνθρωποι το σε ολόκληρο τον πλανήτη που ξέρουν πώς να ερμηνεύσουν τη Βίβλο σωστά (σύμφωνα με τους Μάρτυρες) είναι εκείνη η ομάδα ατόμων, η επιτροπή στο Μπρούκλιν, που λένε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκοσμίως πώς να ντυθούν, πώς να μιλήσουν, τί να πουν, τί να μη πουν, πώς να εφαρμόσουν τη Γραφή στη ζωή τους και πώς το μέλλον τους πρόκειται να είναι. Ο Θεός τους είπε ότι έτσι μπορούν να μας λένε. Εκτίμησα τα βιβλία. Αλλά εάν η Βίβλος είναι το βιβλίο της γνώσης και εάν είναι οι οδηγίες του Θεού, καλά, δεν πρέπει εμείς να παίρνουμε τις απαντήσεις μας από τη Βίβλο; Ο ίδιος ο Παύλος είπε: “Ανακαλύψτε μόνοι σας τί είναι η αλήθεια και ποιος είναι ο αποδεκτός λόγος του Θεού”. Μην αφήνετε τους ανθρώπους να σας πιπιλάνε τα αυτιά.
Άρχισα να λέω ‘μην ανησυχήστε τόσο πολύ για αυτό που η Σκοπιά λέει – διαβάστε τη Βίβλο μόνοι σας‘. Άρχισαν να εντείνουν την προσοχή τους. ‘Σκέφτομαι ότι έχουμε έναν αποστάτη εδώ. Σκέφτομαι ότι κάτι έπαθε αυτό το αγόρι‘. Ακόμη και ο πατέρας μου είπε ‘Εσύ πρέπει να προσέχεις καλύτερα, νεαρέ άνδρα, Είναι οι δαίμονες που μιλούν εκεί. Αυτοί είναι οι δαίμονες που προσπαθούν να προκαλέσουν ανησυχίες στο κεφάλι σου‘. Είπα ‘Μπαμπά, δεν είναι οι δαίμονες. Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να διαβάζουν τόσο πολύ αυτές τις δημοσιεύσεις των Μαρτύρων. Μπορούν να βρουν τις απαντήσεις τους στην προσευχή και στη Βίβλο‘.
Πνευματικά δεν αισθανόμουν πλέον άνετα. Έτσι το 1979, ξέροντας ότι δεν θα μπορούσα να προοδεύσω άλλο, έφυγα δυσαρεστημένος και με μια κακή γεύση στο στόμα μου, επειδή είχα δώσει όλη τη ζωή μου, είχα βάλει την ψυχή μου, την καρδιά μου, το μυαλό μου στην εκκλησία. Αυτό ήταν το πρόβλημα. Δεν την έδωσα στον Θεό. Την έδωσα σε μια κατασκευασμένη από ανθρώπους οργάνωση.
Δεν μπορώ να πάω σε άλλες θρησκείες. Σαν Μάρτυρας του Ιεχωβά, ήμουν εκπαιδευμένος, μέσω της Αγ.Γραφής, ότι κάνουν λάθος όλοι στις άλλες θρησκείες. Εκείνη η ειδωλολατρία είναι κακή. Η τριάδα δεν υπάρχει. Ήμουν ένα άτομο χωρίς μια θρησκεία. Δεν ήμουν άτομο χωρίς έναν Θεό. Αλλά πού μπορούσα να πάω;
Το 1985, αποφάσισα να έρθω στο Λος Άντζελες και να πάω στο σόου του Johnny Carson για να παρουσιάσω και να κάνω κάποιες σκηνές ως κωμικός. Αισθανόμουνα πάντα ότι γεννήθηκα για κάτι. Δεν ήξερα εάν επρόκειτο να βρω τη θεραπεία από τον καρκίνο ή να γίνω ηθοποιός. Συνέχισα να προσεύχομαι….
Έτσι πήγα στην Καθολική εκκλησία κοντά στο σπίτι μου για να τη δοκιμάσω. Θυμάμαι που είχα εκείνον τον τεράστιο σταυρό από στάχτη στο μέτωπό μου, την πρώτη Τετάρτη της Σαρακοστής. Δοκίμασα οτιδήποτε μπορούσα. Συνέχισα να πηγαίνω εκεί για δυο μήνες αλλά δεν μπορούσα να το αντέξω άλλο. Ήταν: ‘Σήκω επάνω. Κάτσε κάτω. Σήκω επάνω. Κάτσε κάτω’.
Απαιτείται μεγάλυ εξάσκηση. Σκέφτομαι ότι έχασα περίπου πέντε κιλά. Αλλά αυτό ήταν όλο. Τώρα νιώθω πιο χαμένος από κάθε φορά.
Αλλά δεν μου πέρασε ποτέ από του μυαλό ότι δεν υπάρχει Δημιουργός. Έχω τον τηλεφωνικό αριθμό Του αλλά η γραμμή πάντα είναι κατειλημμένη. Κάνω λίγα γυρίσματα ταινιών, ένα έργο που ονομάζεται ‘Ολέθρια Πρόθεση’. Μια τηλεφωνική διαφήμιση στο Σικάγο. Μια διαφήμιση για το Exxon. Μερικές διαφημίσεις τραπεζών. Στο μεταξύ δουλεύω και ως οικοδόμος.
Εργαζόμουνα σε ένα Εμπορικό. Είναι περίοδος διακοπών και βάζουν αυτούς τους πρόσθετους πάγκους στους διαδρόμους. Μπροστά σ’ αυτούς ήταν μία κοπέλα και έπρεπε να περάσουμε από μπροστά της. Της έλεγα ‘Καλημέρα, πώς είστε’; Το μόνο που είπε, ήταν ένα ‘γεια’. Και αυτό ήταν.
- Τέλος, είπα ‘Δεσποινίς, εσείς δεν λέτε ποτέ τίποτα. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη εάν υπήρξε κάτι που έκανα καταλάθως και δεν έπρεπε‘.
- Είπε ‘Όχι, βλέπετε, είμαι μουσουλμάνα‘.
- ‘Είστε τί‘;
- ‘Είμαι μουσουλμάνα και οι μουσουλμάνες γυναίκες, δεν μιλάμε στους άνδρες εκτός αν έχουμε κάποια ανάγκη για να μιλήσουμε, διαφορετικά δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε με ξένους άντρες‘.
- ‘Oοοοο. Μουσουλμάνα‘.
- Είπε ‘Ναι, εμείς πιστεύουμε στο Ισλάμ‘.
- ‘Ισλάμ! Πώς συλλαβίζεται αυτό‘;
- ‘Ι-σ-λ-ά-μ‘.
Τότε, ήξερα ότι οι μουσουλμάνοι ήταν όλοι οι τρομοκράτες. Πώς θα μπορούσε να είναι ενδεχομένως μουσουλμάνα; Δεν είχε καν γένια.
- ‘Πώς ξεκίνησε αυτή η θρησκεία‘;
- ‘Καλά, υπήρξε ένας προφήτης‘.
- ‘Ένας προφήτης‘;
- ‘Ο Μουχάμμεντ‘.
Άρχισα κάποια έρευνα. Αλλά μόλις βγήκα από μια άλλη θρησκεία. Δεν είχα καμία πρόθεση να γίνω μουσουλμάνος.
Οι διακοπές τελείωσαν…
Συνέχισα να προσεύχομαι και αναρωτιόμουνα γιατί οι προσευχές μου δεν απαντιόντουσαν. Το Νοέμβριο του 1991, επρόκειτο να φέρω στο σπίτι τον θείο μου Rockie από το νοσοκομείο. Άρχισα να αδειάζω τα συρτάρια του για να συσκευάσω τη βαλίτσα του με τα πράγματα του και βρήκα μια Βίβλο των Γεδεωνητών. Είπα, ‘ο Θεός έχει απαντήσει στις προσευχές μου. Αυτή η Βίβλος Gideon (φυσικά τη βάζουν σε κάθε δωμάτιο ξενοδοχείων) είναι ένα σημάδι από τον Θεό ότι είναι Έτοιμος να με διδάξει‘. Έτσι ‘έκλεψα’ τη Βίβλο.
Πήγα στο σπίτι και άρχισα να προσεύχομαι: ‘Ω Θεέ, δίδαξε με να είναι Χριστιανός. Μην μου διδάξεις Θεέ μου τον τρόπο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μην μου διδάξεις τον Καθολικό τρόπο. Δίδαξε μου τον δικό σου τρόπο. Δεν θα έκανες τη Βίβλο τόσο δύσκολη ώστε οι απλοί άνθρωποι, οι ειλικρινείς στην προσευχή, να μην την καταλαβαίνουν.’
Διάβασα όλη την Καινή Διαθήκη. Άρχισα να διαβάζω την Παλαιά Διαθήκη. Τελικά υπάρχει ένα μέρος στη Βίβλο που να αναφέρονται οι προφήτες.
Bingο!
Είπα μέσα μου ‘ένα λεπτό, αυτή η μουσουλμάνα είπε ότι είχαν έναν προφήτη. Πώς και δεν αναφέρεται εδώ‘;
Μουσουλμάνοι – ένα δισεκατομμύριο στον κόσμο. Το ένα πέμπτο από τους ανθρώπους που συναντούμε στον δρόμο θα μπορούσε θεωρητικά να είναι μουσουλμάνοι. Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι! ‘Ο σατανάς είναι πολύ δυνατός αλλά όχι τόσο‘ σκέφτηκα.
Έπειτα είπα ‘Θα διαβάσω το βιβλίο τους, το Κοράνι και θα δω τι είδους ψέματα περιέχονται σ’ αυτό το πράγμα. Μάλλον εξηγεί πώς να συναρμολογούμε ένα ΑΚ-47‘ κ.τ.λ. Έτσι πήγα σε ένα αραβικό βιβλιοπωλείο.
Ρώτησαν:
- ‘Σε τί μπορώ να σας βοηθήσω‘;
- ‘Ψάχνω ένα Κοράνι‘.
- ‘Εντάξει, έχουμε μερικά εδώ‘.
Είχαν μερικά με 30 δολλάρια, 40 δολλάρια….»Κοιτάξτε» είπα, «θέλω απλώς να το διαβάσω, δεν θέλω να γίνω και γω ένας μουσουλμάνος«….
Πήγα στο σπίτι, και άρχισα να διαβάζω το Κοράνι από την αρχή, από το κεφάλαιο ‘Αλ-Φάτιχα’ και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια απ’ αυτό!
Μιλάει για τον Νώε εδώ. Έχουμε τον Νώε στη Βίβλο μας επίσης. Αναφέρεται και ο Λωτ και ο Αβραάμ. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Δε γνώριζα ότι το όνομα του σατανά ήταν Ιμπλίς…
Όταν έχεις στην τηλεόραση εικόνα με λίγα παράσιτα και πατάς εκείνο το κουμπί -τσακ- τελειοποίηση σήματος. Αυτό ακριβώς συνέβη και με το Κοράνι.
Κοίταξα στις κίτρινες σελίδες του τηλεφωνικού καταλόγου και το βρήκα τελικά: Ισλαμικό Κέντρο Νότιας Καλιφόρνιας, στο Βερμόντ. Κάλεσα και μου είπαν “Έλα την Παρασκευή”.
Τώρα άρχισα να είμαι πραγματικά νευρικός λόγω του ότι δεν ήξερα τι επρόκειτω να πρέπει να αντιμετωπίσω, τον Χαμπίμπ και τα καλάσνικοφ του;
Θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν τί είναι για έναν Αμερικανικό Χριστιανό να μπαίνει στο Ισλάμ. Πλάκα κάνω για τα καλάσνικοφ αλλά δεν ξέρω αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν μαχαίρια κάτω από τα παλτό τους. Έτσι περπάτησα (προς το τζαμί τους περιμένοντας να δω τρομοκράτες με όπλα και ΑΚ 47) και είπα:
- ‘Συγνώμη κύριε‘.
- [Αραβική έμφαση:] ‘Πηγαίνετε προς τα πίσω‘. Σκέφτηκε ότι ήμουν ήδη αδελφός.
- Είπα ‘Ναι ναι‘ [μειλίχια].
Δεν ήξερα τι μου συνέβαινε……Όλοι παρατάχθηκαν για την προσευχή και τους είδα να προσεύχονται και να υποκλίνονται στον Θεό και να κάνουν σάτζντα (δηλ. να σκύβουν και να ακουμπούν το κεφάλι τους στο έδαφος από ταπείνωση)..
Άρχισε κάτι να διαπερνάει τους μυς μου, τα κόκαλα μου, την καρδιά μου και την ψυχή μου.
Έτσι η προσευχή τελείωσε….Έτσι άρχισα να ανακατεύομαι με τους αδελφούς και μπήκα μέσα στο μουσουλμανικό τέμενος και ένας αδελφός μου είπε: ‘Σαλάμ αλέικουμ‘ (ειρήνη σε σας). Και εγώ σκέφτηκα, είπε ‘το άλας και το μπέικον’;
‘Αλέικουμ σαλάμ‘.
Δεν ήξερα τι στην ευχή έλεγαν, αλλά όλοι χαμογελούσαν.
Πριν κάποιος απ’ αυτούς τους τύπους καταλάβει ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι εδώ και με πάρει στον θάλαμο των βασανιστηρίων ή με αποκεφαλίσει, ήθελα να δω όσο περισσότερα μπορούσα. Τελικά πήγα στη βιβλιοθήκη, και βρήκα εκεί έναν νέο Αιγύπτιο αδελφό που το όνομα του ήταν Όμαρ. Ο Θεός τον μου έστειλε.
Ο Όμαρ έρχεται μέχρι εμένα και λέει, “συγνώμη. Αυτή είναι η πρώτη φορά σας εδώ;” και είπα, “ναι”. “Ω, πολύ καλό. Είστε μουσουλμάνος”; “Όχι, διαβάζω λίγο για το Ισλάμ” απάντησα. “Μελετάτε; Αυτή είναι η πρώτη επίσκεψή σας σε ένα μουσουλμανικό τέμενος;” με ρώτησε και του απάντησα: “Ναι”. “Ελάτε, επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω τον χώρο” και με αρπάζει από το χέρι, και περπατώ με ένα άλλο άτομο μέρι-χέρι. Είπα από μέσα μου, “αυτοί οι μουσουλμάνοι είναι φιλικοί”.
Μου δείχνει λοιπόν το μέρος..
- “Καταρχήν, αυτή είναι η αίθουσα προσευχής μας, και βγάζετε τα παπούτσια σας εδώ”.
- “Τί είναι αυτά τα πράγματα”;
- “Αυτοί είναι μικροί θαλαμίσκοι. Είναι το μέρος όπου βάζετε τα παπούτσια σας”.
- “Γιατί”;
- “Καλά, επειδή πλησιάζετε την περιοχή προσευχής και είναι πολύ ιερή. Δεν πηγαίνετε μέσα εκεί με τα παπούτσια σας…”.
Έτσι με παίρνει σε άλλο δωμάτιο.
- “Και εδώ, αυτό είναι όπου κάνουμε το γούδου (πλύσιμο πριν την προσευχή)”.
- “Βουντού! Δεν διάβασα τίποτα για βουντού”!
- “Όχι, όχι βουντού. Γούδου“!
- “Εντάξει, επειδή έχω δει αυτό το πράγμα με τις κούκλες και τις καρφίτσες και δεν είμαι έτοιμος για αυτή τη δέσμευση ακόμα”.
- “Όχι, γούδου είναι όταν καθαριζόμαστε”.
- “Γιατί το κάνετε αυτό”;
- “Καλά, όταν προσεύχεστε στο Θεό, πρέπει να είστε καθαροί, έτσι πλένουμε τα χέρια και τα πόδια μας”.
Έτσι έμαθα όλα αυτά τα πράγματα. Μoυ επέτρεψε να φύγω, και μου είπε να ξανάρθω.
Επέστρεψα και ζήτησα από τον βιβλιοθηκάριο ένα βιβλίο για την προσευχή, πήγα στο σπίτι και ξεκίνησα να εξασκούμαι. Θεώρησα ότι εάν προσπαθούσα να την κάνω σωστά, ο Θεός θα τη δεχόταν (την προσευχή). Συνέχισα να διαβάζω και να διαβάζω και να επισκέπτομαι το τζαμί.
Είχα δεσμευτεί να πάω περιοδεία κάπου στα δυτικά για μια κωμωδία. Πήρα λοιπόν μαζί μου και ένα χαλάκι προσευχών. Ήξερα ότι έπρεπε να προσεύχομαι συγκεκριμένες ώρες αλλά δεν ήξερα ότι υπάρχουν μέρη στα οποία δεν επιτρέπεται να προσεύχεσαι, ένα εκ των οποίων είναι ο μπάνιο. Πήγα στην ανδρική τουαλέτα ενός τουριστικού σταθμού, έστρωσα το χαλάκι μου και άρχισα να προσεύχομαι.
Επέστρεψα, και όταν τελείωσε ο μήνας του Ραμαδάν, άρχισαν να με καλούν από διάφορα μέρη της χώρας για να πάω και να μιλήσω ως πρώην Μάρτυρας του Ιεχωβά που ασπάστηκε το Ισλάμ. Οι άνθρωποι με θεώρησαν πρωτοπόρο.
…..Δεν ξέρω τίποτα άλλο εκτός απ’ ό,τι βρίσκεται στο Κοράνι και τη Σούννα. Σκέφτομαι ότι όλα είναι στα χέρια του ΑΛΛΑΧ !!
*Ο Ραφαέλ έκανε το Χατζ το 1993.
Από το βιβλίο «American Jihad after Malcolm X» του Steven Barboza, 1995.
.
.
.
Ibrahim Khalil Ahmad – Πρώην Κόπτης ιερέας από την Αίγυπτο – (Πηγή: The Islamic Bulletin, San Francisco, CA 94141-0186)
Ο Αλ-Χατζ Ιμπραήμ Χαλίλ Άχμεντ, στο παρελθόν Ιμπραήμ Χαλίλ Φίλομπους, ήταν Αιγύπτιος Κόπτης ιερέας που μελέτησε τη θεολογία και πήρε έναν υψηλό βαθμό από το Πανεπιστήμιο του Princeton. Μελέτησε το Ισλάμ για να βρει κενά και να επιτεθεί σ’ αυτό, ωστόσο ασπάστηκε το Ισλάμ με τα τέσσερα παιδιά του, ένα από τα οποία είναι τώρα λαμπρός καθηγητής στο πανεπιστήμιο Sorbonne, στο Παρίσι, Γαλλία.
Με έναν ενδιαφέροντα τρόπο, αποκαλύπτεται λέγοντας: “Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια στις 13 Ιανουαρίου του 1919 και παρακολούθησα Αμερικανικά Ιεραποστολικά σχολεία έως ότου έφθασα στο πτυχίο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής μου εκεί. Το 1942 πήρα το δίπλωμά μου από το πανεπιστήμιο του Ασιούτ και έπειτα ειδικεύτηκα στις θρησκευτικές μελέτες ως προοίμιο για να προσχωρήσω στη σχολή θεολογίας. Δεν ήταν εύκολος στόχος, δεδομένου ότι κανένας υποψήφιος δεν μπορούσε να τα καταφέρει εκτός αν είχε και μια πρόσθετη σύσταση από την εκκλησία και επίσης, αφότου έπρεπε να περάσει διάφορες δύσκολες εξετάσεις. Πήρα μια σύσταση από την εκκλησία Αλ-Ατταρίν στην Αλεξάνδρεια και άλλη μια από τη Σύνοδο Εκκλησιών της Κάτω Αιγύπτου, περνώντας ύστερα από πολλές δοκιμασίες για να ξέρω τα προσόντα μου ώστε να γίνω λειτουργός της θρησκείας. Κατόπιν πήρα μια τρίτη σύσταση από τη Σύνοδο Εκκλησιών που περιέλάμβανε ιερείς από το Σουδάν και την Αίγυπτο.
Η Σύνοδος αυτή ενέκρινε την είσοδό μου στη Σχολή Θεολογίας το 1944 ως εξωτερικό φοιτητή. Εκεί μελέτησα στα χέρια Αμερικανών και Αιγύπτιων δασκάλων μέχρι την αποφοίτηση μου το 1948.
Επρόκειτο να διοριστώ στην Ιερουσαλήμ εάν δεν ξεσπούσε τον ίδιο χρόνο ο πόλεμος στην Παλαιστίνη, και έτσι με έστειλαν στην Έσνα στην Άνω Αίγυπτο. Εκείνον τον ίδιο χρόνο έγινα δεκτός για μια διατριβή στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στο Κάιρο. Αφορούσε τις ιεραποστολικές δραστηριότητες μεταξύ μουσουλμάνων. Η εξοικείωσή μου με το Ισλάμ άρχισε στο Τμήμα Θεολογίας όπου μελετούσα το Ισλάμ και όλες τις μεθόδους μέσω των οποίων θα μπορούσαμε να κλονίσουμε την πίστη των μουσουλμάνων και να αυξήσουμε τις παρερμηνείες στην κατανόηση της θρησκείας τους (και να τους εκχριστιανίσουμε).
Το 1952 πήρα το Μάστερ μου από το Πανεπιστήμιο του Princeton στις ΗΠΑ και διορίστηκα ως καθηγητής Θεολογίας στο Ασιούτ. Αρμοδιότητα μου ήταν να διδάσκω το Ισλάμ καθώς επίσης και τις παρερμηνείες που διαδόθηκαν από τους εχθρούς του Ισλάμ και τους ιεραποστόλους ενάντια σ’ αυτό. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου αποφάσισα να διευρύνω τη μελέτη μου στο Ισλάμ, έτσι ώστε να μη διαβάσω τα βιβλία ιεραποστόλων μόνο (αλλά και άλλα βιβλία που γράφτηκαν από μουσουλμάνους). Είχα τόσο πολλή πίστη σε ό,τι είχα διδαχτεί, ώστε δε με πείραζε να διαβάσω την άλλη άποψη. Κατά συνέπεια άρχισα να διαβάζω βιβλία που γράφτηκαν από μουσουλμάνους συγγραφείς. Αποφάσισα επίσης να διαβάσω το Κοράνι και να καταλάβω τις έννοιες Του. Αυτό υποκινήθηκε από την αγάπη μου προς τη γνώση και κινήθηκε από την επιθυμία μου να προσθέσω περισσότερες αποδείξεις ενάντια στο Ισλάμ. Το αποτέλεσμα ήταν, εντούτοις, ακριβώς το αντίθετο. Η θέση μου άρχισε να κλονίζεται και άρχισα να αισθάνομαι μια εσωτερική ισχυρή πάλη και ανακάλυψα την αναλήθεια όλων όσων είχα μελετήσει και κήρυττα στους ανθρώπους. Αλλά δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω θαρραλέα τον εαυτό μου και προσπάθησα αντ’ αυτού να υπερνικήσω αυτήν την εσωτερική κρίση και να συνεχίσω την εργασία μου”.
Το 1954, ο κ. Χαλίλ πρόσθεσε, “Στάλθηκα στο Ασουάν ως Γενικός Γραμματέας της Γερμανικής Ελβετικής αποστολής. Αυτή ήταν μόνο η προφανής θέση μου γιατί η πραγματική αποστολή μου ήταν να κηρύξω ενάντια στο Ισλάμ στην Άνω Αίγυπτο, ειδικά μεταξύ των μουσουλμάνων. Μια ιεραποστολική διάσκεψη έγινε εκείνη τη στιγμή στο ξενοδοχείο ‘Καταράκτ’ στο Ασουάν και μου δόθηκε ο λόγος για να μιλήσω. Εκείνη την ημέρα μίλησα πάρα πολύ, επαναλαμβάνοντας όλες τις επαναλαμβανόμενες παρερμηνείες ενάντια στο Ισλάμ και στο τέλος της ομιλίας μου, η εσωτερική κρίση μέσα μου επανήλθε και άρχισα να αναθεωρώ τη θέση μου.”.
Συνεχίζοντας τον λόγο του για την εν λόγω κρίση, ο κ. Χαλίλ είπε:
“Άρχισα να αμαρωτιέμαι: Γιατί θα έπρεπε να πω όλα αυτά τα πράγματα που ξέρω ότι στα σίγουρα είναι ψέματα και δεν είναι η αλήθεια; Έφυγα πριν από το τέλος της διάσκεψης και βγήκα πηγαίνοντας μόνος προς το σπίτι μου. Ήμουν ταραγμένος και έτρεμα ολόκληρος.
Καθώς περπατούσα στον δημόσιου κήπου ‘Φιριάλ’, άκουσα έναν στίχο του Κορανίου στο ραδιόφωνο:
“Πες: Μου έχει δωθεί η έμπνευση ότι μια ομάδα από τα Πνεύματα άκουσαν και είπαν {Έχουμε πράγματι ακούσει ένα θαυμάσιο Ανάγνωσμα (Κοράνι).
Οδηγεί προς τον Ίσιο Δρόμο και έχουμε πιστέψει σ’ αυτό. Δεν θα ενώσουμε καμία θεότητα με τον Κύριο μας}.” (Κοράνι, 72:1-2)
και
“Στ’ αλήθεια όσο για μας, μόλις είχαμε ακούσει την Καθοδήγηση και πιστέψαμε. Όποιος λοιπόν πιστεύει στον Κύριο του, ας μη φοβάται έλλειψη καλών μήτε αύξηση κακών.” (Κοράνι, 72:13)
Αισθάνθηκα μια βαθιά παριγοριά εκείνη νύχτα και όταν επέστρεψα στο σπίτι μου, πέρασα ολόκληρη τη νύχτα στη βιβλιοθήκη μου, διαβάζοντας το Κοράνι. Η γυναίκα μου με ρώτησε γιατί κάθομαι ξύπνιος όλο το βράδυ και γω την παρακάλεσα να μ’ αφήσει ήσυχο. Σταμάτησα για αρκετή ώρα και συλλογιζόμουν το παρακάτω εδάφιο:
“Αν στέλναμε κάτω αυτό το Ανάγνωσμα (Κοράνι) πάνω σε ένα βουνό, θα το έβλεπες να σκύβει ταπεινά τον εαυτό του και να σχίζεται από φόβο για τον ΑΛΛΑΧ και τέτοιες είναι οι παρομοιώσεις που Προβάλουμε στους ανθρώπους, ώστε να σκέπτονται.” (Κοράνι, 59:21)
Και τα εδάφια:
“Θ’ ανακαλύψεις ότι οι πιο φανατικοί στην έχθρα απ’ τους ανθρώπους προς τους πιστούς, είναι οι Εβραίοι και οι Ειδωλολάτρες, οι συνεταιρίζοντες τον ΑΛΛΑΧ. Ενώ θ’ ανακαλύψεις ότι οι πιο κοντά στην αγάπη προς τους πιστούς, είναι αυτοί που λένε: {Είμαστε Χριστιανοί}. Και αυτό γιατί μεταξύ τους υπάρχουν άνθρωποι αφοσιωμένοι στη μάθηση, καθώς και μοναχοί και δεν είναι υπερήφανοι.
Και όταν ακούσουν το προαναφερθέν στον Απεσταλμένο, βλέπεις τα μάτια τους να δακρύζουν γιατί αναγνωρίζουν την αλήθεια. Λένε: {Κύριε μας! Πιστέψαμε και γράψε μας μαζί με όσους μαρτυρούν.
Ποιά αιτία θα μας κάνει να μην πιστεύουμε στον ΑΛΛΑΧ και στην αλήθεια που μας ήρθε και να επιθυμούμε να μας επιτρέψει ο Κύριος μας να εισέλθουμε με τον λαό των εναρέτων;}” (Κοράνι, 5:82-84)
Ο κύριος Χαλίλ έκανε έπειτα μια τρίτη αναφορά στο Ιερό Κοράνι στο εδάφιο:
“Αυτοί που ακολουθούν τον Αγγελιοφόρο, τον αναλφάβητο Προφήτη τον οποίο βρίσκουν να αναφέρεται στις δικές τους Γραφές, στον Νόμο και στο Ευαγγέλιο, προστάζοντας τους να κάνουν το δίκαιο και να αποφεύγουν το άδικο, προτρέποντας τους ό,τι είναι καλό και απαγορεύοντας τους ό,τι είναι κακό, που τους απελευθερώνει από τα βαριά φορτία και από τα δεσμά που είχαν πάνω τους. Έτσι εκείνοι που πίστεψαν σ’ αυτόν, τον τίμησαν και τον βοήθησαν και ακολούθησαν το Φως (Κοράνι) που στάλθηκε μαζί του, είναι αυτοί που θα ευημερήσουν.” (Κοράνι, 7:157)
Την ίδια νύχτα, ο κ.Χαλίλ είπε εντυπωσιακά: “Πήρα την τελική απόφασή μου. Το πρωί μίλησα με τη σύζυγό μου από την οποία έχω τρεις γιους και μια κόρη. Αλλά κατάλαβε ότι επρόκειτο να ασπαστώ το Ισλάμ και φώναξε και ζήτησε κλαίγοντας βοήθεια από τον αρχηγό της ιεραποστολής. Το όνομά του ήταν Μεσιέ Σαβίτς από την Ελβετία. Ήταν πολύ πανούργος άντρας. Όταν με ρώτησε για την πραγματική άποψη μου, του είπα ειλικρινά τι ήθελα και έπειτα είπε: {Παίρνεις άδεια από την εργασία σου έως ότου ανακαλύψουμε τι σου έχει συμβεί.}. Κατόπιν είπα: {Αυτή είναι η παραίτηση μου από την εργασία μου.}. Προσπάθησε να με μεταπείσει για να αναβάλει την απόφαση μου αλλά επέμεινα. Έτσι διέδωσε τη φήμη μεταξύ των ανθρώπων ότι τρελλάθηκα. Κατά συνέπεια υπέστην μια πολύ επίπονη δοκιμασία έως ότου άφησα το Ασουάν οριστικά και επέστρεψα στο Κάιρο.”.
Όταν ρωτήθηκε για τις περιστάσεις στη μεταστροφή του, απάντησε: “Στο Κάιρο ένας αξιοσέβαστος καθηγητής που με βοήθησε να υπερνικήσω τη δοκιμασία μου ήταν ο Δρ. Μουχάμμεντ Αμπντουλ-Μούνιμ αλ-Τζαμάλ, ο τότε υφυπουργός του Υπουργείου Οικονομικών. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τις Ισλαμικές μελέτες και θέλησε να κάνει μια μετάφραση του Ιερού Κορανίου που να δημοσιευτεί στην στην Αμερική. Μου ζήτησε να τον βοηθήσω επειδή ήμουν ευφράδης στα αγγλικά, δεδομένου ότι είχα πάρει το πτυχίο μου από ένα Αμερικανικό Πανεπιστήμιο. Επίσης ήξερε ότι προετοίμαζα μια συγκριτική μελέτη του Κορανίου, της Τορά και της Βίβλου.
Συνεργαστήκαμε σε αυτήν την συγκριτική μελέτη και στη μετάφραση του Κορανίου.
Όταν ο Δρ. Τζαμάλ έμαθε ότι είχα παραιτηθεί από την εργασία μου στο Ασουάν και ότι ήμουν συνεπώς άνεργος, με βοήθησε με μια εργασία στην εταιρία Γραφικής Ύλης Standard στο Κάιρο. Έτσι μετά από λίγο καιρό ήμουν καλά τακτοποιημένος. Δε μίλησα στη σύζυγο μου για την πρόθεση μου να ασπαστώ το Ισλάμ και θεώρησε έτσι ότι είχα ξεχάσει το όλο ζήτημα και ότι επρόκειτο μόνο για μια μεταβατική κρίση, που πλέον δεν υπήρχε. Αλλά γνώριζα αρκετά καλά ότι η επίσημη είσοδος μου στο Ισλάμ χρειαζόταν περίπλοκα μέτρα και επρόκειτο στην πραγματικότητα για μία μάχη που θα προτιμούσα να αναβάλω μέχρι να γίνω ευκατάστατος και να ολοκληρώσω τη συγκριτική μου μελέτη.”.
Κατόπιν ο κ. Χαλίλ συνεχίζει, “Το 1955 ολοκλήρωσα τη μελέτη μου και το υλικό μου και οι συνθήκες διαβίωσης μου τακτοποιήθηκαν πλήρως. Παραιτήθηκα από την επιχείρηση και ίδρυσα μια εταιρεία με γραφική ύλη και σχολικό υλικό. Ήταν μια επιτυχής επιχείρηση από την οποία κέρδιζα πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που χρειαζόμουν. Κατά συνέπεια αποφάσισα να δηλώσω επίσημα τη μεταστροφή μου στο Ισλάμ. Στις 25 Δεκεμβρίου 1959, έστειλα ένα τηλεγράφημα στον Δρ. Thompson, προϊστάμενο της Αμερικανικής ιεραποστολής στην Αίγυπτο που τον ενημέρωνα ότι είχα ασπαστεί το Ισλάμ. Όταν είπα την αληθινή ιστορία μου στον Δρ. Τζαμάλ, έμεινε εντελώς έκπληκτος. Όταν δήλωσα τη μεταστροφή μου στο Ισλάμ, νέα προβλήματα άρχισαν. Επτά από τους προηγούμενους συναδέλφους μου στην αποστολή είχαν δοκιμάσει το καλύτερό τους για να με πείσουν να ακυρώσω τη δήλωσή μου αλλά αρνήθηκα. Απείλησαν να με χωρίσουν από τη σύζυγό μου και είπα: {Είναι ελεύθερη να κάνει όπως επιθυμεί}. Απείλησαν να με σκοτώσουν.
Αλλά όταν διαπίστωσαν ότι επέμενα τόσο, με άφησαν ήσυχο και μου έστειλαν έναν παλαιό φίλο που ήταν επίσης συνάδελφος στην αποστολή. Έκλαψε μπροστά μου πάρα πολύ. Έτσι του απήγγειλα το ακόλουθο εδάφιο από το Ιερό Κοράνι:
“Και όταν ακούνε την αποκάλυψη που παραλαμβάνεται από τον αγγελιοφόρο, βλέπεις τα μάτια τους να δακρύζουν, γιατί αναγνωρίζουν την αλήθεια. Λένε: {Ω Κύριε μας! Πιστεύουμε και γράψε μας μεταξύ αυτών που μαρτυρούν.
Ποια αιτία θα μας κάνει να μην πιστέψουμε στον ΑΛΛΑΧ και στην αλήθεια που έχει έρθει σε μας και να επιθυμούμε να μας επιτρέψει ο Κύριος μας να εισέλθουμε (στον Παράδεισο) με τον λαό των εναρέτων;}” (Κοράνι, 5:83-84)
Έπειτα του είπα: {Έπρεπε να κλάψεις από ταπείνωση στον Θεό, ακούγοντας το Κοράνι και να πιστέψεις στην αλήθεια που ξέρεις αλλά αρνείσαι}.
Σηκώθηκε και αποχώρησε, αφού είδε ότι αυτό πια δεν είχε νόημα. Η επίσημη μεταστροφή μου στο Ισλάμ ήταν τον Ιανουάριο του 1960”.
Ο κ. Χαλίλ ρωτήθηκε έπειτα για το πια θέση πήρε η σύζυγος και τα παιδιά του και απάντησε: “Η σύζυγός μου με εγκατέλειψε εκείνη τη στιγμή και πήρε μαζί της όλα τα έπιπλα του σπιτιού μας. Αλλά τα παιδιά μου με ακολούθησαν και αγκάλιασαν το Ισλάμ. Ο πιο ενθουσιώδης μεταξύ τους ήταν ο μεγαλύτερος γιος μου ο Ισαάκ που άλλαξε το όνομά του σε Οθμάν, κατόπιν ο δεύτερος γιος μου ο Γιούσουφ και ο γιος μου ο Σάμουελ του οποίου το όνομα τώρα είναι Τζαμάλ και η κόρη μου η Μάτζιντα που λέγεται τώρα Νάτζουα. Ο Οθμάν είναι τώρα καθηγητής της φιλοσοφίας και εργάζεται ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο Sorbonne στο Παρίσι και διδάσκει ανατολικές σπουδές και ψυχολογία. Γράφει επίσης στο περιοδικό ‘Le Monde’.
Όπως είπα, η σύζυγός μου άφησε το σπίτι για έξι έτη και συμφώνησε να επιστρέψει το 1966, υπό τον όρο ότι θα κρατούσε τη θρησκεία της. Δέχτηκα επειδή στο Ισλάμ δεν υπάρχει κανένας εξαναγκασμός στη θρησκεία και της είπα: {Δεν θέλω να γίνεις μουσουλμάνα για χάρη μου αλλά μόνο αφού πεισθείς από μόνη σου}. Τώρα πιστεύει στο Ισλάμ αλλά δεν μπορεί να το δηλώσει αυτό από φόβο για την οικογένειά της αλλά της συμπεριφερόμαστε ως μια μουσουλμάνα και νηστεύει στον μήνα Ραμαδάν επειδή όλα τα παιδιά μου προσεύχονται και νηστεύουν. Η κόρη μου Νάτζουα σπουδάζει στη Σχολή Εμπορίου, ο Γιούσουφ είναι γιατρός και ο Τζαμάλ είναι μηχανικός.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου από το 1961 μέχρι το παρόν, ήμουν σε θέση να δημοσιεύσω διάφορα βιβλία σχετικά με το Ισλάμ και τις μεθόδους των ιεραποστόλων ενάντια σε αυτό. Προετοιμάζω τώρα μια συγκριτική μελέτη για τη θέση των γυναικών στις τρεις θείες θρησκείες με στόχο να δώσω έμφαση στη θέση των γυναικών στο Ισλάμ. Το 1973 έκανα το Χατζ (προσκύνημα στη Μέκκα) και εκτελώ τα καθήκοντα που κηρύσσει το Ισλάμ. Πραγματοποιώ σεμινάρια στα πανεπιστήμια και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Έλαβα μια πρόσκληση από το Σουδάν το 1974 όπου πραγματοποίησα πολλά σεμινάρια. Ο χρόνος μου αξιοποιείται πλήρως στην υπηρεσία του Ισλάμ και χάρη στον ΑΛΛΑΧ, γιατί με τις προσπάθειες μου πολλοί ιερείς και άλλοι άνθρωποι ασπάστηκαν το Ισλάμ”.
Τελικά ο κ. Χαλίλ ρωτήθηκε για τα εξέχοντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ισλάμ που έχουν προσελκύσει την προσοχή του πιο πολύ. Και απάντησε: “Η πίστη μου στο Ισλάμ έχει επέλθει μέσω της ανάγνωσης του Ιερού Κορανίου και της βιογραφίας του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ). Δεν πιστεύω πλέον στα ψέματα που λέγονται ενάντια στο Ισλάμ και με ελκύει ιδιαίτερα η έννοια της Ενότητας και της Μοναδικότητας του Θεού, η οποία είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ισλάμ. Ο Θεός είναι μόνο Ένας. Τίποτα δεν είναι όπως Αυτός. Αυτή η πεποίθηση με κάνει πιστό στον Θεό μόνο και σε κανέναν άλλο. Η πίστη στη Μοναδικότητα του Θεού ελευθερώνει το άτομο από τη δουλεία σε οποιονδήποτε άνθρωπο και αυτή είναι αληθινή ελευθερία.
Μου αρέσει επίσης πολύ ο κανόνας της συγχώρεσης στο Ισλάμ και οι άμεσες σχέσεις ανάμεσα στον Θεό και στους δούλους Του.
“Να πεις: {Ω δούλοι μου! Εκείνοι που έχετε παρανομήσει ενάντια στον εαυτό σας (με αμαρτήματα)! Μην απελπίζεστε από την ευσπλαχνία του ΑΛΛΑΧ. Ο ΑΛΛΑΧ οπωσδήποτε συγχωρεί όλες τις αμαρτίες, γιατί είναι Αυτός που συγχωρεί, ο Ελεήμονας.
Στραφείτε (μετανοημένοι) στον Κύριο σας και υποταχθείτε στη θέληση Του, πριν σας φτάσει η Τιμωρία. Έπειτα, δεν θα έχετε καμμία βοήθεια}.” (Κοράνι, 39:53-54)
.
.
.
Martin John Mwaipopo – Πρώην Λουθηρανός Αρχιεπίσκοπος (Τανζανία)
Ήταν 23 Δεκεμβρίου 1986, δύο ημέρες μετά από τα Χριστούγεννα, όταν έγινε γνωστό στο εκκλησίασμα του επίσκοπου Μάρτιν Τζον Μουαϊπόπο ότι άφηνε τον Χριστιανισμό για το Ισλάμ. Προκλήθηκε τόσο μεγάλος σάλος έτσι που ο διοικητής του, έκλεισε την πόρτα και τα παράθυρα και δήλωσε στα μέλη της εκκλησίας ότι το μυαλό του επισκόπου είχε παραφρονήσει, δηλαδή είχε τρελαθεί. Πώς μπορούσε να σκέφτεται και να μιλάει έτσι για ένα άτομο που μόλις μερικές ημέρες πιο πριν λάμβανε μέρος στη λατρεία της εκκλησίας με τόσο δυναμισμό; Δεν γνώριζαν καθόλου ότι στην καρδιά του Αρχιεπισκόπου υπήρχε μια απόφαση που θα τους αναστάτωνε τόσο. Κάλεσαν την αστυνομία για να πάρουν τον «τρελό» μακριά. Κρατήθηκε στα κρατητήρια μέχρι τα μεσάνυχτα όταν ήρθε να εγγυηθεί για αυτόν ο σέιχ Άχμεντ Σέικ, το άτομο που του δίδαξε το Ισλάμ. Εκείνο το γεγονός ήταν μόνο μια μικρή αρχή των κλονισμών που επρόκειτο να συμβούν … Ο δημοσιογράφος του Al-Qalam, ο Simphiwe Sesanti, μίλησε στον Τανζανό πρώην Λουθηρανό επίσκοπο Μάρτιν Τζων Μουαϊπόπο, ο οποίος μετά που ασπάστηκε το Ισλάμ, έγινε γνωστός ως Αλ-Χατζ Άμπου Μπακρ Τζων Μουαϊπόπο.
Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον αδερφό Σουφιάν Σαμπέλο από τη Ζιμπάμπουε για το ότι άκουσε και κατέγραψε την ιστορία του Μουαϊπόπο στο Ισλαμικό Κέντρο του Wyebank, στο Ντάρμπαν. Ο Σουφιάν δεν είναι σκανδαλοθήρας, αλλά εκείνη τη νύχτα πρέπει να είχε ακούσει κάτι – ποιος δεν θα παραξενευόταν αν άκουγε ότι ένας Επίσκοπος, που όχι μόνο είχε λάβει πτυχίο και ένα μεταπτυχιακό, αλλά και ένα διδακτορικό επίσης στη Θεολογία, είχε μεταστραφεί στο Ισλάμ; Και δεδομένου ότι οι ξένοι τίτλοι σπουδών έχουν τόσο πολύ σημασία σε σας, ένα άτομο που είχε λάβει ένα δίπλωμα στη Διοίκηση Εκκλησιών στην Αγγλία και τα ανωτέρω πτυχία στο Βερολίνο, Γερμανία! Ένα άτομο, το οποίο, πρίν γίνει μουσουλμάνος, ήταν γενικός γραμματέας στο Παγκόσμιο Εκκλησιαστικό Συνέδριο για την ανατολική Αφρική – καλύπτοντας την Τανζανία, την Κένυα, την Ουγκάντα, το Μπουρούντι και μέρη της Αιθιοπίας και της Σομαλίας. Στο Εκκλησιαστικό Συνέδριο διαγκωνίστηκε με τον νυν πρόεδρο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Νοτίου Αφρικής, Μπάρνεϊ Πιτυάνα και τον πρόεδρο της Επιτροπής Αληθείας και Συμφιλίωσης, επίσκοπο Ντέσμοντ Τουτού.
Είναι μια ιστορία ενός ατόμου που γεννήθηκε 61 χρόνια πριν, στις 22 Φεβρουαρίου στο Μπουκάμπο, μια περιοχή που μοιράζεται τα σύνορά της με την Ουγκάντα. Δύο χρόνια μετά τη γέννησή του, η οικογένειά του τον βάφτισε και πέντε χρόνια αργότερα, τον καμάρωνε με υπερηφάνεια ως παπαδοπαίδι. Ο πατέρας του ήθελε να τον δει διάκονο εκκλησιών, που να προετοιμάζει το «σώμα και το αίμα» του Χριστού, η ιδέα αυτή, γέμισε τον πρεσβύτερο Μουαϊπόπο με υπερηφάνεια σκεφτόμενος το μέλλον του γιου του.
“Όταν ήμουν σε ένα εσωτερικό σχολείο, ο πατέρας μου μου έγραψε, δηλώνοντας μου ότι ήθελε να γίνω ιερέας. Σε κάθε επιστολή που έγραφε, μου το υπενθύμιζε αυτό” λέει ο Άμπου Μπακρ Μουαϊπόπο. Αλλά είχε τις δικές του ιδέες για τη ζωή του, που ήταν να ενταχτεί στο Αστυνομικό Σώμα. Στην ηλικία όμως των 25, ο Μουαϊπόπο ενέδωσε στη θέληση του πατέρα του. Αντίθετα από την Ευρώπη όπου τα παιδιά μπορούν να κάνουν ότι θέλουν μετά από την ηλικία των 21, στην Αφρική, τα παιδιά διδάσκονται να τιμούν τη θέληση των γονιών τους επάνω από τη δική τους.
“Γιε μου, πριν κλείσω τα μάτια μου, θα ήμουν χαρούμενος να σε δω να γίνεσαι ιερέας” είπε ο πατέρας στον γιο και έτσι ο γιος Μουαϊπόπο πήγε στην Αγγλία το 1964, για να πάρει ένα δίπλωμα στη Διοίκηση Εκκλησιών, και ένα έτος αργότερα στη Γερμανία για να κάνει ένα μεταπτυχιακό. Επέστρεψε ένα έτος αργότερα ως επίσκοπος.
“Άρχισα κάνοντας το διδακτορικό μου να μελετάω τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ, τον Ιουδαϊσμό, τον Βουδισμό και άλλες διάφορες θρησκείες που απείχαν απ’ την αληθινή θρησκεία. Ποιά είναι η αλήθεια; Ήθελα την αλήθεια.” είπε ο Μουαϊπόπο. Έτσι άρχισε την έρευνα του, έως ότου την μείωσε μελετώντας τις τέσσερις πιο ‘σημαντικές’ θρησκείες. Αγόρασε ένα αντίγραφο του Κορανίου και άρχισε να το διαβάζει.
“Όταν άνοιξα το Κοράνι, οι πρώτοι στίχοι που αντίκρισα τυχαία ήταν:
“Πες: {Ο ΑΛΛΑΧ είναι Ένας, ο ΑΛΛΑΧ είναι ο Απόλυτος. Δεν γέννησε και δεν γεννήθηκε και δεν υπάρχει κανείς όμοιος Του}.” (Κοράνι, 110:1-4) θυμάται. Ήταν οι πρώτοι σπόροι του Ισλάμ που σπάρθηκαν στην καρδιά του και που πριν του ήταν άγνωστοι. “Κατά τη διάρκεια της διδακτορικής μου διατριβής” λέει “ανακάλυψα ότι το Κοράνι ήταν το μόνο αυθεντικό βιβλίο, που δεν έχει αλλοιωθεί από το πρωτότυπο του μέχρι σήμερα. Έψαχνα την αλήθεια.”.
Βρισκόμενος σε εκείνη την κατάσταση, κάλεσε τον αγαπημένο του καθηγητή τον Βαν Μπέργκερ. “Έκλεισα την πόρτα και τον ρώτησα {Ποιά από όλες τις θρησκείες του κόσμου είναι η αληθινή}; {Το Ισλάμ} αποκρίθηκε. {Γιατί τότε δεν είστε μουσουλμάνος;} τον ρώτησα πάλι. Μου είπε: {Πρώτον, μισώ τους Άραβες και δεύτερον, βλέπεις όλες αυτές τις πολυτέλειες που έχω; Σκέφτεσαι ότι θα τα έχανα όλα αν ασπαζόμουν το Ισλάμ;}. Όταν σκέφτηκα την απάντησή του, σκέφτηκα την κατάστασή μου, επίσης” είπε ο Μουαϊπόπο. Η αποστολή του, τα αυτοκίνητά του – όλα αυτά εμφανίστηκαν στη σκέψη του. Όχι, δεν θα μπορούσε να αγκαλιάσει το Ισλάμ, και για ένα έτος τα έβγαλε όλα αυτά από το μυαλό του. Αλλά οι ανησυχίες του συνέχισαν να τον βασανίζουν, τα εδάφια του Κορανίου που είχε διαβάσει, παρέμεναν στο μυαλό του, άνθρωποι με λευκά ενδύματα εμφανίζονταν και ιδιαίτερα τις Παρασκευές, μέχρι που δεν μπορούσε να αντέξει άλλο
Έτσι, στις 22 Δεκεμβρίου, ασπάστηκε επίσημα το Ισλάμ.
Σαν αποτέλεσμα, η Εκκλησία του πήρε το σπίτι του και το αυτοκίνητο του. Η σύζυγός του δεν θα μπορούσε να το αντέξει, μάζεψε τα ρούχα της, πήρε τα παιδιά τους και έφυγε, παρά τις διαβεβαιώσεις του Μουαϊπόπο ότι δεν ήταν υποχρεωμένη να γίνει μουσουλμάνα. Όταν πήγε στους γονείς του, επίσης, είχαν μάθει τα γεγονότα: “Ο πατέρας μου προσπάθησε να προσβάλει το Ισλάμ και η μητέρα μου είπε: {Δεν θέλω να ακούσω οποιεσδήποτε αηδίες από σένα}”. Ήταν μόνος χωρίς τους δικούς του! Τον ρώτησαν πώς αισθάνεται τώρα για τους γονείς του και λέει ότι τους έχει συγχωρήσει, βρήκε στην πραγματικότητα τον χρόνο να συμφιλιωθεί με τον πατέρα του προτού να αναχωρήσει για τον άλλο κόσμο.
“Ήταν απλοί άνθρωποι και δεν γνώιζαν. Δεν μπορούσαν καν να διαβάσουν τη Βίβλο..όσα γνώριζαν ήταν όσα είχαν ακούσει από τους ιερείς να διαβάζουν”. Μετά από όλα αυτά, έφυγε από το μέρος όπου ζούσε και κατευθύνθηκε προς την Κιέλα από όπου κατάγονταν οι γονείς του, κοντά στα σύνορα της Τανζανίας με το Μαλάουι. Οι γονείς του τότε είχαν εγκατασταθεί στην Κιλόσα της Μορογκόρο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, σταμάτησε στο Μπουσάλε και έμεινε σε μια οικογένεια που πωλούσε κατ’ οίκον παρασκευασμένη μπύρα. Ήταν εκεί που συνάντησε τη μελλοντική σύζυγό του, μια Ρωμαιο-Καθολική καλόγρια, την αδελφή Γερτρούδη Κιμπγουέγια, τώρα γνωστή ως αδελφή Ζέιναμπ. Ήταν με αυτήν που ταξίδεψε στην Κιέλα, όπου ο ηλικιωμένος κύριος που του είχε δώσει καταφύγιο την προηγούμενη νύχτα του είχε πει ότι εκεί θα έβρισκε άλλους μουσουλμάνους. Αλλά πριν από αυτόν, το πρωί εκείνης της ημέρας είχε ψάλει το κάλεσμα για την προσευχή (αδάν), κάτι που έκανε τους χωρικούς να βγουν απ’ τα σπίτια τους, ρωτώντας τον οικοδεσπότη του γιατί κρατούσε στο σπίτι έναν τρελό. “Ήταν η καλόγρια που εξήγησε ότι δεν ήμουν τρελός αλλά μουσουλμάνος”, λέει. Ήταν η ίδια η μοναχή που πιο πρόσφατα βοήθησε τον Μουαϊπόπο πληρώνοντας τα νοσήλια του στο νοσοκομείο της Αγγλικανικής Ιεραποστολής, όταν αρρώστησε βαριά.
Τη ρώτησε γιατί φορούσε σταυρό, στο οποίο αποκρίθηκε ότι τον φορούσε επειδή ο Χριστός κρεμάστηκε σε αυτόν. “Αλλά για παράδειγμα, αν κάποιος είχε σκοτώσει τον πατέρα σας με ένα πυροβόλο όπλο, εσείς θα κρεμούσατε ένα πυροβόλο όπλο στο στήθος σας;‘ Χχχμμμμ. Η καλόγρια το σκέφτηκε και όταν ο πρώην Αρχιεπίσκοπος της έκανε πρόταση γάμου, η απάντηση ήταν ‘ναι’. Κρυφά παντρεύτηκαν και τέσσερις εβδομάδες αργότερα, έγραψε μια επιστολή στους ανωτέρους της, που τους ενημέρωνε για την αποχώρηση της. Όταν ο ηλικιωμένος κύριος (ο θείος της καλόγριας) που είχε δώσει καταφύγιο στον πρώην πλέον ιερέα άκουσε για τον γάμο, όταν έφθασαν στο σπίτι του, τότε ο Μουαϊπόπο και η αδερφή Ζέιναμπ έφυγαν από το σπίτι, επειδή τους είπαν ότι ο ηλικιωμένος θείος της όπλιζε το πυροβόλο όπλο του και ο πατέρας της είχε εξαγριωθεί, σαν λιοντάρι.
Από το μέγαρο του Αρχιεπισκόπου όπου έμενε πριν, ο Μουαϊπόπο πήγε να ζήσει σε ένα σπίτι χτισμένο από λάσπη, που είχε χτίσει ο ίδιος. Από γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Εκκλησιαστικού Συνεδρίου για την ανατολική Αφρική, άρχισε να ζει ως ξυλοκόπος και αγρότης στα χωράφια. Όταν δεν ασχολούνταν με αυτά, κήρυττε δημόσια για το Ισλάμ. Από τότε οδηγήθηκε σε μια σειρά βραχυπρόθεσμων φυλακίσεων για βλασφημία εναντίον του Χριστιανισμού.
Το 1988 την περίοδο του Ισλαμικού προσκυνήματος Χατζ, η τραγωδία τον χτύπησε. Το σπίτι του βομβαρδίστηκε και τα τρία παιδιά του σκοτώθηκαν. “Ένας επίσκοπος, του οποίου η μητέρα και η μητέρα μου ήταν παιδιά του ίδιου πατέρα, συμμετείχε στην πλοκή”, υπενθυμίζει ο Μουαϊπόπο…
Το 1992, συνελήφθη για 10 μήνες, μαζί με άλλους 70 ανθρώπους, κατηγορούμενοι για προδοσία. Αυτό ήταν αφότου καταστράφηκαν μερικά καταστήματα που πουλούσαν χοιρινό κρέας, ενάντια στα οποία είχε μιλήσει ο Μουαϊπόπο. Ευτυχώς γι’ αυτόν, αθωώθηκε και αμέσως μετά έφυγε στη Ζάμπια κρυφά, αφότου πληροφορήθηκε ότι υπήρχε ένα σχέδιο για να τον σκοτώσουν. Λέει: “Κάποιες γυναίκες είπαν ότι θα αντιστέκονταν στη σύλληψη μου, φυσικά ενάντια στην αστυνομία. Ήταν οι γυναίκες που με βοήθησαν να διασχίσω τα σύνορα χωρίς να γίνω αντιληπτός. Με έντυσαν με ρούχα των γυναικών της περιοχής.” είπε ο Μουαϊπόπο…
“Στις γυναίκες πρέπει να δοθεί υψηλή θέση, πρέπει να τους δοθεί καλή εκπαίδευση στο Ισλάμ. Διαφορετικά πώς θα καταλάβαινε μία γυναίκα γιατί ένα άτομο μπορεί να παντρευτεί περισσότερες από μια συζύγους για παράδειγμα; Ήταν η σύζυγός μου, Ζέιναμπ, που μου πρότεινε να παντρευτώ τη δεύτερη σύζυγό μου, τη Σέλα, όταν έπρεπε να πάει για Ισλαμικές Σπουδές στο εξωτερικό” ….
Στους μουσουλμάνους, το μήνυμα του Αλ-Χατζ Άμπου Μπακρ Μουαϊπόπο είναι: “Υπάρχει πόλεμος εναντίον της διάδοσης του Ισλάμ. Από πολλούς οι μουσουλμάνοι χαρακτηρίζονται ως φανατικοί τρομοκράτες. Οι μουσουλμάνοι πρέπει να σταματήσουν τις ατομικιστικές τάσεις τους, πρέπει να γίνουν πιο συλλογικοί. Πρέπει να υπερασπίζεστε τον συνάνθρωπο σας εάν θέλετε να είστε σωστοί και πιστοί.” δηλώνει, ωθώντας τους μουσουλμάνους να είναι θαρραλέοι, πιστοί και δυνατοί, για χάρη του Ισλάμ…
Πηγή: Priests Who Embraced Islam
.
.
Abdul-Ahad Omar Miller (Gary Miller), πρώην ιεραπόστολος.
Ο Αμπντου’λ-Άχαντ Όμαρ Μίλλερ δείχνει πώς μπορούμε να ανακαλύψουμε την αληθινή πίστη με τον καθορισμό των προτύπων της αλήθειας. Επεξηγεί με μια απλή αλλά αποτελεσματική μέθοδο εύρεσης της σωστής κατεύθυνσης στην αναζήτησή μας για την αλήθεια.
Ο Αμπντου’λ-Άχαντ Όμαρ Μίλλερ είναι μαθηματικός και θεολόγος. Δραστηριοποιήθηκε στη χριστιανική ιεραποστολή σε κάποιο σημείο της ζωής του αλλά άρχισε σύντομα να ανακαλύπτει πολλές αντιφάσεις στη Βίβλο. Το 1978, έτυχε να διαβάσει το Κοράνι, πιστεύοντας ότι επίσης θα περιείχε ένα μίγμα αλήθειας και αναλήθειας αλλά προς μεγάλη του έκπληξη ανακάλυψε άλλα πράγματα. Ενώ για παράδειγμα περίμενε ότι θα βρει εκεί μέσα αραβικά παραμύθια και στιγμές από τη ζωή του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και από την οικογένεια του, ενώ περίμενε ότι θα βρει ένα βιβλίο που να μιλάει για την έρημο της Αραβίας, ανακάλυψε άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι μια ολόκληρη σούρα (κεφάλαιο) του Κορανίου, είχε το όνομα Μάριαμ (Παναγία) και πως της αποδίδεται μεγάλος σεβασμός. Δεν βρήκε κανένα κεφάλαιο με το όνομα Φάτιμα (η κόρη του Προφήτη) ούτε με το όνομα Άισα (σύζυγος του προφήτη). Επίσης ο Αμπντου’λ-Άχαντ βρήκε ότι το όνομα Ίσα/Ιησούς (αλέιχι σαλάμ) αναφέρεται στο Ιερό Κοράνι 25 φορές περισσότερο από το όνομα του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), ο οποίος Προφήτης αναφέρεται ονομαστικά σ’ αυτό μόνο 4 φορές.
Προσπαθώντας λοιπόν να βρει διάφορα λάθη, διάβασε και το εδάφιο:
“Μήπως δεν σκέπτονται για το Κοράνι; Και αν ήταν από κάποιον άλλον εκτός απ’ τον ΑΛΛΑΧ, θα έβρισκαν βέβαια σ’ αυτό πολλές διαφορές.” (Κοράνι, 4:82)
Ένα άλλο γεγονός που εξέπληξε τον Αμπντου’λ-Άχαντ ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν μέσα στο Ιερό Κοράνι αναφορές σε θέματα, τα οποία ανακαλύφθηκαν από τους επιστήμονες πριν μερικές μόνο δεκαετίες, όπως π.χ. το εδάφιο του Κορανίου 21:30:
“Μήπως δε βλέπουν οι άπιστοι ότι οι ουρανοί και η γη ήταν ενωμένα, έπειτα τα σχίσαμε σε δύο μέρη και κάναμε απ’ το νερό κάθε ζωντανό πράγμα. Μήπως και τότε δεν θα το πιστέψουν;” (Κοράνι, 21:30)
Είπε με έκπληξη ο Αμπντουλ-Άχαντ:
“Το περιεχόμενο αυτού του εδάφιου είναι ακριβός το ίδιο με το θέμα εκείνο μιας επιστημονικής έρευνας που το 1973 πήρε το βραβείο Νόμπελ και αφορούσε τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης”.
Κάτι άλλο που προκάλεσε το ενδιαφέρον του Αμπντου’λ-Άχαντ ήταν η ιστορία του θείου του Προφήτη, Άμπου Λάχαμπ, που αναφέρεται στο 111ο κεφάλαιο του Ιερού Κορανίου:
“Κόπηκαν τα χέρια του Άμπου Λάχαμπ και χάθηκε και ο ίδιος.
Κανένα όφελος δεν είχε από όλα τα πλούτη και τα κέρδη του.
Θα καεί σε φωτιά με πύρινη φλόγα.
Και η γυναίκα του θα κουβαλά τα ξύλα για τη φωτιά.
Θα έχει κρεμασμένο γύρω απ’ τον λαιμό της σχοινί από ίνες φύλλου χουρμαδιάς.” (Κοράνι, 111:1-5)
Ο Άμπου Λάχαμπ ήταν θείος του Προφήτη αλλά είχε προσπαθήσει αυτός και οι φίλοι του να τον σκοτώσουν (τον Προφήτη) και τον έβριζαν ενώ η σύζυγος του Άμπου Λάχαμπ, η Ουμ Τζαμίλα, συνήθιζε να πετάει πέτρες στον Προφήτη και έριχνε αγκάθια στα μονοπάτια απ’ όπου αυτός περνούσε. Και ο Άμπου Λάχαμπ και η σύζυγος του καταδικάστηκαν να πάνε στην Κόλαση, ενώ η ίδια η Ούμ Τζαμίλα θα μεταφέρει την καύσιμη ύλη για τη φωτιά που θα τους καίει.
Ο ίδιος ο Άμπντου’λ-Άχαντ λέει:
“Αυτό το κεφάλαιο αποκαλύφθηκε και από τότε για 10 χρόνια ο Άμπου Λάχαμπ ζούσε και θα μπορούσε να ρεζιλέψει το Ισλάμ και τον Προφήτη. Θα μπορούσε να ασπαστεί το Ισλάμ έστω στα ψέματα, θα μπορούσε να δηλώσει ότι ήθελε να γίνει μουσουλμάνος, μόνο και μόνο για να ρεζιλέψει τον Προφήτη αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν το έκανε; Μα γιατί στο ίδιο το Κοράνι λέγεται ότι δεν θα το έκανε ποτέ. «Χάθηκε ο Άμπου Λάχαμπ» λέγεται στο Κοράνι και αυτό το βιβλίο λέει την αλήθεια. Θα μπορούσε να γίνει στα ψέματα μουσουλμάνος ο Άμπου Λάχαμπ και να πει: «Ο Μουχάμμεντ λέει ότι θα πάω στην κόλαση και ότι δε θα γίνω μουσουλμάνος αλλά εγώ σας λέω ότι αναγνωρίζω το Ισλάμ και θέλω να το ασπαστώ» για να διαψεύσει το Κοράνι αλλά δεν το έκανε, γιατί το Κοράνι δεν ήταν λόγος του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) αλλά του Θεού”.
Επίσης σαν Χριστιανός που ήταν ο Άμπντου’λ-Άχαντ, επηρεάστηκε όπως είπε από το εδάφιο:
“Θ’ ανακαλύψεις ότι οι πιο φανατικοί στην έχθρα απ’ τους ανθρώπους προς τους πιστούς είναι οι Εβραίοι και οι ειδωλολάτρες, ενώ θ’ ανακαλύψεις ότι οι πιο κοντά στην αγάπη προς τους πιστούς, είναι αυτοί που λένε: «Είμαστε Χριστιανοί» και αυτό γιατί μεταξύ τους υπάρχουν άνθρωποι αφοσιωμένοι στη μάθηση και μοναχοί και δεν είναι υπερήφανοι…” (Κοράνι, 5:82)
Έτσι οι ειδωλολάτρες συμπατριώτες του Προφήτη, ποτέ δεν είπαν για τα λόγια του: ‘Το ξέρουμε και δεν είναι κάτι καινούριο‘ ούτε είπαν: ‘Ξέρουμε από πού βρήκε ο Μουχάμμεντ αυτά τα εδάφια‘ γιατί καταβάθως ήξεραν ότι το Κοράνι είναι ο Λόγος του ΑΛΛΑΧ.
Έτσι λοιπόν ο Γκάρυ Μίλλερ έγινε μουσουλμάνος, πήρε το όνομα Άμπντου’λ-Άχαντ και από τότε είναι ενεργός κήρυκας του Ισλάμ, συμπεριλαμβανομένων των εμφανίσεων του σε ραδιόφωνα και στην τηλεόραση. Είναι επίσης ο συντάκτης διάφορων άρθρων και δημοσιεύσεων για το Ισλάμ.
.
.
.
Η καρδιά του ανοίχτηκε στο Ισλάμ από μία απλή κηδεία
Καθολικός ιερέας από την Ιταλία ασπάζεται το Ισλάμ (πηγή: ARAB NEWS).
Τζέντα, 21 Αυγούστου 2005 – Η κηδεία του βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Φαχντ ιμπν Αμπντουλ-Αζίζ η οποία έγινε σε ένα απλό νεκροταφεία στο Ριάντ στις αρχές του μήνα, ενθάρρυνε έναν γνωστό ρωμαιο-καθολικό χριστιανό ιερέα στην Ιταλία να ασπαστεί το Ισλάμ.
Ο ιερέας που παρακολούθησε την κηδεία του πρώην πλέον βασιλιά από τη δορυφορική τηλεόραση, εντυπωσιάσθηκε από την έλλειψη πολυτέλειας και από την έλλειψη επίδειξης θεάματος στην αυτοκρατορική αυτή κηδεία, όπως μετέδωσε η καθημερινή εφημερίδα “Ar-Riyadh”.
Ο βασιλιάς Φαχντ θάφτηκε στο νεκροταφεία “Al–Qud” την επόμενη μέρα του θανάτου του, μετά από μία σοβαρή (αλλά απλή) κηδεία που παρακολουθήθηκε και από ηγέτες από όλον τον κόσμο. Ο μουσουλμάνος κήρυκας Αμπντουλλάχ αλ-Μάλικ είπε ότι η απλότητα που είχε αυτή η κηδεία, άσκησε μία μεγάλη επίδραση στην καρδιά του ιερέα, που τον έκανε να ακολουθήσει το Ισλάμ: “Παρόλο που είχε διαβάσει πολλά Ισλαμικά βιβλία, δεν είχαν την ίδια επίδραση πάνω του” λέει ο Αμπντουλλάχ.
Αυτή είναι η δεύτερη αποδοχή του Ισλάμ από έναν Ιταλό που σχετίζεται με τη Σαουδική Αραβία. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα ο Ιταλός πρέσβης στο Ριάντ, ο Torquato Cardilli ασπάστηκε το Ισλάμ. “Ο ιερέας παρακολούθησε την κηδεία του βασιλιά Φαχντ και ενός άλλου προσώπου και δεν βρήκε καμία διαφορά” είπε ο Αμπντουλλάχ αλ-Μάλικ. “Υπήρχε μόνο μια απλή προσευχή από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας και για τους δύο νεκρούς, οι οποίοι θάφτηκαν σε δυο παρόμοιους απλούς τάφους. Αυτή η απλότητα ήταν που επηρέασε τον ιερέα και τον οδήγησε στο να ασπαστεί το Ισλάμ”.
Μουσουλμάνοι κήρυκες στην Ιταλία είχαν δώσει στον ιερέα Ισλαμικά βιβλία και κασέτες με ομιλίες μέσα στα τελευταία 15 χρόνια αλλά αυτό που επέδρασε στην καρδιά του ιερέα ήταν η απλότητα της κηδείας: “Έχω διαβάσει πολλά Ισλαμικά βιβλία και άκουσα πολλές κασέτες αλλά δεν με επηρέασαν σημαντικά αλλά αυτή η απλή κηδεία, με έκανε να σκεφτώ” είπε ο ιερέας.
Είπε επίσης ότι ο τρόπος διεξαγωγής της κηδείας αυτής θα άλλαζε τις σκέψεις πολλών άλλων και παρότρυνε τα ισλαμικά κανάλια να εστιάσουν σε γεγονότα από την Ισλαμική ιστορία που δείχνουν την ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους στο Ισλάμ. “Θα δουλέψω στο υπόλοιπο της ζωής μου για τη διάδοση του Ισλάμ” είπε ο εξηντα-δυάχρονος ιερέας.
Ο Μπαντρ αλ-Ολαγιάν, διευθυντής του ιδρύματος Ισλαμικής Επιμόρφωσης στη Τζέντα, είπε ότι η μεταστροφή του ιερέα στο Ισλάμ ήταν πολύ καλά νέα και ανέφερε την ιστορία ενός άλλου Ιταλού που είχε έρθει στο γραφείο του, ο οποίος επηρεάστηκε από τον τρόπο με τον οποίο γίνονταν οι προσευχές στο Ιερό Τέμενος στη Μέκκα. “Πώς μπορείς να συγκεντρώσεις ένα τέτοιο ποσοστό ανθρώπων με ένα απλό κάλεσμα! Είναι αδύνατον. Μόνο ο Θεός μπορεί να το κάνει” είχε πει ο Ιταλός και ο Μπαντρ αλ-Ολαγιάν συμβούλεψε τους μουσουλμάνους να διαδώσουν το μήνυμα του Ισλάμ και στους άλλους.
.
.
.
Yusuf Estes – πρώην ιεροκήρυκας και μουσικός
Το όνομά μου είναι πλέον Γιούσουφ Έστες, μα στο παρελθόν οι φίλοι μου με φώναζαν Σκιπ. Κήρυττα τον Χριστιανισμό και δούλευα στη βιομηχανία της διασκέδασης και της μουσικής από τότε που ήμουν ακόμα νεαρός, τη δεκαετία του ‘50.
Ο πατέρας μου κι εγώ ανοίξαμε μουσικά μαγαζιά, τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα και άλλα είδη διασκέδασης σε εξωτερικούς χώρους για τη διασκέδασή μας (και για κέρδος). Ήμουν μουσικός-ιεροκήρυκας και ακόμα δούλευα ως οδηγός πόνυ και διασκέδαζα τα παιδιά ως ο «Σκίπι ο κλόουν». Κάποτε διετέλεσα απεσταλμένος στη Διάσκεψη Ειρήνης του ΟΗΕ για θρησκευτικούς ηγέτες. Τώρα έχω αποσυρθεί από το αξίωμα του μουσουλμάνου ιμάμη για το Γραφείο Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων του ΟΗΕ στην Ουάσιγκτον και, μαζί με πολλούς Αμερικανούς Μουσουλμάνους δουλεύω με Μουσουλμανικούς οργανισμούς μαθητών και νέων, καθώς και με σχολεία Μουσουλμάνων.
Ως εκ τούτου, ταξιδεύω σε ολόκληρο τον κόσμο κηρύττοντας και μοιραζόμενος με άλλους ανθρώπους το Μήνυμα του Χριστού στο Κοράνι στο Ισλάμ. Οργανώνουμε διαλόγους και ομάδες συζητήσεων με όλες τις θρησκείες και απολαμβάνουμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε με ραβίνους, ιερείς και κήρυκες από παντού. Μέρος της δουλειάς μας έγκειται σε επίπεδο θεσμών, στο στρατό, σε πανεπιστήμια και σε φυλακές. Πρωταρχικός σκοπός μας είναι να επιμορφώσουμε και να κοινωνήσουμε το ορθό μήνυμα του Ισλάμ και το ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι Μουσουλμάνοι.
Παρ’ όλο που πλέον το Ισλάμ έχει φτάσει σε οπαδούς τον Χριστιανισμό, ώστε να είναι η πιο πολυπληθής θρησκεία στον κόσμο, βλέπουμε πολλούς να ισχυρίζονται ότι είναι μουσουλμάνοι, μα στην πραγματικότητα να μην κατανοούν επαρκώς και να μην αντιπροσωπεύουν πλήρως το Μήνυμα της «Ειρήνης, Παράδοσης και Υπακοής στο Θεό (στα αραβικά ‘Ισλάμ’)». Πώς έγινε: Μπορεί να φανεί αρκετά παράξενο, καθώς ίσως να έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις και οπτικές για τον Θεό, τον Ιησού, την προφητική ιδιότητα, την αμαρτία και τη σωτηρία. Μα, βλέπετε, κάποτε βρισκόμουν στο ίδιο πλοίο στο οποίο βρίσκονταν πολλοί σήμερα. Στ’ αλήθεια, βρισκόμουν. Να σας εξηγήσω.
Γεννήθηκα σε μια οικογένεια με πολύ ισχυρές χριστιανικές πεποιθήσεις στα κεντροδυτικά των ΗΠΑ. Η οικογένειά μου και οι πρόγονοί μου όχι μόνο έκτισαν τις εκκλησίες και τα σχολεία του τόπου, μα ήταν αυτοί που ήρθαν εδώ εξ’ αρχής. Όταν ήμουν ακόμα στο δημοτικό μετακομίσαμε στο Χιούστον του Τέξας το 1949 (είμαι αρκετά μεγάλος). Πηγαίναμε τακτικά στην εκκλησία και βαπτίστηκα στα 12 στην Πασαντένα του Τέξας. Ως έφηβος ήθελα να επισκεφτώ άλλες εκκλησίες για να μάθω περισσότερα για τα διδάγματά και τα πιστεύω τους. Τους Βαπτιστές, τους Μεθοδιστές, τους Επισκοπελιανούς, τα Χαρισματικά Κινήματα, τους Ναζωραίους, την Εκκλησία του Χριστού, την Εκκλησία του Θεού, την Εκκλησία του θεού στον Χριστό, το Πλήρες Ευαγγέλιο, τις Αγάπες (Πεντηκοστιανισμός), τους Καθολικούς, τους Πρεσβυτεριανούς και πολλές άλλες. Ανέπτυξα μεγάλη δίψα για το Ευαγγέλιο, ή όπως το λέμε την «Ευχάριστη Είδηση».
Η έρευνά μου στη θρησκεία δεν περιορίστηκε στον Χριστιανισμό. Σε καμία περίπτωση. Ο Ινδουισμός, ο Ιουδαϊσμός, ο Βουδισμός, η Μεταφυσική, οι δοξασίες των γηγενών Αμερικανών, όλα ήταν μέρος της μελέτης μου. Σχεδόν η μόνη θρησκεία την οποία δεν ερεύνησα σοβαρά ήταν το «Ισλάμ». Γιατί; Καλή ερώτηση.
Τέλος πάντων, ανέπτυξα μεγάλο ενδιαφέρον για πολλά είδη μουσικής, ειδικά για την Ευαγγελιστική και την κλασσική. Καθώς όλη μου η οικογένεια ήταν θρησκοί και μουσικοί, επακόλουθο ήταν να ξεκινήσω κι εγώ τις σπουδές μου και στους δύο τομείς. Όλα αυτά κατέστησαν λογικό να λάβω τη θέση του μουσικού-ιεροκήρυκα σε πολλές εκκλησίες στις οποίες εργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκίνησα να διδάσκω όργανα με πλήκτρα το 1960 και το 1963 είχα δικά μου στούντιο στο Λορέρ του Μέριλαντ, που ονομάζονταν «Στούντιο Μουσικής Έστες». Επαγγελματικά σχέδια στο Τέξας, στην Οκλαχόμα και στη Φλόριντα.
Κατά τα επόμενα 30 χρόνια ο πατέρας μου κι εγώ εργαστήκαμε μαζί σε πολλά σχέδια. Είχαμε ψυχαγωγικά προγράμματα, σόου και θεάματα. Ανοίξαμε καταστήματα που πουλούσαν πιάνο και διάφορα μουσικά όργανα σε όλη τη διαδρομή από το Τέξας, και από την Οκλαχόμα έως τη Φλόριντα. Βγάλαμε εκατομμύρια δολάρια όλα αυτά τα χρόνια, μα δε μπορούσαμε να βρούμε την πνευματική ηρεμία, η οποία έρχεται μόνο σ’ όσους γνωρίζουν την αλήθεια και έχουν ανακαλύψει το αληθινό σχέδιο της σωτηρίας. Είμαι σίγουρος ότι έχετε αναρωτηθεί κι εσείς: «Γιατί με έπλασε ο Θεός;» ή «Τι θέλει ο Θεός να κάνω;» ή «Ποιός, τέλος πάντων, είναι ο Θεός;», «Γιατί πιστεύουμε στο ‘προπατορικό αμάρτημα’;» και «Γιατί να είναι αναγκασμένοι οι γιοι του Αδάμ να αποδεχτούν τις ‘αμαρτίες του’ και έπειτα, ως αποτέλεσμα, να τιμωρούνται για πάντα;». Μα αν ρωτήσατε κάποιον γι’ αυτά, θα σας πουν μάλλον ότι «πίστευε και μη ερεύνα», ή ότι αποτελεί «μυστήριο» και δεν πρέπει να ρωτάτε –«Απλώς να έχεις πίστη, αδερφέ».
Η έννοια της Αγίας Τριάδας Κατά κάποιο περίεργο τρόπο, η λέξη «Τριάδα» δεν απαντάται στη Βίβλο. Και αυτό αποτελούσε πηγή ανησυχίας για τους θρησκευτικούς μελετητές, ήδη 200 χρόνια μετά την ανύψωση του Ιησού (στους ουρανούς) από τον Παντοδύναμο Θεό. Θα ζητούσα από ιεροκήρυκες ή ιερείς να μου δώσουν μια ιδέα για το πώς «ένας» μπορεί να γίνει «τρεις», ή για το πως ο Ίδιος ο Θεός, ο Οποίος μπορεί να κάνει ό,τι Επιθυμεί, δεν μπορεί απλά να συγχωρήσει τους ανθρώπους για τις αμαρτίες τους, αλλά προτίμησε και έπρεπε να γίνει άνθρωπος, να κατέλθει στη γη ως άνθρωπος, και στη συνέχεια να αναλάβει τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, και πάντα έχοντας υπόψη ότι όλο αυτό το διάστημα είναι ακόμα Θεός ολόκληρου του σύμπαντος, και ενεργεί όπως Επιθυμεί, τόσο εντός όσο και εκτός του σύμπαντος όπως το γνωρίζουμε. Ποτέ δεν κατάφεραν να προβάλλουν τίποτα περισσότερο από απλές απόψεις ή παράξενες αντιστοιχίες.
Ο πατέρας μου ήταν πολύ ενεργητικός κατά την υποστήριξη της εκκλησιαστικής εργασίας, και ιδιαίτερα των εκκλησιαστικών σχολικών προγραμμάτων. Χειροτονήθηκε ποιμένας κατά τη δεκαετία του 1970. Αυτός και η σύζυγός του (η θετή μου μητέρα) γνώριζαν πολλούς από τους τηλεοπτικούς ευαγγελιστές και κήρυκες, και είχαν ακόμη επισκεφτεί τον Όραλ Ρόμπερτς και βοήθησαν στην ανέγερση του κτιρίου του «Πύργου της Προσευχής» στην Τάλσα της Οκλαχόμα. Ήταν επίσης ένθερμοι υποστηρικτές του Τζίμμυ Σουάγκαρτ, των Τζιμ και Τάμμυ Φα Μπέικερ, του Τζέρι Φόλγουελ, του Τζον Χάγκι και του Πατ Ρόμπερτσον.
Γνωριμία με έναν Αιγύπτιο
Στις αρχές του 1991, ο πατέρας μου άρχισε εμπορικές δραστηριότητες με έναν άνδρα από την Αίγυπτο και μου είπε πως ήθελε να τον συναντήσω. Αυτή η ιδέα με γοήτευσε όταν σκέφτηκα ότι θα αποκτήσω μία διεθνή «γεύση». Ξέρετε, οι πυραμίδες, η σφήγκα, ο ποταμός Νείλος και όλα αυτά. Στη συνέχεια, ο πατέρας μου ανέφερε ότι αυτός ο άνδρας ήταν μουσουλμάνος. Στην αρχή μίσησα την ιδέα του να γνωρίσω έναν «προδότη, αεροπειρατή, απαγωγέα, βομβιστή, τρομοκράτη, άπιστο». Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος θα έβρισκε αυτή την ιδέα αποκρουστική. Δεν μπορούσα να πιστέψω στ’ αυτιά μου. Μουσουλμάνος; Με Τίποτα! Θύμισα στον πατέρα μου όλα όσα είχαμε ακούσει γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
Ψεύδη κατά των μουσουλμάνων & του Ισλάμ
– Μας είπαν ότι οι μουσουλμάνοι: Δεν πιστεύουν καν στο Θεό. Λατρεύουν ένα μαύρο κουτί στην έρημο. Και φιλούν το έδαφος πέντε φορές την ημέρα.
Αποκλείεται! Δεν Ήθελα να Τον Συναντήσω! Δεν ήθελα να συναντήσω αυτόν τον μουσουλμάνο. Με Τίποτα! Ο πατέρας μου επέμενε να τον γνωρίσω και με διαβεβαίωσε ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Αυτό ήταν για μένα πολύ τραβηγμένο. Ειδικά από τη στιγμή που όλοι οι ευαγγελιστές με τους οποίους ταξιδεύαμε μισούσαν πάρα πολύ τους μουσουλμάνους και το Ισλάμ. Έλεγαν ακόμα και πράγματα αναληθή, ώστε οι άνθρωποι να φοβούνται το Ισλάμ. Συνεπώς, για ποιο λόγο να επιθυμούσα οποιαδήποτε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους;
Ιδέα –«Να τον κάνω Χριστιανό»
Τότε μου ήρθε μια ιδέα, «Μπορούμε να κάνουμε αυτόν τον άνδρα Χριστιανό». Έτσι ενέδωσα και συμφώνησα να τον συναντήσω. Αλλά με τους δικούς μου όρους. Τον Συνάντησα με τη Βίβλο, τον Σταυρό και ένα Καπέλο που έγραφε: «Ο Ιησούς είναι ο Κύριος!»
Συμφώνησα να τον συναντήσω μία Κυριακή, μετά την εκκλησία, ώστε να έχουμε όλοι προσευχηθεί και να βρισκόμαστε σε καλή σχέση με τον Κύριο. Θα κουβαλούσα κάτω από το μπράτσο μου τη Βίβλο, όπως συνήθως, ο μεγάλος λαμπερός μου σταυρός θα κρεμόταν και θα φορούσα το καπέλο μου που θα έγραφε μπροστά «Ο Ιησούς είναι ο Κύριος». Η σύζυγος και οι δύο νεαρές κόρες μου με συνόδευσαν, και ήμασταν έτοιμοι για την πρώτη μας συνάντηση με τους μουσουλμάνους.
Πού είναι; Όταν εισήλθα στο μαγαζί και ρώτησα τον πατέρα μου που είναι ο μουσουλμάνος, μου έδειξε και είπε: «Εκεί πέρα». Ένιωσα μπερδεμένος. Αυτός δεν ήταν δυνατόν να είναι ο μουσουλμάνος. Αποκλείεται. Χωρίς τουρμπάνι και μούσι; Έψαχνα για κάποιον μεγαλόσωμο άνδρα με χυτά ενδύματα, ένα μεγάλο τουρμπάνι στο κεφάλι του, μούσι μακρύ ως τη μέση του πουκαμίσου του, και φρύδια που διαπερνούν το μέτωπό του, με ξίφος ή βόμβα κάτω από το παλτό του.
Ούτε σαρίκι, ούτε μούσι, ούτε ίχνος μαλλιών! Αυτός ο άνδρας δεν είχε μούσι. Μάλιστα, δεν είχε καν τρίχες στο κεφάλι του. Ήταν σχεδόν φαλακρός. Και το καλύτερο ήταν πως ήταν πολύ ευχάριστος, με θερμή υποδοχή και χειραψία. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Νόμιζα πως ήταν τρομοκράτες και βομβιστές. Τι είναι όλα αυτά; Χρειάζεται τον Ιησού. Δεν πειράζει. Θα αρχίσω αμέσως δουλειά με αυτόν τον άνδρα. Έχει ανάγκη να σωθεί «Εις το Όνομα του Ιησού», και εγώ και ο Κύριος θα το κάνουμε.
Εισαγωγή & ανάκριση
Μετά από μία σύντομη εισαγωγή, τον ρώτησα: «Πιστεύετε στο Θεό;» Εκείνος είπε: Ναι.(Ωραία!) Έπειτα είπα: «Πιστεύετε στον Αδάμ και την Εύα;» Εκείνος είπε: Ναι (Πολύ ωραία!) Εγώ είπα: «Στον Αβραάμ; Πιστεύεις σ’ αυτόν και πώς προσπάθησε να θυσιάσει το γιο του για το Θεό;» Εκείνος είπε: Ναι (Ακόμη καλύτερα!) Ρώτησα έπειτα: «Και στον Μωυσή;» «Τις Δέκα Εντολές;» «Το σχίσιμο της Ερυθράς Θάλασσας;»Είπε ξανά: Ναι (Ακόμη πιο ωραία!) Έπειτα: «Και στους άλλους Προφήτες, τον Δαυίδ, τον Σολομώντα και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή;» Εκείνος είπε: Ναι (Τέλεια!) Ρώτησα: «Πιστεύετε στη Βίβλο;» Ξανά, εκείνος είπε: Ναι (Ωραία!) Οπότε, είχε έρθει η ώρα για τη μεγάλη ερώτηση: «Πιστεύετε στον Ιησού; Ότι ήταν ο Μεσσίας (Χριστός) από τον Θεό;» Ξανά είπε: Ναι…(Εκπληκτικά!) Λοιπόν, τώρα –«Αυτό θα ήταν πιο εύκολο απ’ όσο νόμισα». Ήταν σχεδόν έτοιμος να βαπτιστεί, απλά δεν το γνώριζε. Και εγώ ήμουν απλά αυτός που θα το έκανε.
Σοκαριστική πληροφορία, Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν στη Βίβλο;
Μια μέρα της Άνοιξης του 1991, έμαθα ότι οι μουσουλμάνοι πίστευαν στη Βίβλο, σοκαρίστηκα. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Αλλά δεν αρκεί αυτό, πιστεύουν και στον Ιησού ως: Αληθινό αγγελιαφόρο του Θεού·Προφήτη του Θεού· στην θαυματουργή γέννηση του χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση·Ήταν ο ‘Χριστός’ ή ο Μεσσίας, όπως προβλέφθηκε στη Βίβλο·Είναι τώρα με τον Θεό, και το σημαντικότερο θα επιστρέψει ξανά για να οδηγήσει τους πιστούς κατά του ‘Αντίχριστου’.
Έχοντας προσυλητίσει πολλούς ανθρώπους στον Χριστιανισμό μέρα με τη μέρα, αυτό θα αποτελούσε μεγάλο επίτευγμα για μένα· να πιάσω έναν από αυτούς τους «μουσουλμάνους» και να τον «προσηλυτίσω» στον Χριστιανισμό. Τον ρώτησα αν του άρεσε το τσάι και εκείνος απάντησε καταφατικά. Έτσι πήγαμε σε ένα μικρό μαγαζάκι στο εμπορικό κέντρο, για να καθίσουμε και να συζητήσουμε για το αγαπημένο μου θέμα: Δοξασίες. Όσο καθόμασταν στη μικρή καφετέρια, μιλώντας για ώρες (εγώ μιλούσα περισσότερο), ανακάλυψα ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος, ήσυχος και λιγάκι ντροπαλός. Άκουγε προσεκτικά κάθε λέξη που έλεγα, και δε με διέκοψε ούτε μία φορά. Μου άρεσε η σκέψη και ο τρόπος αυτού του άνδρα, που έδειχναν πως σίγουρα είχε τις προοπτικές να γίνει ένας καλός Χριστιανός.
–Λίγα γνώριζα για την πορεία των γεγονότων που επρόκειτο να ξετυλιχτούν μπροστά στα μάτια μου. Πρώτα απ’ όλα, συμφώνησα με τον πατέρα μου να συνεργαστούμε επαγγελματικά με αυτόν τον άνδρα, και ακόμα σκεφτήκαμε να ταξιδέψει μαζί μου στα επαγγελματικά μου ταξίδια προς το βόρειο τμήμα του Τέξας. Μέρα με τη μέρα συνταξιδεύαμε και συζητούσαμε διάφορα θέματα αναφορικά με τις διάφορες δοξασίες των ανθρώπων. Και στο δρόμο, μπορούσα φυσικά να παρεμβάλω ορισμένα από τα αγαπημένα μου ραδιοφωνικά προγράμματα λατρείας, ώστε να συμβάλω στη μετάδοση του μηνύματος σ’αυτόν τον άνθρωπο. Μιλήσαμε για την έννοια του Θεού· το νόημα της ζωής· τον σκοπό της δημιουργίας· τους προφήτες και την αποστολή τους, και το πώς ο Θεός αποκαλύπτει τη Βούλησή Του στους ανθρώπους. Μοιραστήκαμε, επίσης, πολλές προσωπικές εμπειρίες και ιδέες.
Μια μέρα έμαθα ότι ο φίλος μου Μουχάμμεντ, θα μετακόμιζε από το σπίτι που μοιραζόταν με έναν φίλο του, και θα ζούσε για κάποιο διάστημα στο τζαμί. Ρώτησα τον πατέρα μου αν θα μπορούσαμε να καλέσουμε τον Μουχάμμεντ να μείνει μαζί μας, στο μεγάλο σπίτι μας στην εξοχή. Εξάλλου, θα μπορούσαμε να μοιραστούμε μαζί του λίγη δουλειά, και μερικά έξοδα, και θα ήταν εκεί όποτε θα ήμασταν έτοιμοι να ταξιδέψουμε. Ο πατέρας μου συμφώνησε και ο Μουχάμμεντ μετακόμισε σε μας.
Φυσικά, εξακολουθούσα να βρίσκω χρόνο να επισκέφτομαι τους κήρυκες και ευαγγελιστές φίλους μου στην πολιτεία του Τέξας. Ένας απ’ αυτούς ζούσε στα σύνορα Τέξας-Μεξικού, και ένας άλλος κοντά στα σύνορα της Οκλαχόμα. Σε έναν απ’ αυτούς άρεσε να μεταφέρει έναν τεράστιο ξύλινο σταυρό που ήταν μεγαλύτερος από αυτοκίνητο. Τον κουβαλούσε στους ώμους του, και έσερνε το κάτω μέρος στο έδαφος, και κατηφόριζε τον δρόμο ή τη λεωφόρο, σύροντας τις δύο δοκούς που σχημάτιζαν ένα σταυρό. Οι άνθρωποι σταματούσαν τα αυτοκίνητά τους και τον ρωτούσαν τι συνέβαινε, κι εκείνος μοίραζε φυλλάδια και εγχειρίδια για το Χριστιανισμό. Μια μέρα, ο φίλος μου με τον σταυρό έπαθε καρδιακή προσβολή και αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο Veterans, όπου έμεινε για αρκετά μεγάλο διάστημα. Τον επισκεπτόμουν στο νοσοκομείο αρκετές φορές την εβδομάδα, και έπαιρνα μαζί μου και το Μουχάμμεντ, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να μοιραστούμε όλοι μαζί το θέμα της πίστης και της θρησκείας. Ο φίλος μου δεν εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα, και ήταν φανερό ότι δεν ήθελε να μάθει τίποτα για το Ισλάμ.
Μία μέρα, ένας άνδρας που μοιραζόταν το δωμάτιο με τον φίλο μου μπήκε στο δωμάτιο με το αναπηρικό καροτσάκι του. Πήγα προς το μέρος του και τον ρώτησα ποιο ήταν το όνομά του, κι εκείνος είπε πως δεν είχε σημασία, και όταν τον ρώτησα από πού ήταν, μου είπε πως ήταν από τον πλανήτη Δία. Σκεφτόμουν τι μου είπε και άρχισα να αναρωτιέμαι αν βρίσκομαι στο θάλαμο των καρδιοπαθών ή των διανοητικά διαταραγμένων. Γνώριζα ότι ο άνδρας ήταν μόνος και καταθληπτικός, και χρειαζόταν κάποιον στη ζωή του. Έτσι, άρχισα να ‘μαρτυρώ’ σ’ αυτόν για τον Κύριο. Του διάβαζα από το βιβλίο του Ιωνά στην Παλαιά Διαθήκη. Και η ιδέα ήταν πως δεν μπορούσαμε να δραπετεύσουμε από τα προβλήματά μας, γιατί πάντα γνωρίζαμε τι είχαμε κάνει. Και επιπλέον, ο Θεός γνωρίζει επίσης πάντα τι έχουμε κάνει.
Αφού μοιράστηκα αυτήν την ιστορία με τον άνδρα στην αναπηρική καρέκλα, εκείνος με κοίταξε και απολογήθηκε. Μου είπε ότι λυπόταν για την αγενή συμπεριφορά του και ότι είχε βιώσει κάποια πολύ σοβαρά προβλήματα τον τελευταίο καιρό. Έπειτα μου είπε πως ήθελε να μου εξομολογηθεί κάτι. Και εγώ του είπα ότι δεν είμαι Καθολικός ιερέας και δεν αναλαμβάνω εξομολογήσεις. Μου απάντησε ότι αυτό το γνώριζε. Βασικά είπε: «Εγώ είμαι Καθολικός ιερέας». Σοκαρίστηκα. Προσπαθούσα να κηρύξω τον Χριστιανισμό σε έναν ιερέα. Τι στην ευχή συμβαίνει εδώ;
Ιερέας στη Λατινική Αμερική
Ο ιερέας άρχισε να μοιράζεται την ιστορία της εκκλησιαστικής αποστολής του για περισσότερα από 12 χρόνια, στη νότια και κεντρική Αμερική, το Μεξικό, ακόμη και στην «Hell’s Kitchen»της Νέας Υόρκης. Όταν πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, χρειαζόταν ένα μέρος να αναρρώσει, και αντί να μείνει με μια καθολική οικογένεια, είπα στον πατέρα μου ότι πρέπει να τον καλέσουμε να μείνει μαζί μας στην εξοχή, μαζί με τις οικογένειές μας και τον Μουχάμμεντ. Συμφωνήσαμε όλοι και αμέσως μετακόμισε.
Πρέπει οι ιερείς να μελετούν το Ισλάμ; -ΝΑΙ!
Κατά τη διαδρομή προς το σπίτι, μίλησα για τον ιερέα για κάποιες από τις έννοιες των δοξασιών στο Ισλάμ και προς έκπληξή μου συμφώνησε και έπειτα μοιράστηκε μαζί μου ακόμα περισσότερες. Σοκαρίστηκα όταν μου είπε ότι οι Καθολικοί ιερείς μελετούν το Ισλάμ, και μάλιστα, μερικοί από αυτούς έχουν διδακτορικά σε αυτόν τον τομέα. Αυτά όλα ήταν για μένα πολύ διαφωτιστικά. Μα επρόκειτο να έρθουν ακόμα περισσότερα.
Διαφορετικές εκδόσεις-εκδοχές της Βίβλου
Μετά την εγκατάσταση, αρχίσαμε όλοι να συγκεντρωνόμαστε γύρω από το τραπέζι της κουζίνας κάθε βράδυ μετά το φαγητό, για να συζητήσουμε σχετικά με τη θρησκεία. Ο πατέρας μου έφερνε την έκδοση King James της Βίβλου, εγώ έφερνα την Αναθεωρημένη Προτυπη Έκδοση της Βίβλου, η σύζυγός μου είχε μια άλλη έκδοση της Βίβλου (κάτι σαν «Ευχάριστες Ειδήσεις για τον Σύγχρονο Άνθρωπο»του Τζίμυ Σουάγκαρτ). Ο ιερέας φυσικά είχε την Καθολική Βίβλο, η οποία περιέχει 7 επιπλέον βιβλία από την Προτεσταντική Βίβλο. Έτσι, αφιερώναμε περισσότερο χρόνο μιλώντας για το ποια Βίβλος ήταν η ορθή ή η περισσότερο σωστή, παρά προσπαθώντας να πείσουμε τον Μουχάμμεντ να γίνει Χριστιανός.
Το Κοράνι έχει μία μόνο έκδοση –στα Αραβικά– και υπάρχει ακόμη (η ίδια έως σήμερα)
Κάποια στιγμή θυμάμαι ότι τον ρώτησα για το Κοράνι, και πόσες εκδόσεις αυτού υπήρξαν τα τελευταία 1.400 χρόνια. Μου είπε ότι υπήρχε ΈΝΑ μόνο ΚΟΡΑΝΙ. Και ότι δεν έχει αλλάξει ποτέ. Μάλιστα, μου είπε ότι το Κοράνι έχει απομνημονευτεί από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στο σύνολό του, και διασκορπίστηκαν σε διάφορες χώρες της γης. Ανά τους αιώνες, από τότε που αποκαλύφθηκε το Κοράνι, εκατομμύρια άνθρωποι το έχουν απομνημονεύσει πλήρως και το έχουν διδάξει σε άλλους, οι οποίοι το απομνημόνευσαν ολόκληρο, από την αρχή ως το τέλος, γράμμα–γράμμα, χωρίς λάθη. Σήμερα, περισσότεροι από 9 εκατομμύρια Μουσουλμάνοι έχουν απομνημονεύσει ολόκληρο το Κοράνι, από την αρχή ως το τέλος του. Αυτό μου φαινόταν αδύνατο. Εξάλλου, οι πρωτότυπες γλώσσες της Βίβλου ήταν όλες νεκρές γλώσσες για αιώνες, και τα ίδια τα πρωτότυπα αρχεία τους έχουν χαθεί για εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια. Συνεπώς, πώς θα μπορούσε κάτι τέτοιο να διατηρηθεί και να απαγγελθεί τόσο εύκολα από την αρχή ως το τέλος του;
Τέλος πάντων, μία μέρα ο ιερέας ρώτησε τον Μουχάμμεντ αν θα μπορούσε να τον συνοδέψει στο τζαμί για να δει πώς είναι. Επέστρεψαν συζητώντας για τις εμπειρίες τους εκεί, και ανυπομονούσαμε να ρωτήσουμε τον ιερέα πώς ήταν και τι είδους τελετές πραγματοποιούσαν εκεί. Είπε ότι στην πραγματικότητα δεν «έκαναν» τίποτα. Ήρθαν απλά, και προσευχήθηκαν και έφυγαν. Εγώ είπα: «Έφυγαν; Χωρίς καθόλου λόγια ή άσματα;» Εκείνος είπε ότι όντως έτσι ήταν.
Ο Ιερέας εισέρχεται στο Ισλάμ!
Πέρασαν μερικές ημέρες, και ο Καθολικός ιερέας ρώτησε τον Μουχάμμεντ αν θα μπορούσε να τον ακολουθήσει ξανά στο τζαμί, πράγμα που έκαναν. Αλλά αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά. Είχε περάσει πολλή ώρα και δεν είχαν επιστρέψει. Είχε σκοτεινιάσει και ανησυχήσαμε μήπως τους συνέβη κάτι. Τελικά έφτασαν, και όταν ήταν στην πόρτα αναγνώρισα αμέσως τον Μουχάμμεντ, αλλά ποιός ήταν αυτός δίπλα του; Κάποιος που φορούσε έναν λευκό μανδύα και λευκό καπέλο. Για μισό λεπτό! Ήταν ο ιερέας. Του είπα:
«Πητ; Έγινες μουσουλμάνος;» Είπε ότι είχε εισέλθει στο Ισλάμ την ίδια μέρα. Ο ΙΕΡΕΑΣ ΕΓΙΝΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ!!! Τι θα ακολουθούσε; (Θα δείτε).
Η σύζυγός μου ανακοινώνει το Ισλάμ της!
Έτσι, ανέβηκα στον επάνω όροφο για να σκεφτώ λίγο όσα έγιναν, και άρχισα να μιλώ στη σύζυγό μου για όλο αυτό το θέμα. Μου είπε τότε ότι κι εκείνη σκόπευε να εισέλθει στο Ισλάμ, γιατί γνώριζε ότι ήταν η αλήθεια. Τώρα ήμουν πραγματικά σοκαρισμένος. Κατέβηκα κάτω και ξύπνησα τον Μουχάμμεντ και του ζήτησα να έρθει μαζί μου έξω για μία συζήτηση. Περπατούσαμε και μιλούσαμε όλη νύχτα.
Η Αλήθεια είχε Έρθει!
Την ώρα που ήταν έτοιμος να τελέσει την προσευχή Φατζρ (πρωινή προσευχή των Μουσουλμάνων), ήξερα ότι η αλήθεια είχε έρθει επιτέλους και τώρα εξαρτιόταν από μένα να κάνω το επόμενο βήμα. Βγήκα έξω, στο πίσω μέρος του σπιτιού του πατέρα μου, και βρήκα ένα παλιό κομμάτι ξύλου κοντραπλακέ να κείτεται κάτω από ένα υπόστεγο, και εκεί ακριβώς τοποθέτησα το κεφάλι μου στο έδαφος, κοιτάζοντας προς την κατεύθυνση, προς την οποία προσεύχονται οι μουσουλμάνοι πέντε φορές την ημέρα.
Τώρα, σε αυτή τη στάση, με το σώμα μου τεντωμένο στο ξύλο και το κεφάλι μου στο έδαφος, ζήτησα: «Ω, Θεέ, αν είσαι εκεί, καθοδήγησέ με, καθοδήγησέ με.». Και στη συνέχεια, μετά από λίγο, σήκωσα το κεφάλι μου και παρατήρησα κάτι. Όχι, δεν είδα πουλιά ή αγγέλους να έρχονται από τον ουρανό, ούτε άκουσα φωνές ή μουσική, ούτε είδα λαμπερά φώτα και λάμψεις. Αυτό που παρατήρησα ήταν μια αλλαγή μέσα μου. Αντιλήφθηκα για πρώτη φορά περισσότερο από ποτέ, ότι ήταν πια καιρός να σταματήσω να ψεύδομαι ή να κάνω οτιδήποτε ύπουλο. Είχε έρθει η ώρα να προσπαθήσω πραγματικά να γίνω ένας ειλικρινής και ηθικός άνθρωπος. Γνώριζα τώρα τι έπρεπε να κάνω. Έτσι, πήγα πάνω και έκανα ένα μπάνιο, με την ξεχωριστή σκέψη ότι «ξέπλενα» τον αμαρτωλό άνθρωπο του παρελθόντος, που είχα γίνει με την πάροδο των χρόνων. Και έμπαινα τώρα σε μια νέα, καθαρή ζωή. Σε μια ζωή βασισμένη στην αλήθεια και τις αποδείξεις.
Γύρω στις 11 εκείνο το πρωί, στεκόμουν μπροστά από δύο μάρτυρες, στον πρώην ιερέα, προηγουμένως γνωστό ως Πάτερ Πήτερ Τζέικομπ, και στο Μουχάμμεντ Αμπντουρραχμάν, και ανακοίνωσα τη «Σαχάντα» μου (μαρτυρία στη Μοναδικότητα του Θεού και την προφητική ιδιότητα του Μουχάμμεντ).
«Μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός (Άξιος λατρείας) εκτός από τον ΑΛΛΑΧ και ο Μουχάμμεντ είναι ο αγγελιαφόρος Του». Λίγα λεπτά αργότερα, η σύζυγός μου με ακολούθησε και έδωσε την ίδια μαρτυρία. Αλλά αυτή στάθηκε μπροστά σε 3 μάρτυρες (εγώ ήμουν ο τρίτος). Ο πατέρας μου ήταν λίγο πιο συγκρατημένος πάνω σε αυτό το θέμα, και περίμενε λίγους ακόμη μήνες πριν κάνει τη Σαχάντα (δημόσια μαρτυρία). Αλλά τελικά εισήλθε στο Ισλάμ και άρχισε να προσεύχεται μαζί με μένα και τους άλλους Μουσουλμάνους στο τοπικό μάστζιντ (τζαμί). Πήραμε τα παιδιά από το Χριστιανικό σχολείο και τα βάλαμε σε Μουσουλμανικά. Και τώρα, δέκα χρόνια αργότερα, έχουν απομνημονεύσει μεγάλο μέρος του Κορανίου και των διδασκαλιών του Ισλάμ.
Η σύζυγος του πατέρα μου αναγνώρισε τελικά, πριν πεθάνει, ότι ο Ιησούς δεν μπορεί να ήταν υιός του Θεού, και ότι ήταν ικανός προφήτης του Θεού, αλλά όχι Θεός. Αποχώρησε από τη ζωή λίγους μήνες αργότερα, στην ηλικία των 86 ετών. Είθε ο ΑΛΛΑΧ να δεχτεί τη δήλωση της πίστης της, αμήν.
Τώρα σταθείτε και σκεφτείτε. Ένα ολόκληρο νοικοκυριό ανθρώπων από ποικίλα υπόβαθρα και εθνικότητες, ήρθαν μαζί στην αλήθεια για να μάθουν πώς να γνωρίσουν και να λατρεύουν τον Δημιουργό και Υποστηρικτή του Σύμπαντος. Σκεφτείτε, ένας Καθολικός ιερέας, ένας μουσικός και κήρυκας του Ευαγγελίου, ένας χειροτονημένος ιερέας και ιδρυτής Χριστιανικών σχολείων, και τα παιδιά, ακόμη και μια προ-γιαγιά – όλοι τους ήρθαν στο Ισλάμ!
Μόνο με το Έλεός Του καθοδηγηθήκαμε όλοι να δούμε την πραγματική αλήθεια του Ισλάμ, αφαιρώντας τα καλύμματα από τα αυτιά και τα μάτια μας, χωρίς να έχουμε πια ασπίδες πάνω από τις καρδιές μας –Τώρα μας Καθοδηγούσε.
Εκπληκτική Ιστορία –Οικογένεια και φίλοι εισέρχονται στο Ισλάμ– Από έναν άνθρωπο
Αν σταματούσε εδώ, είμαι βέβαιος ότι θα παραδεχόσασταν, τουλάχιστον, ότι αυτή είναι μια εκπληκτική ιστορία, σωστά; Εξάλλου, τρεις θρησκευτικοί ηγέτες, τριών διαφορετικών δογμάτων, όλοι εισέρχονται σε μία πολύ αντίθετη πίστη, την ίδια στιγμή, και στη συνέχεια η υπόλοιπη οικογένεια και συγγενείς.
Κι άλλο; Ναι! Φοιτητής Βαπτιστικής Ιερατικής Εκπαίδευσης διαβάζει το Κοράνι–Δέχεται το Ισλάμ
Αλλά δεν τελειώνει εδώ. Έχει κι άλλο! Την ίδια χρονιά, ενώ ήμουν στο Γκραντ Πριέρ, στο Τέξας (κοντά στο Ντάλλας), γνώρισα έναν φοιτητή της Βαπτιστικής Ιερατικής Σχολής από το Τεννεσσί, το όνομα του οποίου ήταν Τζόι, ο οποίος εισήλθε επίσης στο Ισλάμ, αφού διάβασε το Ιερό Κοράνι, στο ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ!
Κι άλλο; Ναι! Καθολικός Ιερέας αγαπά το Ισλάμ –Αλλά έχει ανάγκη τη δουλειά του! Υπάρχουν κι άλλοι. Θυμάμαι την περίπτωση ενός Καθολικού Ιερέα σε μια κολεγιακή πόλη, που μιλούσε για τα καλά πράγματα στο Ισλάμ σε τέτοιο βαθμό που αναγκάστηκα να τον ρωτήσω γιατί δεν έχει εισέλθει στο Ισλάμ. Εκείνος απάντησε: «Τί; Και να χάσω τη δουλειά μου;»
-Το όνομά του είναι Πάτερ Τζον, και ακόμα προσευχόμαστε στον ΑΛΛΑΧ να τον καθοδηγήσει. Ένας ακόμα Καθολικός Ιερέας κάνει Σαχάντα. Τον επόμενο μόλις χρόνο, γνώρισα έναν πρώην Καθολικό ιερέα που ήταν ιεραπόστολος για 8 χρόνια στην Αφρική. Έμαθε για το Ισλάμ όσο ήταν εκεί, και εισήλθε στο Ισλάμ. Άλλαξε στη συνέχεια το όνομά του σε Όμαρ και μετακόμισε στο Ντάλλας του Τέξας.
Κι άλλο; Και Πάλι.
–Ναι! Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος εγκαταλείπει την εκκλησία για το Ισλάμ!
Δύο χρόνια αργότερα, ενώ βρισκόμουν στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, γνώρισα έναν πρώην Αρχιεπίσκοπο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας, που έμαθε για το Ισλάμ και παραιτήθηκε από τη θέση του για να εισέλθει στο Ισλάμ.
Η κόρη του Ινδουιστή Μύστη (Θρησκευτικού Ηγέτη) δέχεται το Ισλάμ, βοηθώντας χιλιάδες να ασπαστούν το Ισλάμ
Γνώρισα μία γυναίκα στη Νέα Υόρκη, που ήθελε να φτιάξει τα CD μας αναφορικά με το «Τί είναι το Ισλάμ;». Αφού της δώσαμε άδεια μερικά χρόνια πριν, έμαθα ότι παρήγαγε και διένειμε πάνω από 600 χιλιάδες αντίτυπα σε μη μουσουλμάνους της Αμερικής. Είθε ο ΑΛΛΑΧ να την ανταμείψει και να την ενδυναμώσει στις προσπάθειές της, αμήν.
Εκατοντάδες-Χιλιάδες έρχονται ακόμη
Και από την είσοδό μου στο Ισλάμ και τη μετατροπή μου σε κήρυκα όλης της χώρας και του κόσμου, έχω συναντήσει πολλούς ακόμη ανθρώπους που ήταν ηγέτες, δάσκαλοι και λόγιοι σε άλλες θρησκείες, αλλά έμαθαν για το Ισλάμ και εισήλθαν σ’ αυτό. Προέρχονταν από Ινδουιστές, Εβραίους, Καθολικούς, Προτεστάντες, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Έλληνες και Ρώσους Ορθοδόξους, Κόπτες Χριστιανούς από την Αίγυπτο, μη διαμαρτυρόμενες εκκλησίες και ακόμη και επιστήμονες που ήταν άθεοι.
Ο συνδυασμός φαίνεται πάντα να ήταν ο ίδιος: άνθρωποι αναζητούν με ειλικρίνεια την αλήθεια και είναι πρόθυμοι να βγάλουν από το μυαλό τους προκαταλήψεις και μεροληψίες, και να αρχίσουν να ζητούν από το Θεό καθοδήγηση για τις ζωές τους.
Έτσι, έχετε τώρα την εισαγωγή της ιστορίας του ερχομού μου στο Ισλάμ και του πώς έγινα μουσουλμάνος. Υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για αυτήν την ιστορία στο διαδίκτυο, και υπάρχουν επίσης και περισσότερες φωτογραφίες. Σας παρακαλώ να βρείτε χρόνο να τις επισκεφτείτε, και να επικοινωνήστε μαζί μου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και να συναντηθούμε ώστε να μοιραστούμε κάθε αλήθεια που βασίζεται σε αποδείξεις, για την κατανόηση της προέλευσής μας και τους στόχους και τους σκοπούς μας σε αυτήν τη ζωή και στην Επόμενη.
Μπορώ να προτείνω σε όποιον αναζητά την αλήθεια να ακολουθήσει τα παρακάτω ΕΝΝΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ώστε να εξαγνιστεί η καρδιά του;
1-Καθάρισε το μυαλό, την καρδιά & την ψυχή σου. Απαλλάξου από κάθε προκατάληψη και μεροληψία.
2 –Ευχαρίστησε τον Θεό για ό,τι έχεις – κάθε λεπτό της κάθε ημέρας.
3 –Διάβασε μια καλή μετάφραση των εννοιών του Ιερού Κορανίου σε μία γλώσσα που μπορείς να κατανοήσεις καλύτερα (εδώ)
4 –Συλλογίσου το νόημα & σκέψου τη γενναιοδωρία του Κυρίου σου.
5 –Αναζήτησε συγχώρεση από τον Θεό & μάθε να συγχωρείς τους άλλους.
6 –Ζήτα στην καρδιά σου Καθοδήγηση από Πάνω.
7 –Άνοιξε την καρδιά και το μυαλό σου.
8 –Συνέχισε να το κάνεις αυτό για μερικούς μήνες. Και να το κάνεις τακτικά.
9 –Απέφυγε το δηλητήριο του κακού, ενώ η καρδιά σου ανοίγει για την «αναγέννηση της ψυχής σου». Θυμήσου–Καθάρισε· Ευχαρίστησε· Διάβασε· Συλλογίσου –Στη συνέχεια, «Αναζήτα και θα βρεις. Ζήτα και θα σου δοθεί. Χτύπα, και θα ανοίξει». Στη συνέχεια συνέχισε και απέφευγε.
Τα υπόλοιπα αφορούν εσένα και τον Παντοδύναμο Κύριο του Σύμπαντος. Αν Τον αγαπάς πραγματικά, τότε το Γνωρίζει ήδη, και θα χειριστεί τον καθένα από μας σύμφωνα με τις καρδιές μας.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Τώρα, όπως υποσχέθηκα, θα παρουσιάσω τις ερωτήσεις που πολλοί μού έκαναν αναφορικά με το ότι επέλεξα το Ισλάμ.
1. «Πώς είναι δυνατόν να γυρίσατε την πλάτη σας στο τέλειο σχέδιο της σωτηρίας από τον Ιησού Χριστό, που σταυρώθηκε για να σας σώσει από τις αμαρτίες σας;»
Απάντηση:
Η ερώτησή σας υποδεικνύει ότι δεν έχετε σκεφθεί τις ομοιότητες στη διδασκαλία της Βίβλου και του Κορανίου.
«ΙΣΛΑΜ» σημαίνει «Παράδοση, υποταγή και υπακοή στον Κύριο με ειλικρίνεια και ειρήνη». Όποιος προσπαθεί να φτάσει σ’ αυτήν την κατάσταση είναι «Μουσουλμάνος».
Αν κάποιος πιστεύει στον Παντοδύναμο ως Έναν Θεό και Έναν Κύριο και θέλει να αφιερώσει τη ζωή του στο να Τον υπηρετεί και να υπακούει τις Εντολές Του, τότε βρίσκεται στον ορθό δρόμο και θα σωθεί σύμφωνα με το Έλεος του Θεού. Κανείς δε μπορεί να πάρει την αμαρτία του άλλου και ο ένοχος πρέπει να κατηγορηθεί για ό,τι έκανε. Είναι απόφαση του Κυρίου του το αν θα συγχωρεθεί ή θα τιμωρηθεί, ανάλογα με την Κρίση Του εκείνη την Ημέρα. Σύμφωνα με τις μεταφράσεις της Βίβλου που έχουν παραμείνει, ο Ιησούς, δεν κήρυξε μήνυμα σωτηρίας μέσω της λατρείας προς εκείνον. Κάτι τέτοιο προστέθηκε στη συνέχεια από τον Σαούλ (που μετονομάστηκε σε Παύλος).
Έχουμε βρει σαφείς αναφορές που λένε ότι η σωτηρία θα έρθει μόνο μέσω της αναγνώρισης του Θεού ως Ενός Θεού, και μέσω της λατρείας Του με όλη την καρδιά, το μυαλό και τη δύναμη. Ο Ιησούς, δίδαξε τους οπαδούς του να λατρεύουν «τον Θεό μου και Τον Θεό σας, Τον Κύριό μου και Τον Κύριό σας». Και πάλι, σύμφωνα με ό,τι μετάφραση της Βίβλου έχει απομείνει, βλέπουμε ότι αυτός που ήταν στο σταυρό ξεστόμισε μια πολύ βλάσφημη ρήση: «Ιλί, Ιλί, Λαμά Σαβαχθανί;» (Που σημαίνει: «Θεέ μου! Θεέ μου! Γιατί με εγκατέλειψες;») Η ρήση αυτή στο σταυρό δηλώνει ότι αυτός που σταυρώθηκε δεν είναι ευχαριστημένος με την κατάστασή του, ούτε θεωρεί ό,τι τού συμβαίνει κάτι δίκαιο ή σωστό. Επομένως, πρέπει να συμπεράνουμε ότι αυτό δεν ήταν κάτι που ο Ιησούς ενέκρινε ή αποδέχτηκε, ή ότι κάποιος άλλος ήταν στον σταυρό στη θέση του. Όπως κι αν το δεις, αυτός που σταυρώθηκε δε δέχτηκε ότι η σταύρωσή του αποτελεί σχέδιο σωτηρίας. Το Κοράνι συμφωνεί απόλυτα με αυτές τις διδασκαλίες και οι μουσουλμάνοι λατρεύουν τον ίδιο Θεό και Κύριο του Ιησού, του Μωυσή, του Αβραάμ και του Αδάμ, ειρήνη σε όλους.
Το Κοράνι αναφέρει σε πολλά σημεία ότι κανείς δε θα εξεταστεί για τις αμαρτίες του άλλου, ούτε κανείς θα κουβαλήσει το φορτίο του άλλου. Θα είμαστε ο καθένας μόνος του εκείνη την Ημέρα. Και ζητώ από τον ΑΛΛΑΧ να ελεήσει και να συγχωρέσει όλους όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν, Αμήν. Θεωρώ πως δεν έχω αφήσει τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Αντιθέτως, αισθάνομαι πολύ κοντύτερα στον Ιησού, και αδημονώ για την επιστροφή του στη Γη περισσότερο από ποτέ. Τώρα λατρεύω τον ίδιο Θεό που λατρεύει κι αυτός και υπηρετώ τον ίδιο Θεό που υπηρετεί κι αυτός, με τον ίδιο τρόπο που έκανε αυτός. Ο Ιησούς προσευχόταν στον Παντοδύναμο και δίδασκε τους οπαδούς του να κάνουν το ίδιο. Εγώ απλώς κάνω ό,τι διέταξε στο έπακρον των δυνατοτήτων μου και ζητώ από τον Παντοδύναμο Θεό να το αποδεχτεί.
2. «Θεωρείτε ότι έχετε ‘σωθεί’ και ότι στην πραγματικότητα ‘ξαναγεννηθήκατε’;»
Απάντηση:
Οι Βαπτιστές έχουν μια ρήση: «Αν σωθείς για μια φορά, σώθηκες για πάντα». Ρώτησα κάποιον απ’ αυτούς γι’ αυτό και συμφώνησε ότι ήταν αλήθεια. Τότε ανέφερα ότι ήμουν κάποτε Βαπτιστής (στα εφηβικά μου χρόνια) μα τώρα είμαι μουσουλμάνος. Είχα κι εγώ ‘σωθεί’ και βαπτιστεί από τα 12. Είχα αποδεχτεί τη ρήση του Ιησού ως τον σωστό δρόμο, το φως και την αλήθεια και ότι κανείς άνθρωπος δε θα πλησίαζε τον Πατέρα, παρά μόνον μέσω αυτού. Κατάλαβα ότι αυτές οι ρήσεις σήμαιναν ότι έπρεπε να ακολουθήσω τον Ιησού και τη διδασκαλία του.
Επομένως, διάβασα τη Βίβλο μόνος μου και δεν άφησα άλλους να μου πουν τί να σκέφτομαι καθώς τη διαβάζω. Η Βίβλος λέει ότι ο Ιησούς προσευχόταν για τη σωτηρία του στον Κήπο της Γεθσημανής με αυτόν τον τρόπο: «Και αφού προχώρησε λίγο, έπεσε με το πρόσωπό του στη γη, προσευχόμενος και λέγοντας: Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι· όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ’ όπως Εσύ.» (Ματθαίος, 26:19).
Η προσευχή αυτή επαναλήφθηκε από τον Ιησού, πολλές φορές, και αναφέρεται στη Βίβλο περισσότερες από μία φορές. Ωστόσο, σύμφωνα με βιβλικές αναφορές, το ποτήριον πέρασε από αυτόν και οι προσευχές του ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ. Το Ισλάμ μάς διδάσκει ότι οι προσευχές του εισακούστηκαν και ότι δεν αναγκάστηκε να υπομείνει τη σκληρή μεταχείριση και το μαρτύριο του σταυρικού θανάτου, αντίθετα αναλήφθηκε ζωντανός και βρίσκεται με τον Κύριό του, έτοιμος να επιστρέψει στη Γη ξανά για να φέρει τη νίκη στους πιστούς. Επιπλέον, βρίσκουμε ότι ο Ιησούς, δίδαξε στους μαθητές του να προσεύχονται ως εξής: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το Όνομά Σου. Ελθέτω η βασιλεία Σου. Γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον. Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν». Κάθε μουσουλμάνος που έχω συναντήσει αποδέχεται κάθε λέξη από αυτήν την προσευχή, εκτός από το να αποκαλεί τον ΑΛΛΑΧ ‘Πατέρα’. Οι μουσουλμάνοι θεωρούν καλύτερο να αποκαλούν τον Παντοδύναμο με τα Ονόματά Του, τα οποία θεωρούμε Ιερά.
3. «Πώς ανταποκρίθηκε η οικογένειά σας στο ότι ασπαστήκατε το Ισλάμ;»
Απάντηση:
Είναι σχεδόν πάντα δύσκολο στις οικογένειες να το αποδεχτούν και συνήθως παίρνει χρόνο. Η οικογένειά μου δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Παρ’ όλο που η γυναίκα μου και τα παιδιά μου ασπάστηκαν το Ισλάμ, και εν τέλει ο πατέρας μου θεώρησε το Ισλάμ ως τον δρόμο προς τη σωτηρία, η μητέρα μου και πολλοί άλλοι από την οικογένεια αρχικά δυσφόρησαν με τον ασπασμό μας. Εν τέλει, τα πράγματα ηρέμησαν και έχουμε ακόμα επαφή, παρ’ ότι εκείνοι παραμένουν ενεργοί και αφοσιωμένοι Χριστιανοί. Ο ΑΛΛΑΧ υπόσχεται να δοκιμάσει όσους δηλώνουν την πίστη τους σ’ Αυτόν με πολλούς τρόπους και η οικογένεια είναι ένας από αυτούς, όπως αναφέρεται στο Κοράνι. Εγώ προσεύχομαι γι’ αυτούς και ζητώ από τον ΑΛΛΑΧ να τους καθοδηγήσει προς το καλύτερο σ’ αυτή τη ζωή και στην επόμενη. Μα ο ΑΛΛΑΧ θα αποφασίσει αν θέλει να υποταχθούν σ’ Αυτόν (Ισλάμ σημαίνει υποταγή στον ΑΛΛΑΧ) ή όχι.
4. «Πώς ανταποκρίθηκε το ποίμνιό σας;», «Τί είπαν;»
Απάντηση:
Δεν είχα ποτέ δική μου εκκλησία. Ήμουν μουσικός και ποιμένας στην Εκκλησία του Θεού (Άντερσον, Ιντιάνα) στο Τέξας και κήρυττα σε επιχειρηματίες και ανεπίσημες μαζώξεις. Ως επί το πλείστον, όσοι με γνώριζαν δεν αντέδρασαν και μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς ασπάστηκαν το Ισλάμ, μα υπήρξαν και κάποιοι που αναστατώθηκαν πολύ και με κατηγόρησαν ότι γυρνάω την πλάτη μου στον Ιησού (ειρήνη σ’ αυτόν). Ό,τι κι αν προσπάθησα να πω ή να κάνω, οι συγκεκριμένοι δεν άκουγαν ούτε ήθελαν να μάθουν τίποτα για το Ισλάμ.
5. «Βιώσατε πολλές δυσκολίες αλλάζοντας θρησκεία;»
Απάντηση:
Σαφώς, όποιος σκέφτεται να ακολουθήσει το Ισλάμ αυτόν τον καιρό, όπως και σε παλαιότερες εποχές, θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν αρκετές δυσκολίες και δοκιμασίες. Οι οπαδοί του Ιησού, κατηγορήθηκαν και κυνηγήθηκαν πολύ, μέχρι θανάτου (διαβάστε τι είπε ο Παύλος ότι τούς έκανε στην Βίβλο, στο Βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων). Αυτοί που ακολούθησαν τον Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), υπέφεραν από ανθρώπους από τις ίδιες τους τις φυλές, κι όμως ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν να λατρεύουν τον Παντοδύναμο Θεό και Μόνον, χωρίς εταίρους, και να υποτάσσονται στη Βούλησή Του. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους μη μουσουλμάνους είναι η έλλειψη κατανόησης και γνώσης όσον αφορά το τί είναι το Ισλάμ στην πραγματικότητα και το ποιοί είναι οι μουσουλμάνοι. Προσεύχομαι γι’ αυτούς και ζητώ από τον ΑΛΛΑΧ να συγχωρέσει τους μουσουλμάνους για το ότι δε δείχνουν την καλύτερη εικόνα του Ισλάμ σε όλους.
6. «Ποιος είναι υπεύθυνος για την αλλαξοπιστία σας;»
Απάντηση:
Ως μουσουλμάνοι πιστεύουμε ότι ο ΑΛΛΑΧ και μόνο, είναι Αυτός που καθοδηγεί τους ανθρώπους και όποιον Αυτός καθοδηγεί δεν θα παραπλανηθεί και όποιον Αυτός αφήνει να παραστρατήσει, κανείς δε μπορεί να τον καθοδηγήσει. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε πως κανείς στην πραγματικότητα δεν έχει τη δύναμη να κάνει κάποιον να αλλαξοπιστήσει. Επίσης, δεχόμαστε πως όλα τα παιδιά γεννιούνται με τη φυσική κατάσταση της υποταγής στον Παντοδύναμο ΑΛΛΑΧ, κι έτσι είναι μουσουλμάνοι. Αν ένα παιδί πεθάνει θα πάει στον Παράδεισο, γιατί δεν ευθύνεται για ό,τι δεν καταλαβαίνει.
7. «Δε σκέφτεστε ποτέ να ξαναγίνετε Χριστιανός;»
Απάντηση:
«Χριστιανός» σημαίνει οπαδός του Χριστού. Όταν ο Ιησούς (αλέιχι σαλάμ), επιστρέψει ξανά στη Γη, όλοι οι μουσουλμάνοι θα είναι υποχρεωμένοι να τον ακολουθήσουν. Μα δεν θα αποκαλούμε τους εαυτούς μας «Χριστιανούς», όπως δεν θα το κάνει κι εκείνος. Δεν αποκάλεσε ποτέ τον εαυτό του ή τους ακολούθους του Χριστιανούς. Η Βίβλος μάς λέει ότι ποτέ δεν αποκαλέστηκαν «Χριστιανοί» μέχρι ο Παύλος να κηρύξει το μήνυμά του στην Αντιόχεια.
8. «Δε σας ενοχλεί που αφήσατε τη θρησκεία της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της αγάπης για μια θρησκεία μίσους, βίας και καταπίεσης προς τις γυναίκες και άλλους;»
Απάντηση: Όλοι οι προφήτες, ειρήνη σε όλους, καλούσαν τους λαούς τους να λατρεύουν τον Παντοδύναμο Θεό ως Έναν Θεό και Έναν Κύριο. Ως αποτέλεσμα, όσοι δεν ήθελαν να υποταχθούν στον Παντοδύναμο τούς πολεμούσαν και τους μεταχειρίζονταν εχθρικά, ακόμα και μέχρι θανάτου, όπως έκανε ο Παύλος όταν ήταν ακόμη Φαρισαίος. Οι προφήτες, ειρήνη σε όλους, ενθάρρυναν τους ανθρώπους να ζουν εν ειρήνη και να αντιμετωπίζουν τους άλλους με δικαιοσύνη και σίγουρα η αγάπη είναι το υψηλότερο συναίσθημα που μπορεί να τρέφει ένας άνθρωπος για κάποιον άλλον. Όμως, ταυτόχρονα, οι πιστοί πρέπει να αμυνθούν υπέρ εαυτών, των οικογενειών τους και της ίδιας της θρησκείας, ώστε οι άπιστοι να μην την εξαλείψουν από προσώπου γης.
Το Ισλάμ, όπως ο Χριστιανισμός, κηρύττει μήνυμα ειρήνης και ανοχής –ως έναν βαθμό. Μα, όταν δεν είναι πλέον δυνατό χωρίς κανείς να συμβιβαστεί εντελώς και να χαλαρώσει τον τρόπο ζωής του και την πίστη του, τότε δεν υπάρχει εναλλακτική, παρά μόνον η μάχη εναντίον όσων μάχονται τους πιστούς.
Ο Ιησούς κάλεσε τους οπαδούς του να πουλήσουν τους μανδύες τους και να αγοράσουν σπαθιά. Τους είπε, λοιπόν: «Τώρα, όμως, όποιος έχει βαλάντιο, ας το πάρει μαζί του· παρόμοια και ταγάρι· και όποιος δεν έχει, ας πουλήσει το ιμάτιό του, και ας αγοράσει μάχαιρα.» (Λουκάς, 22:36)
Εξήγησε ότι δεν είχε έρθει με την ειρήνη, μα με το σπαθί. «Νομίζετε ότι ήρθα να δώσω ειρήνη στη γη; Σας λέω, όχι, αλλά διαχωρισμό» (Λουκάς, 12:51), «Μη νομίσετε ότι ήρθα να βάλω ειρήνη επάνω στη γη· δεν ήρθα να βάλω ειρήνη, αλλά μάχαιρα», (Ματθαίος, 10:34). Τη στιγμή που ήρθαν για να συλλάβουν τον Ιησού «Και εκείνοι που ήσαν γύρω του βλέποντας τι επρόκειτο να γίνει, είπαν σ’ αυτόν: Κύριε, να χτυπήσουμε με τη μάχαιρα; Και ένας απ’ αυτούς χτύπησε τον δούλο τού Αρχιερέα, και του απέκοψε το δεξί αυτί», (Λουκάς, 22:49-50). Η λέξη «σπαθί» εμφανίζεται στη Βίβλο πάνω από 200 φορές –μα, παρ’ ότι η αραβική γλώσσα έχει πάνω από δέκα λέξεις για το σπαθί, δεν υπάρχει ούτε μία εμφάνιση κάποιας από αυτές τις λέξεις στο Κοράνι. Η μάχη διατάσσεται στο Ισλάμ μόνο κάτω από πολύ ειδικές και περιορισμένες προϋποθέσεις και δεν είναι τίποτα παραπάνω απ’ αυτό που σήμερα ονομάζουμε «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Ο πόλεμος εναντίον κάθε οργανωμένης μορφής καταπίεσης, επίθεσης, διωγμών και τρομοκρατίας αποτελεί υποχρέωση κάθε πιστού. Μα έχει σίγουρα κάποια όρια, και οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι ή οι αθώοι δεν πρέπει να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται σε τέτοιες περιστάσεις. Η μεταχείριση των αιχμαλώτων δεν πρέπει να περιλαμβάνει βασανιστήρια ή ταπείνωση οποιουδήποτε είδους. Ακόμη και οι νεκροί του εχθρού πρέπει να θάβονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Είθε ο ΑΛΛΑΧ να σας καθοδηγήσει προς το ταξίδι σας για την αλήθεια. Αμήν. Και είθε να ανοίξει την καρδιά σας και το μυαλό σας προς την πραγματικότητα αυτού του κόσμου και τον σκοπό αυτής της Ζωής. Αμήν.
Ειρήνη σε σας και Καθοδήγηση από τον ΑΛΛΑΧ, τον Έναν Παντοδύναμο Θεό, Δημιουργό και Υποστηρικτή των Κόσμων.
Ο φίλος σας, Γιούσουφ Έστες
6317 … Αλεξάνδρεια, VA 22312
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
.
.
.
David Benjamin Keldani (Άμπντου’λ-Άχαντ Νταβούντ) από το Ιράν
Ο καθηγητής Άμπντου’λ-Άχαντ Νταβούντ, συγγραφέας της παρούσης σειράς άρθρων, είναι ο άλλοτε Αιδεσιμότατος Ντέιβιντ Βενιαμίν Κελντάνι, Νεστοριανός ιερέας, των Ουνιτών-Χαλδαίων (Νεστοριανών που όμως αναγνωρίζουν τον Πάπα της Ρώμης ως υπέρτατη αρχή).
Όταν ρωτήθηκε πώς ασπάστηκε το Ισλάμ έγραψε:
“Ο προσηλυτισμός μου στο Ισλάμ δε μπορεί να αποδοθεί σε κανέναν άλλον, παρά στην Ελεήμων καθοδήγηση του Παντοδύναμου ΑΛΛΑΧ. Χωρίς αυτήν τη Θεία Καθοδήγηση όλη η μάθηση, η αναζήτηση και άλλες προσπάθειες εξεύρεσης της αλήθειας, μπορεί ακόμα να οδηγήσουν κάποιον στον λανθασμένο δρόμο. Τη στιγμή που πίστεψα στην Απόλυτη Ενότητα του Θεού, ο Απεσταλμένος Του, Μουχάμμεντ, έγινε το πρότυπο βίου και συμπεριφοράς μου”.
Ο καθηγητής Άμπντου’λ-Άχαντ Νταβούντ είναι ο άλλοτε Αιδεσιμότατος Ντέιβιντ Βενιαμίν Κελντάνι, Νεστοριανός ιερέας των Ουνιτών-Χαλδαιων. Γεννήθηκε το 1867 στην Ουρμία της Περσίας· έλαβε από την παιδική του ηλικία εκπαίδευση σ’ αυτήν την πόλη. Από το 1886-1889 (τρία χρόνια) ήταν μέλος στο εκπαιδευτικό προσωπικό της Ιεραποστολής του Αρχιεπισκόπου του Κάντερμπέρι προς τους Ασσύριους (Νεστοριανούς) Χριστιανούς στην Ούρμια.
Το 1892 εστάλη από τον Καρδινάλιο Βόγκαν στη Ρώμη, όπου υποβλήθηκε σε έναν κύκλο φιλοσοφικών και θεολογικών σπουδών στο Κολέγιο Propaganda Fide, και το 1895 χειροτονήθηκε ιερέας. Κατ’ εκείνο το διάστημα έγραψε μια σειρά άρθρων στο The Tablet για την «Ασσυρία, Ρώμη & Κάντερμπέρι»· και επίσης στο Irish Record για την «Αυθεντικότητα της Πεντάτευχου». Δημοσίευσε πολλές μεταφράσεις του «Χαίρε Κεχαριτωμένη» σε διάφορες γλώσσες στο «Εικονογραφημένες Καθολικές Αποστολές» («Illustrated Catholic Missions»).
Ενώ βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη κατά την επιστροφή του στην Περσία το 1895, έγραψε μια σειρά άρθρων στα Αγγλικά και στα Γαλλικά στην καθημερινή εφημερίδα, που δημοσιεύτηκαν με το όνομα «Ο Κήρυκας της Ανατολικής Μεσογείου» στο «Ανατολικές Εκκλησίες» («Eastern Churches»). Το 1895 συμμετείχε στη Γαλλική Λαζαρική Ιεραποστολή στην Ούρμια, και δημοσίευσε για πρώτη φορά στα χρονικά αυτής της ιεραποστολής ένα περιοδικό στην καθομιλουμένη Συριακή γλώσσα, με το όνομα «Κάλα λα Σάρα», δηλ. «Η Φωνή της Αλήθειας».
Το 1897 εστάλη από δύο Ουνίτες-Χαλδαίους Αρχιεπισκόπους της Ούρμια και της Σάλμας ως εκπρόσωπος των Ανατολικών Καθολικών στο Κογκρέσο Ευχαριστιών που διεξήχθη στο Paray-le-Monial στη Γαλλία υπό την προεδρία του Καρδιναλίου Περόντ. Αυτό, φυσικά, αποτελούσε επίσημη πρόσκληση. Η εφημερίδα που διαβάστηκε στο Κογκρέσο από τον «Πατέρα Βενιαμίν» εκδόθηκε στα χρονικά του Κογκρέσου Ευχαριστιών εκείνης της χρονιάς, που ονομάστηκαν «Le Pelirin» («ο Προσκυνητής»). Σ’ αυτήν την εφημερίδα, ο Χαλδαίος Αρχιερέας (αυτός ήταν ο επίσημος τίτλος του) αποδοκίμασε το Καθολικό σύστημα εκπαίδευσης ανάμεσα στους Νεστοριανούς, και προμάντευσε την επικείμενη εμφάνιση των Ρώσων ιερέων στην Ούρμια.
Το 1898 ο Πατήρ Βενιαμίν βρισκόταν πίσω στην Περσία. Στο χωριό του, την Ντιγκάλα, περίπου ένα μίλι μακριά από την πόλη, άνοιξε ένα σχολείο αφιλοκερδώς. Την επόμενη χρονιά εστάλη από τις Εκκλησιαστικές αρχές να αναλάβει την επισκοπή της Σάλμας, όπου μια σκληρή και σκανδαλώδης διαμάχη μεταξύ του Ουνίτη Αρχιεπισκόπου Κουνταμπάς, και των Λαζαρινών Πατέρων, απειλούσε με σχίσμα για πολύ καιρό.
Την πρωτοχρονιά του 1900, ο Πατήρ Βενιαμίν παρέδωσε το τελευταίο και αξιομνημόνευτο κήρυγμά του σ’ ένα μεγάλο ποίμνιο, συμπεριλαμβανομένων πολλών μη Καθολικών Αρμενίων και άλλων στον Καθεδρικό του Αγίου Γεωργίου στη Σάλμας. Το θέμα του κηρύγματος ήταν «Νέος αιώνας, νέοι άνθρωποι». Θυμήθηκε το γεγονός ότι οι Νεστοριανοί Ιεραπόστολοι, πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, είχαν κηρύξει το Ευαγγέλιο σε όλη την Ασία· ότι είχαν πολλές εγκαταστάσεις στην Ινδία (ειδικά στην Ακτή Μαλμπάρ), στο Ταταρστάν, την Κίνα και τη Μογγολία· και ότι μετέφρασαν το Ευαγγέλιο στα Τουρκικά (Ουιγούρων) και σε άλλες γλώσσες· ότι οι Καθολικές, οι Αμερικανικές και οι Αγγλικανικές ιεραποστολές παρά το λίγο καλό που έκαναν στο Ασσυρο-Χαλδαϊκό έθνος μέσω της προκαταρκτικής εκπαίδευσης, είχαν χωρίσει το έθνος –που ήδη ήταν μικρό– στην Περσία, το Κουρδιστάν και στη Μεσοποταμία, σε πολυάριθμες εχθρικές θρησκευτικές ομάδες· και ότι οι προσπάθειές τους προορίζονταν για να φέρουν την τελική κατάρρευση. Συνεπώς, συμβούλευσε τους γηγενείς να κάνουν κάποιες θυσίες για να σταθούν στα πόδια τους σαν άνδρες, και να μην εξαρτώνται από ξένες ιεραποστολές κλπ.
Πέντε μεγάλες και επιδεικτικές ιεραποστολές – Αμερικανοί, Αγγλικανοί, Γάλλοι, Γερμανοί και Ρώσοι – μαζί με τα κολέγιά τους, και με τον Τύπο να υποστηρίζεται από πλούσιες θρησκευτικές κοινωνιίες, Πρόξενους και Πρέσβεις, επιδίωκαν να προσηλυτίσουν περίπου εκατό χιλιάδες Ασσυρο-Χαλδαίους από τη νεστοριανή αίρεση σε κάποια άλλη από τις πέντε αιρέσεις. Μα η Ρωσική ιεραποστολή σύντομα ξεπέρασε τις υπόλοιπες τέσσερις, και το 1915 πίεσε ή εξανάγκασε τους Ασσύριους της Περσίας, καθώς επίσης και τις φυλές των ορέων του Κουρδιστάν, που είχαν τότε μεταναστεύσει στις κοιλάδες της Σάλμας και της Ουρμία, να πάρουν τα όπλα εναντίον των κυβερνήσεών τους. Το αποτέλεσμα ήταν οι μισοί να εξοντωθούν στον πόλεμο και οι υπόλοιποι να εξοριστούν από τις χώρες τους.
Το Μεγάλο ερώτημα: Ήταν ο Χριστιανισμός, με όλες του τις πολυπληθείς μορφές και χρώματα, και τις μη αυθεντικές, κίβδηλες και αλλοιωμένες Γραφές του, η αληθινή θρησκεία του Θεού; Το καλοκαίρι του 1900 ο πατήρ Βενιαμίν αποσύρθηκε στην κατοικία του στο μέσο των αμπελώνων, κοντά στην ονομαστή πηγή Κάλι-Μπουλάγκι στη Ντιγκάλα, κι εκεί πέρασε έναν μήνα προσευχόμενος και διαλογιζόμενος, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τις Γραφές στα πρωτότυπά τους κείμενα. Η κρίση έληξε με μια επίσημη επιστολή παραίτησης που έστειλε στον Αρχιεπίσκοπο της Ούρμια, στην οποία εξηγούσε με ειλικρίνεια στον Τούμα Αούντου τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τα ιερατικά του καθήκοντα. Όσες προσπάθειες έγιναν από τις Εκκλησιαστικές Αρχές για να μεταπειστεί έμειναν άκαρπες. Δεν υπήρξε καμία προσωπική διαμάχη ανάμεσα στον πατέρα Βενιαμίν και τους ανωτέρους του· ήταν απλά θέμα συνείδησης.
Προσελήφθη στην Ταμπρίζ ως Επιθεωρητής στην Περσική Υπηρεσία Ταχυδρομείων και Τελωνείων, υπό τους Βέλγους ειδικούς. Έπειτα πήγε στην υπηρεσία του Πρίγκιπα Μουχάμμεντ Άλι Μίρζα ως δάσκαλος και μεταφραστής. Το 1903 επισκέφθηκε ξανά την Αγγλία και εντάχθηκε σε μια κοινότητα Ουνιταριανών (Αντιτριαδικών). Και το 1904 εστάλη από τη Ένωση Βρεττανών και Ξένων Ουνιταριανών (Αντιτριαδικών) για να διεξάγει μια εκπαιδευτική και διαφωτιστική εργασία ανάμεσα στους συντοπίτες του.
Στο δρόμο προς την Περσία επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη και μετά από αρκετές συζητήσεις με τον Σέιχου’λ-Ισλάμ Τζεμάλ αντ-Ντιν Εφέντι και άλλους μουσουλμάνους λογίους, ασπάστηκε το Ισλάμ.
** Ο Αμπντου’λ-Άχαντ Νταβούντ έχει γράψει το βιβλίο «Ο Μουχάμμεντ στη Βίβλο» το οποίο μπορείτε να διαβάσετε στα ελληνικά εδώ.
.
.
.
Επί 20 χρόνια ιερέας ασπάστηκε το Ισλάμ
.
Ο ιερέας που ασπάστηκε το Ισλάμ στη Βουλγαρία, έκανε τους Ορθόδοξους Χριστιανούς να θυμώσουν. Οι εορτασμοί της Ημέρας της Ασούρα που συνεχίζονται εδώ και 200 χρόνια, ακυρώθηκαν.
.
Ο Ατανάς (Αθανάσιος) Μιχαΐλοφ που σπούδασε στην Ιερατική Σχολή της Σόφιας ‘Σβέτι Ιβάν Ρίλσκι’ και ήταν συμμαθητής με τον σημερινό Μητροπολίτη του Πλόβντιβ (Φιλιππούπολη) Νικολάι, ήταν επί 20 χρόνια ιερέας στη Σόφια και μέλος Εκκλησιαστικών Συμβουλίων.
.
Πριν από λίγο καιρό παραιτήθηκε από τα Ιερατικά του καθήκοντα και έγινε μουσουλμάνος. Ο Μουφτής της Σόφιας Μουσταφά Ιζμπιστάλι στις 27 Νοεμβρίου στο τζαμί Μπανιάμπασί, ύστερα από την προσευχή του Ικιντί (στα αραβικά ‘Ασρ’) ανακοίνωσε ότι ο πρώην ιερέας Ατανάς Μιχαίλοφ έγινε μουσουλμάνος και πήρε το όνομα Αμπντουλλάχ.
.
Ο ίδιος ο πρώην ιερέας είπε: «Ήμουν από αυτούς που ψάχνουν την αλήθεια. Οι έρευνες μου με οδήγησαν να ασπαστώ το Ισλάμ». Ο μουφτής λοιπόν που ανακοίνωσε την είσοδο του πρώην ιερέα και Μητροπολίτη στο Ισλάμ, έβαλε αυτή τη φωτογραφία στη διαδικτυακή σελίδα της Μουφτείας και έγραψε: ‘Ο παπάς ασπάστηκε το Ισλάμ. Ω Κύριε! Εσένα επικαλούμαστε, Εσένα που μας δείχνεις τον ίσιο δρόμο και την καθοδήγηση. Προστάτεψε μας από εκείνους που έχουν παραπλανηθεί’, προκαλώντας λόγια σε όλη τη χώρα.
.
Η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία ανακοίνωσε ότι διακόπτει κάθε σχέση με τον Ατανάς Μιχαήλοφ και ότι η ανακοίνωση του Μουφτή για την αλλαγή θρησκείας από τον πρώην ιερέα είχε ως στόχο να κοροϊδέψει τους Χριστιανούς. Ο Αρχιεπίσκοπος της Βουλγαρίας μάλιστα διέδωσε την ιδέα ότι ο πρώην ιερέας ερωτεύτηκε μια μουσουλμάνα και γι’ αυτό άλλαξε θρησκεία. Σαν αποτέλεσμα ο Μουφτής έβγαλε από τη διαδικτυακή σελίδα της Μουφτείας το θέμα ‘Πρώην Ιερέας ασπάζεται το Ισλάμ’ για να μην προκαλεί αλλά αυτό δεν ικανοποίησε τους Χριστιανούς.
.
Στην πόλη του Βιδινίου όπου στο τζαμί Μεχμέτ Πασβάνογλου επί 200 χρόνια οι μουσουλμάνοι εορτάζουν την Ημέρα της Ασούρα προσκαλώντας και τους χριστιανούς της περιοχής, ο Επίσκοπος του Βιδινίου Σιόνιι, πήρε την απόφαση να μην επιτρέψει στους χριστιανούς της πόλης του να συμμετέχουν στους εορτασμούς, εξαιτείας της στάσης και της επιλογής του Ατανάς Μιχαήλοφ και έγραψε το εξής μήνυμα στο διαδίκτυο: ‘Εμείς οι Χριστιανοί του Βιδινίου πλησιάσαμε τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας με αγάπη και η συμμετοχή μας στους εορτασμούς της Ημέρας της Ασούρα ήταν μία ένδειξη σεβασμού και αγάπης. Αλλά με όσα συνέβησαν ανακοινώνουμε στους Χριστιανούς της πόλης μας να μη συμμετέχουν πλέον στους εορτασμούς’.
.
.
.
.
Γιατί Ορθόδοξος Χριστιανός ιερομόναχος ασπάστηκε το Ισλάμ
Η μοναδική θρησκεία είναι το Ισλάμ..
Ο Βλαντισλάβ Σοχίν υπηρέτησε για χρόνια ως ιερομόναχος. Επιλέγοντας το Ισλάμ, εξήγησε τι έζησε.
Ο Βλαντισλάβ Σοχίν ήταν για χρόνια Χριστιανός Ορθόδοξος ιερομόναχος. Αλλά όμως συνέχεια έψαχνε να βει την αλήθεια. Το τελικό συμπέρασμα των πνευματικών του ερευνών είναι ότι το μήνυμα του ταουχίντ (μονοθεϊσμού) που κήρυξε ο Ιησούς, επιβιώνει στο Ισλάμ.
.
–Βλαντισλάβ, γιατί αφιερώσατε τη ζωή σας στην Ορθόδοξη Εκκλησία και μετά τί ήταν αυτό που σας δημιούργησε αμφιβολίες;
–Εγώ ήρθα στην Εκκλησία με κάποια συνείδηση. Στην παιδική μου ηλικία βαπτίστηκα. Ακούστε, άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, γιατί η Ρωσία είναι Ορθόδοξη Χριστιανική χώρα και με άλλα ζητήματα. Σαν φυσικό επακόλουθο αποφάσισα να πάρω θρησκευτική εκπαίδευση. Αφού αποφαίτησα από το θρησκευτικό σχολείο στο οποίο πήγαινα, συνέχισα τις θεολογικές σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο. Είχα Θεολογική και κοσμική εκπαίδευση, 4 χρόνια σπούδασα στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κουρσκ στο τμήμα της Θεολογίας. Σε όλο αυτό το διάστημα συνέχισα να ψάχνω την αλήθεια.
Μέσα σε έξι χρόνια που υπηρέτησα την Ορθόδοξη Εκκλησία ως μοναχός, ήρθα αντιμέτωπος με διάφορες καταστάσεις. Όμως, αποφάσισα να μην επιτρέψω σε τίποτα εξωτερικό να στεριώσει τον έλεγχο πάνω στον άνθρωπο. Επειδή παντού υπάρχουν άνθρωποι και εξαιτίας των αδυναμιών τους, αναγκάζονται να ζουν στην ανέχεια. Αυτά είναι πολύ περισσότερα από αυτά που προβάλλονται στην τηλεόραση. Προσπάθησα να μη τα λαμβάνω (τα διαδιδόμενα στην τηλεόραση) σοβαρά υπόψη. Επειδή η θρησκεία, όσο και αν περιλαβάνει εξωτερικά στοιχεία, είναι περισσότερο και πιο ουσιαστικά ένα εσωτερικό ζήτημα.
Με τον χρόνο τα διάφορα εσωτερικά δογματικά προβλήματα, δεν με άφηναν σε ησυχία. Δούλεψα μερικά χρόνια στη Θρησκευτική Σχολή του Κουρσκ. Εκεί παρέδιδα μαθήματα σχετικά με την ιστορία των Χριστιανικών Εκκλησιών. Ερευνώντας τη δογματική ιστορία των Εκκλησιών, τα ερωτήματα μου αυξάνονταν συνεχώς. Από πού προήλθε η ιδέα της ‘Τριάδας’, τα ράσα που δεν υπήρχαν στην αρχική Εκκλησία και πως αυτά έγιναν κομμάτι της θρησκείας (της Ορθοδοξίας) κ.α. Για ορισμένα από τα ερωτήματα μου, μπόρεσα και βρήκα κάποιες απαντήσεις στα διάφορα βιβλία που διδάσκονταν στα Ιερατικά Ορθόδοξα σχολεία. Μόνος μου και μετά από μελέτη (και σκέψη) έφτασα στο συμπέρασμα ότι η μόνη θρησκεία που θα μπορούσε να επιλέξει για τον εαυτό του ένας άνθρωπος, είναι η πίστη σε Έναν και Μοναδικό Θεό. Όλα τα υπόλοιπα που έμεναν πίσω, είναι αυτά (τα διάφορα δόγματα) που επινοήθηκαν αργότερα.
.
– Δηλαδή, η βασική αιτία που απομακρυνθήκατε από τον Χριστιανισμό ήταν η αντίθεση (της Εκκλησίας) στον αγνό Μονοθεϊσμό που διατυπώνεται στο Ευαγγέλιο;
– Εγώ ερεύνησα τη Βίβλο, προσπαθώντας να εμβαθύνω σ’ αυτήν. Ακόμα και στην Καινή Διαθήκη παρατήρησα ότι υπάρχουν πολλές αντιφάσεις. Αλλά οι Χριστιανοί, οι ίδιοι τους πιστεύουν ότι τα Ευαγγέλια από το πρώτο γράμμα μέχρι το τελευταίο της Αποκάλυψης, δεν έχουν αλλοιωθεί στο παραμικρό και είναι η αλήθεια. Αλλά σε αντίθεση με αυτή την ιδέα, σε σύγχρονες έρευνες έχει αποδειχτεί ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία που προστέθηκαν αργότερα στα ιερά κείμενα, ότι πολλά σημεία της Καινής Διαθήκης δεν έχουν γραφτεί μόνο από έναν συγγραφέα (που δηλώνεται) και ότι πολλά σημεία τα οποία βρίσκονται σε κείμενα που θεωρούνται ως ‘ιερά’ από την Εκκλησία, δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Όπως πολλά από τα γραπτά που αποδίδονται στον ‘Απόστολο’ Παύλο δεν είναι πλέον αποδεκτά (ότι είναι δικά του) και ο Πέτρος ακόμα είχε συγκρουστεί μαζί του. Ο απόστολος Πέτρος δεν αποδεχόταν ορισμένες από τις απόψεις του Παύλου. Αργότερα έγινε αποδεκτό στην Εκκλησία ότι τα γραπτά του Παύλου αποτυπώνουν το βασικό δόγμα της Εκκλησίας.
.
– Εσείς πώς ήρθατε στο συμπέρασμα ότι το αγνό Ταουχίντ (Μονοθεϊσμός) βρίσκεται στο Ισλάμ;
– Από την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το τι διδάσκουν για το Ισλάμ (οι μη μουσουλμάνοι), πίστεψα πως ό,τι έγραφαν ήταν λάθος. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τί έβρισκαν οι άνθρωποι σε εκείνη τη θρησκεία. Γεννήθηκα στο Κουρσκ και ένα μέρος της ζωής μου το πέρασα εκεί. Στην πόλη μου δεν υπήρχε τζαμί και δεν είχα έρθει σε επαφή με κάποιον μουσουλμάνο. Όμως γυρίζοντας στα προηγούμενα, δηλαδή όταν σπούδαζα στη Σχολή Θεολογίας, ξεκίνησα να διαβάζω όποιο βιβλίο περιείχε αναφορές για το Ισλάμ. Στη συνέχεια άρχισα να κάνω ταξίδια και η πρώτη χώρα στην οποία ταξίδεψα ήταν το Ιράν. Έπαθα ΣΟΚ με το πως οι άνθρωποι εδώ ζούσαν μία καθαρή ζωή. Ούτε ναρκωτικές ουσίες είδα να παίρνουν ούτε να πίνουν αλκοόλ. Μετά, δηλαδή ύστερα που μίλησα με τους ανθρώπους, μετά που άρχισα να μαθαίνω τι πίστευαν, επισκέφτηκα σεβαστά μέρη για το Ισλάμ, διάβασα το Κοράνι και προσπάθησα να εμβαθύνω στο Ισλάμ. Εντομεταξύ έστειλα επιστολές σε πολλούς ουλεμά (λογίους) του Ισλάμ, όπου τους έθετα διάφορες ερωτήσεις. Εντέλει αποφάσισα ότι το Ισλάμ ήταν η πραγματική και μοναδική θρησκεία του αγνού Μονοθεϊσμού.
Φυσικά είδα και θετικές αλλά και αρνητικές συμπεριφορές από μουσουλμάνους. Μετά τον πόλεμο, βρέθηκα στο Κόσοβο και είδα πράγματα που έκαναν άνθρωποι που θεωρούσαν τον εαυτό τους μουσουλμάνο. Περπάτησα στις διαλυμένες εκκλησίες και συνέλεξα πολλά στοιχεία. Είδα ανθρώπους να χρησιμοποιούν τη θρησκεία ως όχημα για να πραγματοποιήσουν τις πολιτικές τους επιδιώξεις.
.
– Οι Ορθόδοξοι γύρω σας, από το περιβάλλον σας, πώς αντέδρασαν που ασπαστήκατε το Ισλάμ;
– Σίγουρα, αμέσως προσπάθησαν να με βγάλουν τρελό, θέλησαν να με ‘θεραπεύσουν’ και να με ‘σώσουν’. Όμως εδώ πρέπει να πω ότι οι φίλοι μου ήξεραν ότι ερευνούσα το Ισλάμ. Κανένας σίγουρα δεν το δέχεται εύκολα αυτό αλλά εμένα με κορόιδευαν. Όταν έμαθαν την απόφαση μου (να γίνω μουσουλμάνος) έπαθαν σοκ!! Όταν τους είπα: ‘Δεν είμαι πια ιερομόναχος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και πήρα αυτή την απόφαση ύστερα από ώριμη έρευνα και προσωπική επιλογή‘ εκείνοι είπαν: ‘Κάνε ό,τι θέλεις να κάνεις αλλά μην ασπάζεσαι το Ισλάμ‘.
Αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να έχει θρησκευτική πίστη επειδή δεν μπορεί να μετατραπεί σε μία ύπαρξη χωρίς ψυχή και πνεύμα. Η αποδοχή του Ισλάμ δε σημαίνει ασπασμός μια άλλης άσχετης θρησκείας αλλά επιστροφή στο καθαρό Ταουχίντ (Μονοθεϊσμό).
.
– Η οικογένεια σας πώς αποδέχτηκε την μεταστροφή σας; Οι συγγενείς σας ένοιωσαν έκπληξη;
– Φυσικά έτσι έγινε. Επειδή όλοι εμείς που ήρθαμε στον Κόσμο εδώ στη Ρωσία, ξέρουμε όπως πολλοί λένε ότι εδώ κυριαρχεί η Ορθοδοξία. Σίγουρα ο μοναχός πρέπει να ερευνήσει καλύτερα την Ορθόδοξη παράδοση της οικογένειας του. Όταν αποφασίσεις να εμβαθύνεις περισσότερο, καταλαβαίνεις ότι ο κάθε άνθρωπος έχει έναν ορισμένο δρόμο. Φυσικά η οικογένεια μου όταν έμαθε για την επιλογή μου, δεν αντέδρασαν θετικά. Μπορώ μάλιστα να πω ότι αντέδρασαν κάπως εχθρικά. Ινσά ΑΛΛΑΧ (αν θέλει ο Θεός) ο χρόνος όλα θα τα ‘θεραπεύσει’.
Τις περισσότερες φορές άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει καθόλου το Ευαγγέλιο, ακόμα και άθρησκοι που δεν πιστεύουν, όταν ακούσουν ότι ένας Ρώσος έγινε μουσουλμάνος, λένε με έκπληξη: ‘Μα πώς γίνεται αυτό; Εμείς όλοι μας είμαστε Ορθόδοξοι‘. Οι άνθρωποι που μιλάνε έτσι, έχουν προκαταλήψεις για το Ισλάμ. Η αιτία είναι τα ΜΜΕ. Στα ΜΜΕ το Ισλάμ παρουσιάζεται ως θρησκεία του τρόμου και τους μίσους. Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτσι’ είναι θρησκεία της ειρήνης και της προσφοράς λατρείας στον Ύψιστο Δημιουργό. Μακάρι σιγά σιγά οι άνθρωποι να το καταλάβουν. Το μόνο που δεν χρειάζεται είναι η προσωπική σύγκρουση.
Εάν αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ότι το Ισλάμ είναι θρησκεία των Τατάρων και των Αράβων, τότε και εμείς με το ίδιο επιχείρημα μπορούμε να πούμε ότι ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία των Εβραίων και των Ελλήνων. Τότε για τη Ρωσία η ‘σωστή’ θρησκεία θα είναι ο Ρωσαϊσμός’. Γιατί και εμείς αυτή τη στιγμή ζούμε επηρεασμένοι από την κουλτούρα του Βυαντίου. Εγώ πιστεύω ότι η (αληθινή) θρησκεία είναι παγκόσμια. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες θρησκείες για τους Άραβες, τους Έλληνες ή για τους Ρώσους. Η πραγματική θρησκεία είναι η πίστη σε Έναν (και Μοναδικό) Θεό και ο κάθε άνθρωπος προσπαθεί να βρει αυτή την αλήθεια. Το ότι κάποιος πρέπει να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος επειδή μόνο και μόνο γεννήθηκε στη Ρωσία, δεν είναι σωστό.
.
– Σήμερα οι Ορθόδοξοι πώς αντιμετωπίζουν το Ισλάμ; Δηλαδή ποιά είναι η επικρατούσα άποψη ανάμεσα τους;
– Σε μερικά Χριστιανικά ευχολόγια, υπάρχουν ακόμα και μερικές ευχές για την προστασία από τις κατάρες των μουσουλμάνων. Ίσως μπορώ να το καταλάβω αυτό το σημείο. Το Ισλάμ θεωρείται ως απιστία από τον Χριστιανικό περίγυρο, επειδή αρνείται το βασικό Χριστιανικό δόγμα της ‘Τριάδας’, δεν αποδέχεται ότι η Παναγία ήταν ‘Θεομήτωρ’ ή ότι ο Ιησούς (αλέιχι σαλάμ) ήταν Θεός.
Αν ένας Ρώσος γεννηθεί σε περιοχή όπου πληθυσμιακά υπερτερούν οι μουσουλμάνοι, τότε θα αναπτύξει σχέσεις μαζί τους μεγαλώνοντας. Αν όμως ακούσει ότι κάποιος άλλος Ρώσος αποδέχτηκε το Ισλάμ, τότε θα του φερθεί εχθρικά. Δυστυχώς σήμερα ούτε κάποιο από τα ΜΜΕ ούτε κάποιος σύλλογος διαδίδουν την πραγματικότητα (για το Ισλάμ).
.
– Κατά τη γνώμη σας σήμερα ποια ζητήματα στην Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία δεν πηγάζουν από την αδυναμία του χαρακτήρα και τα λάθη του συστήματος αλλά από το ίδιο το Ορθόδοξο δόγμα;
– Πρώτον, ο μοναχισμός σήμερα είναι κάτι σαν μαντεία. Αλλά παλαιότερα, στην αρχή, οι άνθρωποι εδώ έβλεπαν τον μοναχό ως κάποιον που βρίσκεται μπροστά και κάνει ντουά (ευχή) στον ΑΛΛΑΧ γα εμάς. Κάποτε ο μοναχός γύριζε προς τους ανθρώπους και έλεγε: “Να κάνουμε ντουά (ευχή) στον Θεό” τώρα όμως γυρνάει την πλάτη του στους ανθρώπους, έκρυψε πίσω τους τα εικονοστάσια στους τοίχους και απομακρύθηκε τόσο πολύ από τους ανθρώπους, που πλέον κανείς δεν τον πλησιάζει.
Την ίδια στιγμή μία ακόμα αλήθεια αποκαλύπτεται. Υπάρχουν στη ‘Λειτουργία’ κάποιες κρυφές ευχές που το νόημα τους γνωρίζουν μόνο μοναχοί (και οι ιερείς). Όλα αυτά ακόμα και αν θεωρηθούν ως κάτι που υπάρχουν φυσιολογικά μέσα στην Εκκλησία, δεν είναι καθόλου νορμάλ.
Αυτού του είδους τα λάθη είναι τόσα πολλά. Π.χ. σε κάποιον που σπουδάζει σε Εκκλησιαστικό Σχολείο λένε το εξής: “Τα πρώτα 5 βιβλία τα έγραψε ο Μωυσής, όσο για την ‘Προς Εβραίους Επιστολή’, την έγραψε ο Παύλος”. Αφού το περάσει αυτό και αρχίσει να λαμβάνει μόρφωση από Ανώτερα Θρησκευτικά Ιδρύματα, τότε του λένε: “Το κείμενο των 5 πρώτων βιβλίων (της Παλαιάς Διαθήκης) γράφτηκε μετά. Μετά από την επιστροφή των Εβραίων από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας έχασαν την Πεντάτευχο και ύστερα την έγραψαν μόνο όπως είχε απομείνει στη μνήμη των δικών τους γραφέων”.
Στο Ευαγγέλιο βρίσκονται σε πολλά σημεία αντιφάσεις. Στο Βιβλίο της Γένεσης στην πρώτη ενότητα γράφεται ότι ο ΑΛΛΑΧ δημιούργησε πρώτα τα ζώα και ύστερα τους ανθρώπους. Στη δεύτερη όμως ενότητα γράφεται ότι πρώτα δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι και μετά τα ζώα.
Από πολλούς Χριστιανούς δεν έγινε αποδεκτό ότι η ‘Προς Εβραίους Επιστολή’ στάλθηκε πράγματι από τον Παύλο στους Εβραίους. Και τώρα είναι ξεκάθαρο πλέον ότι αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε απ’ αυτόν.
Σε μας το έλεγαν ανοιχτά: “Ναι, αυτό έτσι πράγματι είναι αλλά εσείς μη το λέτε αυτό στις λειτουργίες.. θα σας πετροβολήσουν οι πιστοί στην Εκκλησία”.
Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Σε όλες τις πτυχές της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας υπάρχουν τέτοια διπλά στάνταρτ.
.
– Η ίδια η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διαδίδει καθόλου αυτά τα γεγονότα και σε πιο βαθμό;
– Η αιτία που κάποιοι θρησκευόμενοι βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση, είναι οι μοναχοί. Ακόμα και αν ο κόσμος βρίσκεται πάνω στους Πατριάρχες και στους Επισκόπους, και πάλι υπάρχουν μοναχοί που πράτουν πράγματα αντίθετα με την Χριστιανική Παράδοση. Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν στα διάφορα κόλπα και στην άγνοια και τους ακολουθούν (στα ψέματα..). Πολλοί που έρχονται στην Εκκλησία, δεν διάβασαν ποτέ τα βιβλία των Αγίων και λέρωσαν τις σκέψεις τους με τα σκουπίδια της μόδας.. Ψάχνουν να βρουν τρόπους να κερδίσουν για τους εαυτούς τους,, ψάχνουν την ηρεμία στα διάφορα ‘θαύματα’. Και οι μοναχοί γίνονται πολλές φορές το παράδειγμα γι’ αυτό.
Είναι από παλιά μια συνήθεια να αφήνουν ‘τυφλούς’ αυτούς που έρχονται στην Εκκλησία.. Π.χ. Ξέρουμε ότι στην Καθολική Εκκλησία, κανένας άλλος εκτός από αυτούς που ετοιμάζονταν να γίνουν μοναχοί, δεν μπορούσαν να διαβάσουν το Ευαγγέλιο. Κρατούσαν τους ανθρώπους τόσο κάτω από τον έλεγχο τους..
.
– Όταν προσκαλείτε τους Χριστιανούς στο Ισλάμ, ποια αξία του Ισλάμ τους τονίζετε ιδιαίτερα;
– Κάθε άνθρωπος σαφέστατα πρέπει να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός αυτού του Κόσμου είναι Ένας (και Μοναδικός). Ο ΑΛΛΑΧ είναι μόνο Ένας και το λένε αυτό και οι Χριστιανοί. Αλλά δυστυχώς πρέπει να πούμε ότι με τον χρόνο σε όλες τις θρησκείες γίνονται διασπάσεις.
Για μένα το Ισλάμ έγινε η αιτία της σωτηρίας μου από λανθασμένες αντιλήψεις, ως η θρησκεία που αποδέχεται απόλυτα την πίστη στο καθαρό Ταουχίντ (Μονοθεϊσμό). Το Ισλάμ είναι η θρησκεία της πίστης σε ‘Έναν και Μοναδικό Θεό’. Κανένας άνθρωπος και κανένα δημιούργημα δεν μπορεί να βρεθεί στην ίδια θέση με Αυτόν. Κάτι που με τράβηξε πολύ στο Ισλάμ είναι η εξωτερική και η εσωτερική καθαρότητα που πρέπει να έχει ένας μουσουλμάνος. Δυστυχώς πολλοί Χριστιανοί το ξεχνάνε αυτό. Αν ο άνθρωπος είναι καθαρός εξωτερικά, θα πρέπει να είναι καθαρός και εσωτερικά. Κάτι που αγάπησα στο Ισλάμ είναι ότι η σχέση του ανθρώπου με το σώμα του, με την ίδια την υγεία του και με το περιβάλλον του. Εγώ, αποδέχομαι π.χ. πλήρως τους κανόνες της Σαρία για την τιμωρία με θάνατο αυτών εμπορεύονται ναρκωτικά.
Στον κόσμο όπου ζούμε, δύναμη είναι οι ασυδοσία, η ατιμωρησία και το χρήμα. Πρέπει να προστατέψουμε τον λαό μας. Πιστεύω ότι το Ισλάμ θα είναι η σωτηρία της Ρωσίας και όλου του Κόσμου.
Σήμερα στα ΜΜΕ γίνεται μία παραπληροφόρηση για τον Ισλαμικό Κόσμο. Αλλά όμως εμείς βλέπουμε τους ανθρώπους που ζουν εκεί πως φροντίζουν για την προσωπική τους καθαριότητα -όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τι επερχόμενες γενιές- και την υγεία τους. Αλλά εδώ σε μας, στη Ρωσία, βγαίνεις το απόγευμα έξω και βλέπεις ανθρώπους να κυκλοφορούν σαν μεθυσμένοι, κρατώντας ένα κουτί μπύρας ή έχοντας καταναλώσει διάφορες ουσίες, και χωρίς να έχουν ηθικούς φραγμούς. Όλα αυτά θα φέρουν το τέλος του λαού μας. Ακόμα και από αυτή την άποψη λοιπόν, το Ισλάμ είναι το μεγάλο αντίδοτο.
.
–Πάνω σε πιο θεμέλιο μπορεί να γίνει ένας διάλογος ανάμεσα στους Χριστιανούς και στους μουσουλμάνους και πού βρίσκεται η ρίζα των διαφωνιών;
– Ο διάλογος θα μπορούσε να έχει ως θέμα ‘Η Πίστη στον Ένα Θεό’ και θα έπρεπε να γίνει με στόχο να βελτιώσουμε την εμπιστοσύνη και τις σχέσεις μεταξύ μας. Αλλά και πάλι θα προκύψει διαφωνία και καμία διεθνής συνάντηση θρησκειών δεν θα λύσει αυτό το πρόβλημα. Σίγουρα αυτά είναι ‘ζεστά’ θέματα, εγώ ο ίδιος μου συμμετείχα σε μερικές συναντήσεις. Είδα ότι οι ίδιοι οι Χριστιανοί δεν μπορούσαν να τα βρουν μεταξύ τους, δεν μπορούσαν να βρουν μία μέση οδό στα δογματικά τους και δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν. Επειδή κανένας δεν ήθελε να κάνει ένα βήμα πίσω, να αναθεωρήσει τις απόψεις του, κανένας δεν ήθελε να τραβήξει τα χέρια του από το χρήμα και την εξουσία.
Συνήθως σε αυτού του είδους τις συναντήσεις συζητούνται θέματα όπως π.χ. η έλλειψη νερού από πολλά μέρη στον πλανήτη. Θα μπορούσαν όμως να γίνουν κάποιες συμφωνίες και να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα για παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα. Αν όμως εκείς ξεκινήσουμε από την αρχή να αναλλοίουμε τα λεπτά Θεολογικά ζητήματα, τότε θα έχουμε ως αποτέλεσμα ότι: για ους Χριστιανούς το Ιερό Κοράνι δεν θεωρείται μία πηγή όπου θα πρέπει να δώσουμε βάρος. Για τους μουσουλμάνους όμως είναι ένα Άγιο Βιβλίο. Έτσι αν αρχίσει ο ένας να φέρνει παραδείγματα από το Κοράνι και ο άλλος από το Ευαγγέλιο, δεν θα βρεθεί καμία λύση..και συμφωνία.
.
– Είστε πλέον και εσείς μέλος της Ούμμα. Τί είναι αυτό που σας τράβηξε στους μουσουλμάνους της Ρωσίας και αν είδατε σ’ αυτούς κάτι που δεν σας άρεσε, τί είναι αυτό;
– Ήξερα και από πριν ότι θα δω και πράγματα που δεν θα μου αρέσουν. Αν όμως το δούμε διαφορετικά, αυτού του είδους τα προβλήματα υπάρχουν σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες. Από αυτά δεν διαφεύγει κανείς. Όταν οι μουσουλμάνοι συναντιούνται κάπου και βλέπουν ο ένας τον άλλον, χαιρετιούνται και χαίρονται και αυτό είναι κάτι πολύ δυνατό (τρυφερό/ανθρώπινο).
Η σαλά (προσευχή) που γίνεται 5 φορές την ημέρα είναι πολύ πιο διαφορετική από τις διάφορες ευχές που διαβάζονται στην Εκκλησία. Οι άνθρωποι στην Εκκλησία πολλές φορές όταν διαβάζονται οι ευχές, δεν τις ακούνε και πολλοί ούτε καν τις γνωρίζουν. Δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία επειδή θέλουν να μιλήσουν με τον Θεό.. πάνε την Κυριακή ή όποτε τύχει κάποια γιορτή. Στη μουσουλμανική προσευχή όμως μιλάς με τον ΑΛΛΑΧ από την καρδιά σου και κάνεις ντουά σαν να είναι μία καθημερινή ομιλία. Όταν κάνεις ντουά (επίκληση/ευχή) μπορείς να πεις ό,τι θέλεις, χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να διαβάσεις ντε και καλά από κάποιο προσευχτητάρι (αν και υπάρχουν οι ευχές που έλεγε ο Προφήτης). Και οι περισσότεροι από τους Χριστιανούς όταν διαβάζουν ευχές, δε γνωρίζουν τί σημαίνουν. Ένας μοναχός μου είχε πει: “Ακόμα και μοναχοί πολλές φορές δε γνωρίζουν καλά τις ευχές και το τι διαβάζουν”.
………
.
– Το Ισλάμ κατά την άποψη σας, τί έχει προσφέρει;
– Νοιώθω ότι σώθηκα από ανούσιο και υπερβολικό ‘στολισμό’ και τα άμφια, ότι ξεπέρασα τους φόβους μου και ότι γλύτωσα από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στο Ταουχίντ. Από την άλλη μπαίνοντας στο Ισλάμ, βρήκα τη δυνατότητα να προσεύχομαι στον Ύψιστο, χωρίς να θέτω διαμεσολαβητες ανάμεσα μας. Θυμάμαι που όταν ήμουν μοναχός, οι άνθρωποι ερχόντουσαν σε ‘μένα και με ρωτούσαν μπροστά στην εικόνα ποιού αγίου θα έπρεπε να ανάψουν ένα κερί ή ποιον άγιο θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν ως διαμεσολαβητή στις προσευχές τους. Εγώ τους έλεγα πάντα να στρέφονται κατευθείαν στον Θεό και να Του μιλάνε όπως βγαίνει από μέσα τους. Εκείνοι κουνούσαν τα χέρια τους και έλεγαν: “Εσείς πείτε μας σε ποιον Άγιο θεωρείται καλύτερα να πάμε”.
Δηλαδή στην Ορθόδοξη Παράδοση με την ‘Αγιοποίηση’ των ανθρώπων, ο Θεός έμενε πίσω. Οι άνθρωποι δέχονταν τις εικόνες ως ‘παραγωγούς’ θαυμάτων, τρέχουν πίσω από τα ‘θαύματα’ ή πηγαίνουν πίσω από τη φωτιά που ‘βοηθάει’ ή ψάχνουν ‘ιερές’ πηγές που τους δημιουργούν εντυπώσεις όταν τις ακούν ή τις βλέπουν. Κάνουν ευχές προς τους Αγίους.. Εύχονται στον άγιο Ναούμ επειδή στα Ρωσικά το ‘ουμ’ σημαίνει ‘μυαλό’ επειδή πιστεύουν ότι ανοίγει τον δρόμο σε αυτούς που βρίσκονται σε αναζήτηση της γνώσης.. Δεν καταλαβαίνουν δηλαδή ότι αυτό είναι το νόημα του ονόματος του αγίου στη Ρωσική (και όχι στην Εβραϊκή) γλώσσα!!! Η Ορθοδοξία είναι γεμάτη από αυτού του είδους το σιρκ (ειδωλολατρία).
Σαν μουσουλμάνος, αυτό που είναι για ‘μένα σημαντικό, είναι ότι δεν θέλω να πηγαίνουν και να προσεύχονται για ‘μένα σε κάποιον από τους ‘τρεις’ της ‘Τριάδας’ ή σε κάποιον ‘άγιο’. Στρέφομαι κατευθείαν προς τον Ύψιστο. Και γιατί όχι; Όπως και να ‘χει, ο ΑΛΛΑΧ δεν με ακούει; Γίνεται αυτό;
.
– Για τον σημερινό κόσμο που βρίσκεται μακριά από την αλήθεια, τί πρέπει να δώσει και να ‘πει’ το Ισλάμ;
– Στα Ευαγγέλια ο Ιησούς (αλέιχι σαλάμ) λέει ότι στάθηκε πάνω στην κακία του κόσμου. Εμείς όμως πρέπει μαζί με όλους αυτούς που βρίσκονται απέναντι (στην κακία) να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο μας πιο καλό, πιο καθαρό, πιο όμορφο. Έτσι πρέπει να γίνει, δεν πρέπει να ζούμε για τα καθημερινά μας ‘θέλω’. Πρέπει τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας αλλά και τα παιδιά τους να μπορέσουν να ζήσουν σε έναν τέτοιο καθαρό κόσμο. Σε έναν τέτοιο κόσμο όπου ούτε βρωμιά ούτε ανηθικότητα ούτε κακία να μην υπάρχει. Σε έναν κόσμο όπου αντί να συσχετίζουν το Ισλάμ με την τρομοκρατία (όπως κάνουν σήμερα) να δείξουμε το πραγματικό νόημα του Ισλάμ που είναι το καθαρό Ταουχίντ (Μονοθεϊσμός), μακριά από την τρομοκρατία.
.
– Δεν πρέπει εδώ να ξεχάσω ότι αυτοί που προσπαθούν να αποδείξουν ότι το Ισλάμ είναι συνόνυμο της τρομοκρατίας, είναι οι διπρόσωποι Σιωνιστές και οι Αμερικανόφιλοι προπαγανδιστές. Τρομοκρατία με την πραγματική της έννοια είναι αυτό που σήμερα κάνει το Ισραήλ στον Λίβανο.
– Σίγουρα εδώ το Ισραήλ κάνει λάθος. Δεν κερδίζεται τίποτα με τον να σκοτώνονται αθώοι πολίτες, ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά. Αυτό που κάνει το Ισραήλ στον Λίβανο και έκανε στη διάρκεια της ιστορίας (παρά τα όσα έπαθε) είναι τρομοκρατία. Το λέω ανοιχτά’ οι Παλαιστίνιοι πρέπει να παλαίψουν για τη γη τους, για τα παιδιά τους και για τα δικαιώματα τους.
Πηγή: islam.ru
——-
Η επιστολή που έστειλε ο Βλαντισλάβ Σοχίν στον Επίσκοπο της επαρχίας του Κουρσκ, Γερμανό:
Μπισμιλλάχ Αρ-Ραχμάν Αρ-Ραχίμ (στο όνομα του Θεού του Σπλαχνικού του Ελεήμονα)
Με όλον τον σεβασμό μου, παρακαλώ τον Ύψιστο να σας στείλει το έλεος και την καθοδήγηση Του.
Θέλω να σας πληροφορίσω ότι με το έλεος του Δημιουργού του σύμπαντος κόσμου και μέσα από τις προσωπικές μου έρευνες, αποδέχτηκα το Ισλάμ και τώρα δόξα στον Θεό είμαι μουσουλμάνος. Γι’ αυτό λοιπόν σας παρακαλώ να μην με θεωρείται πλέον ως έχοντα κάποια σχέση με την Ορθοδοξία ή με οποιαδήποτε άλλη Εκκλησία. Πιστεύω ότι ο Θεός είναι Ένας (ο μόνος Άξιος λατρείας) και ότι ο Μουχάμμεντ είναι ο απεσταλμένος Του.
Συνεχίζω να συμπεριφέρομαι στους ‘Αχλ ουλ-Κιτάμπ’ (δηλαδή στους Εβραίους και στους Χριστιανούς) με καλό τρόπο και σεβασμό και ευχαριστώ εσάς και τους παλιούς μου συναδέλφους για την αγάπη που δείξατε προς το πρόσωπο μου. Δόξα στον Κύριο του Ελέους και στον Ένα και Μοναδικό Θεό που μου δώρησε την αλήθεια.
Η δόξα ανήκει στον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα,
ο δούλος του Θεού Βλαντισλάβ Σοχίν.
.
Γράφτηκε στις 1 Αυγούστου του 2006 και εστάλη στις 3/8/2006 με φαξ.
.
.
.
Ιντρίς Ταουφίκ – Ρωμαιοκαθολικός πρώην ιερέας εξηγεί γιατί ασπάστηκε το Ισλάμ
About Islam
Ο Ιντρίς Ταουφίκ ασπάστηκε το Ισλάμ πριν 19 χρόνια. Πέθανε ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια στις 3 Φεβρουαρίου το 2016. Δίδαξε σε διάφορα σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ας δούμε πώς περιέγραψεο ίδιος το ‘ταξίδι’ του στο Ισλάμ.
“Ήμουν ιερέας και βοηθούσα τον κόσμο για μερικά χρόνια. Παρόλα αυτά μέσα μου δεν ήμουν ευτυχισμένος και ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ευτυχώς, χάρη και στο μεγαλείο του ΑΛΛΑΧ, κάποια γεγονότα και συμπτώσεις στη ζωή μου, με οδήγησαν στο Ισλάμ.
Φανταζόμουν την Αίγυπτο ως μια χώρα των πυραμίδων, των καμήλων, της άμμου και των φοινίκων. Έτσι λοιπόν πήρα μία πτήση προς τη Χουργκάντα. Σοκαρίστηκα βρίσκοντας την παρόμοια με μερικές ευρωπαϊκές παραλίες. Έτσι πήρα το λεοφορείο προς το Κάιρο, όπου και πέρασα την πιο όμορφη εβδομάδα στη ζωή μου. Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους. Παρατήρησα τους Αιγύπτιους που ήταν ευγενικοί, ‘ζεστοί’ αλλά και δυνατοί άνθρωποι.
Σαν όλους τους Βρετανούς, η γνώση μου μέχρι εκείνη την ώρα για το Ισλάμ, δεν ξεπερνούσε ό,τι έδειχναν τα Μ.Μ.Ε. σχετικά με μαχητές και βομβιστές αυτοκτονίας, πράγμα που έδινε την εντύποση ότι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία της βίας. Παρόλα αυτά πηγαίνοντας στο Κάιρο, ανακάλυψα πόσο όμορφη ήταν αυτή η θρησκεία.
Απλοί άνθρωποι οι οποίοι πουλούσαν την πραμάτεια τους στον δρόμο, σταματούσαν τις δραστηριότητες τους και στρεφόμενοι προς τη Μέκκα προσευχόντουσαν με το που άκουγαν το κάλεσμα για την προσευχή από τον μιναρέ. Έχουν μία δυνατή πίστη στο θέλημα του Υψίστου. Προσεύχονται, νηστεύουν, βοηθούν όσους έχουν ανάγκη και ονειρεύονται να ταξιδέψουν στη Μέκκα, με την ελπίδα να πάνε στον Παράδεισο στην άλλη ζωή.
Στην επιστροφή μου στη Μεγάλη Βρετανεία ξαναγύρισα στο επάγγελμα μου. Δίδασκα θρησκειολογία, σχετικά με τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ, τον Ιουδαϊσμό, τον Βουδισμό κ.α. Έτσι κάθε μέρα έπρεπε να μελετάω για να διδάξω τα μαθήματα στους μαθητές μου, πολλοί από τους οποίους ήταν μετανάστες από αραβικές και μουσουλμανικές χώρες. Με άλλα λόγια, διδάσκοντας για το Ισλάμ, με δίδαξε εμένα τον ίδιο πολλά.
Σε αντίθεση με μερικούς άλλους εφήβους που προκαλούσαν προβλήματα, αυτοί οι μαθητές που είχα ήταν ένα καλό παράδειγμα του τί είναι ο μουσουλμάνος. Ήταν ευγενικοί και έδειχναν σεβασμό. Έτσι λοιπόν αναπτύχθηκε ανάμεσα μας μια φιλία και μία μέρα με ρώτησαν αν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τάξη για προσευχή κατά τη διάρκεια του μηνός του Ραμαζανιού, καθώς η αίθουσα μας ήταν η μοναδική που είχε χαλί. Καθόμουν πίσω-πίσω και τους παρακολουθούσα να προσεύχονται για έναν μήνα.
Αρχισα να νηστεύω και εγώ μαζί τους, αν και ακόμα δεν ήμουν καν μουσουλμάνος. Έτσι μια μέρα επισκέφτηκα το μεγαλύτερο τζαμί στο Λονδίνο (London Central Mosque), ώστε να μάθω περισσότερα γι’ αυτή τη θρησκεία. Εκεί συνάντησα τον Γιούσουφ Ισλάμ, τον πρώην ποπ τραγουδιστή Cat Stevens (Δημήτριος Γεωργίου) που καθόταν σε έναν κύκλο ανθρώπων και τους μιλούσε για το Ισλάμ. Τον ρώτησα: Τί έκανες για να γίνεις μουσουλμάνος; Και μου εξήγησε ότι ο μουσουλμάνος πρέπει να πιστεύει στον Ένα (και Μοναδικό) Θεό, να προσεύχεται σε Αυτόν πέντε φορές την ημέρα, να νηστεύει στο Ραμαντάν κ.α. Εκείνος με ρώτησε: Λοιπόν, τί περιμένεις; Τί σε κρατάει ακόμα; Και τότε του απάντησα: Όχι όχι, δεν έχω πρόθεση να αλλάξω θρησκεία.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε το κάλεσμα για την προσευχή και όλοι στάθηκαν στη σειρά για να προσευχηθούν και γω έκατσα πίσω και τους έβλεπα και έκλαιγα και έκλαιγα. ‘Μα ποιόν προσπαθώ να κοροϊδέψω’ είπα στον εαυτό μου. Μετά την προσευχή, ζήτησα από τον Γιουσούφ Ισλάμ να μου πει τί έπρεπε να κάνω, τί να πω, για να γίνω μουσουλμάνος. Μου το εξήγησε στα αραβικά και μετά στα αγγλικά:
Λα ιλλάχα ίλλα ΑΛΛΑΧ, Μουχάμμεντ’ουν Ρασούλ ΑΛΛΑΧ (Δεν υπάρχει άλλος θεός/άξιος λατρείας εκτός από τον Θεό, ο Μουχάμμεντ είναι ο Απεσταλμένος του Θεού).
Δεν μπορούσα να κρατήσω τα δάκρυα μου.
.
.
.
Αιγύπτιος ιερέας ασπάστηκε το Ισλάμ!
Ο Ίζζατ Ισχάκ Μουχάμμεντ 
που πλέον μετά που ασπάστηκε το Ισλάμ λέγεται Μουχάμμεντ Άχμεντ Αρ-Ριφάι, κατηγόρησε την Εκκλησία ότι πήρε τους γιους του από αυτόν και τους έστειλε σε κάποιο άλλο σχολείο, υπό την επίβλεψη μιας εκκλησίας που δεν γνωρίζει.
Ο Μουχάμμεντ Αρ-Ριφάι έδωσε μία συνέντευξη στο κανάλι ‘Αλ-Μεχουάρ’ στο πρόγραμμα ‘Σε 90 λεπτά’ με τον Αμρ αλ-Λέιθι και είπε: “Δεν ακολουθώ κάποιο κόμμα ή σέκτα, είμαι μόνο ένας πατέρας που του πήραν τους γιους του, κάτι ανυπόφορο”. Συνέχισε: “Αν κάποιου του έπαιρναν τα παιδιά του επειδή ασπάστηκε το Ισλάμ, θα έπρεπε να μη φέρει καμία αντίρηση μόνο και μόνο για να μη προκαλέσει; Ή θα έπρεπε να υποβάλλει μία έκκληση και να δημοσιοποιήσει την υπόθεση του, ώστε να ξαναπάει τα παιδιά του πίσω;”
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αιγυπτιακή Κοπτική Εκκλησία έχει συνηθίσει να απαγάγει τους γιους και τις κόρες όσων Κοπτών ασπάζονται το Ισλάμ, παραβλέποντας την αλλαγή από την προηγούμενη κατάσταση (θρησκεία) και τους αποκαλούμενους ‘Οργανισμούς Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων’.
Islam Story
.
.
.
Anselm Tormeeda – καθηγητής και ιερέας του 14ου αιώνα μ.Χ.
(από το Material on the Authenticity of the Qur’an: Proofs that it is a Revelation from Almighty God)
.
Μεγάλος αριθμός Χριστιανών ασπάστηκαν το Ισλάμ, ύστερα από τις Ισλαμικές κατακτήσεις, λίγο μετά τον θάνατο του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ). Δεν εξαναγκάστηκαν, περισσότερο ήταν μια αναγνώριση για κάτι που ήδη το περίμεναν. Ο Anselm Tormeeda, ιερέας και Χριστιανός Λόγιος και καθηγητής, ήταν ένα τέτοιο πρόσωπο η ιστορία του οποίου αξίζει ιδιαίτερα να διαβαστεί. Έγραψε ένα γνωστό βιβλίο: Το δώρο στον ευφυή για την απόρριψη των θεωριών των Χριστιανών. Στην εισαγωγή του βιβλίου αναφέρει για τον εαυτό του:
.
“Ας γίνει σε όλους σας γνωστό ότι κατάγομαι από τη Μαγιόρκα, που είναι μία μεγάλη πόλη στη θάλασσα, ανάμεσα σε δύο βουνά και χωρίζεται από μία μικρή κοιλάδα. Είναι μία εμπορική πόλη με 2 μεγάλα λιμάνια. Μεγάλα εμπορικά πλοία έρχονται και σταθμεύουν στο λιμάνι με διάφορα καλά. Η πόλη είναι στο νησί που έχει το ίδιο όνομα – Μαγιόρκα, και το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους του είναι σπαρμένο με συκιές και ελιές. Ο πατέρας μου ήταν άνθρωπος που το σέβονταν στην πόλη. Ήμουν ο μοναδικός του γιος.
Όταν ήμουν έξι ετών, με έστειλε σε έναν ιερέα που με δίδαξε πως να διβάζω τη Βίβλο και τη λογική, όπου και τελείωσα σε έξι χρόνια. Μετά από αυτά άφησα τη Μαγιόρκα και ταξίδεψα στην πόλη της Λάρντα, στην περιοχή της Καστιγιόν, που ήταν το κέντρο της γνώσης των Χριστιανών εκείνης της περιοχής. 1000 με 1500 Χριστιανοί μαθητές βρισκόντουσαν εδώ. Όλοι υπό την καθοδήγηση του ιερέα που τους δίδαξε. Μελέτησα το Ευαγγέλιο και τα διδάγματα του για άλλα τέσσερα χρόνια. Μετά από αυτά έφυγα για τη Μπολόνια στην περιοχή της Ανμπάρντια. Η Μπολόνια είναι μία μεγάλη πόλη, το κέντρο της μάθησης για τους ανθρώπους αυτής της περιοχής. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από δύο χιλιάδες μαθητές συγκεντρώνονται εδώ από διάφορες περιοχές. Καλύπτουν τον εαυτό τους με χοντρά ρούχα, που τα αποκαλούν ως τα «Χρώμα του Θεού». Όλοι αυτοί, είτε ο γιος του εργάτη είτε ο γιος του κυβερνήτη φοράνε αυτό το κάλυμα, ώστε να κάνουν τους μαθητές να διαφέρουν από τους άλλους.
Μόνο ο ιερέας τους ελέγχει, τους διδάσκει και τους κατευθύνει. Έζησα στην Εκκλησία με έναν ηλικιωμένο ιερέα. Ήταν πολύ σεβαστός στους ανθρώπους για τη γνώση του, την ευσέβεια και τον ασκητισμό του, κάτι που τον διέκρινε από τους άλλους Χριστιανούς ιερείς. Ερωτήσεις και παρακλήσεις για συμβουλές ερχόντουσαν από παντού, από Βασιλιάδες και κυβερνήτες, μαζί με δώρα πολλές φορές. Ήλπιζαν ότι θα αποδεχόταν τα δώρα τους και θα τους έδινε τις ευλογίες του. Αυτός ο ιερέας με δίδαξε τα θεμέλια του Χριστιανισμού και τους κανόνες του. Ήρθα πολύ κοντά του βοηθόντας τον στα καθήκοντα του μέχρι που έγινα ο πιο έμπιστος ακόλουθος του, τόσο που μου εμπιστεύτηκε τα κλειδιά του δωματίου όπου διέμενε στην εκκλησία και του μικρού χώρου όπου αποθήκευε τα τρόφιμα. Κράτησε μόνο ένα κλειδί του δωματίου όπου συνήθιζε να κοιμάται. Πιστεύω, και ο ΑΛΛΑΧ ξέρει καλύτερα, ότι κρατούσε εκεί το ‘κουτί του θησαυρού’ του. Ήμουνα μαθητής του και βοηθός του για μία περίοδο δέκα χρόνων, όποτε και αρρώστησε και δεν μπορούσε να παρακολουθεί τις συναντήσεις των άλλων ιερέων.
Κατά τη διάρκεια της απουσίας του οι ιερείς συζήτησαν κάποια θρησκευτικά θέματα, μέχρι που ήρθαν στο σημείο να συζητήσουν γι’ αυτό που ειπώθηκε από τον Ύψιστο διά μέσου του προφήτη Του Ιησού: «Μετά από αυτόν θα έρθει ένας προφήτης που θα ονομαστεί Παράκλητος». Συζήτησαν πολλοί γι’ αυτόν τον προφήτη και για το ποιος επρόκειτο να είναι ανάμεσα στους προφήτες. Ο καθένας είπε τη γνώμη του και έδωσε την απάντηση του; και τελείωσαν χωρίς να καταφέρουν κάτι σ’ αυτό. Πήγα στον ιερέα μου και ως συνήθως με ρώτησε για πιο θέμα είχαμε συζητήσει στη συνάντηση εκείνη την ημέρα. Του μετέφερα της διαφορετικές γνώμες των ιερέων για τον Παράκλητο, και πως είχαν τελειώσει τη συνάντηση, χωρίς να δώσουν μία ξεκάθαρη απάντηση. Με ρώτησε: «Ποιά ήταν η δική σου απάντηση;» και ‘γω του είπα ότι έδωσα την απάντηση μου, επί τη βάση κάποιας πολύ καλής εξήγησης του Ευαγγελίου. Είπε ότι ήμουν σχεδόν σωστός μαζί με μερικούς άλλους ιερείς, σε αντίθεση με κάποιους άλλους. «Αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική από όλα αυτά. Αυτό επειδή η πραγματική ερμηνεία αυτού του ‘υψιλού’ ονόματος είναι γνωστή σε ελάχιστους μόνο λογίους. Και μεις κρατάμε μόνο μία μικρή γνώση».
Έπεσα κάτω και φίλησα τα πόδια του, λέγοντας: «Πάτερ, ξέρεις ότι ταξίδεψα και ήρθα σε ‘σένα εδώ από μία μακρυνή χώρα, σε έχω υπηρετήσει για παραπάνω από δέκα χρόνια; και έχω κερδίσει γνώση μαζί με κρίση, γι’ αυτό σε παρακαλώ μίλησε μου και πες μου την αλήθεια γι’ αυτό». Ο ιερέας τότε έβηξε λίγο και είπε: «Γιε μου, μα τον Θεό, μου είσαι πάρα πολύ αγαπητός που με υπηρετείς εδώ και πολλά χρόνια και με φροντίζεις. Μάθε την αλήθεια γι’ αυτό το όνομα, και υπάρχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα, όπως όμως και ένας μεγάλος κίνδυνος. Και φοβάμαι ότι όταν γνωρίσεις την αλήθεια και οι Χριστιανοί το ανακαλύψουν ότι το γνωρίζεις, θα σε σκοτώσουν αμέσως». Είπα: «Για τον Θεό, για το Ευαγγέλιο και γι’ αυτόν που ήρθε μ’ αυτό, δεν θα πω πουθενά ούτε μια λέξη από όσα θα μου πεις, Θα τα κρατήσω στην καρδιά μου». Είπε: «Γιε μου, όταν ήρθες εδώ από τη χώρα σου, σε ρώτησα αν είναι κοντά στους μουσουλμάνους, και αν έκαναν επιθέσεις εναντίον σας ή αν εσείς κάνατε επιθέσεις εναντίον τους. Αυτό ήταν για να ελέγξω τα συναισθήματα σου προς το Ισλάμ. Να ξέρεις, γιε μου, ότι ο Παράκλητος είναι το όνομα του προφήτη τους Μουχάμμεντ, στον οποίο αποκαλύφθηκε το τέταρτο βιβλίο, όπως προφητεύτηκε από τον Δανιήλ. Ο δρόμος του είναι ο καθαρός δρόμος που αναφέρεται και στο Ευαγγέλιο».
Είπα: «Τότε πάτερ, τί λέτε για τη θρησκεία μας;» και είπε: «Γιε μου, αν αυτοί οι Χριστιανοί παρέμεναν στη σωστή καθοδήγηση, τότε θα ήταν και στη λατρεία ευθύς, επειδή η θρησκεία του Ιησού και όλων των προφητών. Αλλά τη νόθευσαν και έγιναν άπιστοι». Τον ρώτησα: «Τότε πάτερ, ποιά είναι η σωτηρία από αυτό;» και είπε: «Ω γιε μου, ασπάσου το Ισλάμ». Τον ρώτησα: «Θα σωθεί αυτός που ασπάζεται το Ισλάμ» και είπε: «Ναι, σ’ αυτόν το κόμο και στον Επόμενο». Είπα: «Αυτός που γνωρίζει, επιλέγει για’ τον εαυτό του, αφού γνωρίζετε τόσο πια το Ισλάμ, τί σας συγκρατεί μακριά πό αυτό» και απάντησε: «Γιε μου, ο Ύψιστός δεν μου έδειξε την αλήθεια του Ισλάμ παρά μόνο τώρα που γέρασα και είμαι πλέον κάπως αδύναμος. Ναι, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για μας σε αυτό, από την άλλη, η απόδειξη του ΑΛΛΑΧ καθιερώθηκε εναντίον μας. Αν ο Θεός με καθοδηγούσε ως εδώ όταν ήμουν στην ηλικία σου, θα άφηνα τα πάντα και θα ασπαζόμουν τη θρησκεία την αλήθειας. Η αγάπη προς αυτόν το κόσμο είναι η αρχή κάθε αμαρτίας, και κοίτα πως με τιμούν και με σέβονται οι Χριστιανοί! Στην περίπτωση μου, αν έδειχνα έστω και το παραμικρό ενδιαφέρρον για το Ισλάμ, θα με σκότωναν αμέσως. Ας πούμε ότι σώθηκα απ’ αυτούς, μη θεωρήσεις ότι το να ασπαστείς το Ισλάμ όμως είναι κάποια χάρη ορος εμένα, αλλά πολύ περισσότερο έκανες χάρη στον εαυτό σου μπαίνοντας στη θρησκεία της αλήθειας, η θρησκεία που θα σε σώσει από την τιμωρία της Φωτιάς… Είμαι, και όλη η Δόξα ανήκει στον ΑΛΛΑΧ, στη θρησκεία του Χριστού και σε αυτό με το οποίο αυτός ήρθε, και ο ΑΛΛΑΧ ξέρει αυτό από ‘μένα”. Έτσι τον ρώτησα: «Με συμβουλεύετε να πάω σε μία μουσουλμανική χώρα και να ασπαστώ τη θρησκεία τους;» και μου είπε: «Αν ελπίζεις να σώσεις τον εαυτό σου, τότε τρέξε σ’ αυτό που θα οφελήσει την εδώ ζωή σου και τη μετέπειτα. Αλλά γιε μου, κανένας δεν είναι εδώ ανάμεσα μας τώρα. Βγάλε και τον εαυτό σου και κράτα το μυστικό. Αν αποκαλυπτόταν και οι άνθρωποι το γνώριζαν, θα σε σκότωναν αμέσως. Δεν θα μπορέσω να σε βοηθήσω. Ούτε θα έχεις κάποιο όφελος αν τους πεις ότι άκουσες από ‘μένα να συζητάω για το Ισλάμ, ή ότι σε ενθάρρυνα να γίνεις μουσουλμάνος, επειδή θα το αρνηθώ. Θα πιστέψουν περισσότερο τη δικιά μου μαρτυρία. Γι’ αυτό μην πεις τίποτα, ό,τι και αν συμβεί». Του υποσχέθηκα να μην το κάνω.
Ήταν ικανοποιημένος με την απόφαση μου. Άρχισα να ετοιμάζομαι για το ταξίδι μου και τον αποχεραίτησα. Προσευχήθηκε για ‘μένα και μου έδωσε 50 χρυσά δηνάρια. Τότε πήρα ένα πλοίο για τη Μαγιόρκα, όπου και έμεινα για έξι μήνες κοντά στους γονείς μου. Τότε ταξίδευσα μέχρι τη Σικελία, όπου και παρέμεινα για πέντε μήνες, μέχρι να εμφανιστεί κάποιο πλοίο που θα πήγαινε σε κάποια μουσουλμανική χώρα. Τελικά, ένα πλοίο έφτασε εκεί, που θα πήγαινε στην Τυνησία. Φύγαμε πριν ξημερώσει και φτάσαμε στο λιμάνι της Τύνιδας το βράδυ της δεύτερης μέρας. Όταν κατέβηκα από το πλοίο, Χριστιανοί από κει που είχαν ακούσει για την άφιξη μου, ήρθαν να με προηπαντήσουν και έμεινα μαζί τους για τέσσερις μήνες. Τους ρώτησα αν υπήρχε κάποιος μεταφραστής. Σουλτάνος τότε ήταν ο Άμπουλ-Αμπμπάς Άχμεντ. Είπαν ότι υπήρχε ένας ενάρετος άνθρωπος, ο γιατρός του Σουλτάνου, που ήταν ένας από τους πιο κοντινούς του συμβούλους. Το όνομα του ήταν Γιούσουφ ατ-Ταμπίμπ. Όταν το άκουσα, χάρηκα και ρώτησα που μένει. Με πήγαν εκεί για να τον συναντήσω. Του είπα για ‘μένα και για πιο λόγο είχα έρθει εδώ; που ήταν για να ασπαστώ το Ισλάμ. Χάρηκε ιδιαίτερα που αυτό θα γινόταν με τη βοήθεια του. Πήγαμε στο ‘παλάτι’ του σουλτάνου, όπου και του ζήτησε την άδεια για να τον συναντήσω.
Ο Σουλτάνος το δέχτηκε. Η πρώτη ερώτηση που μου έκανε ήταν πόσο χρόνων ήμουν. Του είπα ότι ήμουν 35 χρόνων. Τότε με ρώτησε τι είχα σπουδάσει. Ύστερα που του είπα, είπε: «Η άφιξη σου είναι η άφιξη της καλοσύνης. Γίνε μουσουλμάνος με τις ευλογίες του ΑΛΛΑΧ». Είπα τότε στον γιατρό του Σουλτάνου: «Πες στον σουλτάνο όμως ότι όποτε κάποιος αλλάζει τη θρησκεία του, οι άνθρωποι του τον δυσφημούν και μιλάνε άσχημα γι’ αυτόν. Θα ήθελα αν μπορούσε να φέρει εδώ τους ιερείς και τους εμπόρους αυτής της πόλης και να τους ρωτήσει για ‘μένα και να δούμε τι θα πουν. Τότε, και αν ο ΑΛΛΑΧ το επιτρέψει, θα αποδεχτώ το Ισλάμ». Τότε μέσω του μεταφραστή μου είπε: «Έχεις ζητήσει ό,τι ο Αμπντουλλάχ ιμπν Σαλάμ ζήτησε απ’ τον Προφήτη όταν ο Αμπντουλλάχ ανακοίνωσε ότι αποδεχόταν το Ισλάμ». Τότε έστειλε να φέρουν κάποιους ιερείς και εμπόρους της πόλης και με άφησε να κάτσω σε ένα δωμάτιο ώστε να μη φαίνομαι απ’ αυτούς. «Τί έχετε να πείτε γι’ αυτόν τον νεοφερμένο ιερέα που ήρθε με πλοίο;», ρώτησε. Απάντησαν: «Είναι μεγάλος γνώστης της θρησκεία μας. Οι Επίσκοποι μας λένε ότι είναι ο πιο μορφωμένος και δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν στη θρησκευτική γνώση». Ακούγοντας λοιπόν ότι είπαν οι Χριστιανοί, ο σουλτάνος έστειλε να με φωνάξουν και εμφανίστηκα μπροστά τους. Υπευθύνως δήλωσα ότι δεν υπάρχει άλλη θεότητα άξια να λατρευτεί εκτός του (Ενός και Μοναδικού) Θεού και ο Μουχάμμεντ είναι ο Απεσταλμένος του Θεού και όταν οι ιερείς και οι άλλοι Χριστιανοί το άκουσαν, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και άρχισαν να λένε: «Σίγουρα το έκανε αυτό για να μπορέσει να παντρευτεί, καθώς οι ιερείς στη θρησκεία μας δεν παντρεύονται». Και έφυγαν μουτρωμένοι.
Τότε ο σουλτάνος μου χορήγησε για κάθε μέρα ένα τέταρτο του δηναρίου και με πάντρεψε με την κόρη του Αλ-Χατζτζ Μουχάμμεντ αλ-Σαφάρ. Όταν αποφάσισα να συνάψω τον γάμο, μου έδωσε 100 χρυσά δηνάρια και ένα καινούριο σετ από καινούρια και καθαρά ρούχα. Παντρεύτηκα με τη χάρη του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα και ο ΑΛΛΑΧ μου χάρισε ένα παιδί, που του έδωσα το όνομα Μουχάμμεντ, όπως του Προφήτη.
[Το πλήρες όνομα του Anselm Tormeeda είναι Άμπου Μουχάμμεντ Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπντουλλάχ αλ-Ταρτζουμάν. Ο τίτλος του βιβλίου του, στα αραβικά, είναι Τουχφάτ αλ-αρίμπ φι αλ-ραντντ ‘άλα Αχλ αλ-Σαλίμπ].
.
.
.
Πώς ο Ισαάκ Χιλάλ Μασσίχα ασπάστηκε το Ισλάμ
. 
Μια μαρτυρία στον διωγμό της Εκκλησίας
.
Το όνομα του : Πάτερ Ισαάκ Χιλάλ Μασσίχα.
Το επάγγελμα του : ιερέας μιας σημαντικής εκκλησίας, και επίτιμος επικεφαλής των Ενώσεων Σωτηρίας του Πνεύματος της Αιγύπτου στην Αφρική και τη Δυτική Ασία. Γεννήθηκε στις 3/5/1953, στη Μίνια, στην Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου.
.
Γεννήθηκα στο χωριό Μπιάντια, το κέντρο του Μάλουι στην ευρύτερη περιοχή της Μίνια, από Χριστιανούς Κόπτες γονείς που μας μεγάλωσαν μαθαίνοντας μας να μισούμε το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους.
Όταν άρχισα να διαβάζω για τη ζωή του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), μία σύγκρουση ξεκίνησε μέσα μου, οι ερωτήσεις μου δημιούργησαν μια σειρά από προβλήματα ανάμεσα στους μαθητές μου, πράγμα που έκανε τον πατριάρχη Σενούντα (που διαδέχτηκε τον πατριάρχη Κέρμπες μετά τον θάνατο του) να με διορίσει ιερέα δύο χρόνια πριν από όσο έπρεπε κανονικά από τον επίσημο διορισμό μου, έτσι ώστε να με ‘καλοπιάσει’ και να με κάνει να ‘σωπάσω’ επειδή αντιλήφθηκαν το ενδιαφέρον μου για το Ισλάμ. Σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας, επρόκειτο να διοριστώ εννέα χρόνια ύστερα από τις σπουδές μου στη Θεολογία, ωστόσο, διορίστηκα ως επικεφαλής της “Χριστιανικής Εκκλησίας” στο Σοχάγκ και ως επικεφαλής των Ενώσεων Σωτηρίας του Πνεύματος της Αιγύπτου (μίας πολύ ‘δυνατής’ Χριστιανικής ένωσης που έχει βάση σε μερικές αραβικές χώρες, ιδιαίτερα στις χώρες του Κόλπου), και ο πατριάρχης μου χορήγησε ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό, ώστε να μη συζητήσω ξανά τέτοιες ιδέες. Παρόλα αυτά, ήθελα να μάθω περισσότερα για το Ισλάμ και το φως του Ισλάμ που γεννήθηκε στην καρδιά μου δεν μετριάστηκε από την καινούρια μου θέση, αλλά μπορώ να πω ότι μεγάλωσε περισσότερο. Η σχέση μου με τους μουσουλμάνους ξεκίνησε μυστικά και άρχισα να ερευνάω και να διαβάζω για το Ισλάμ.
Μου ζητήθηκε να προετοιμάσω το Μεταπτυχιακό μου στη “Συγκριτική των Θρησκειών”; η έρευνα μου ήταν υπό την επιστασία του Επισκόπου για την επιστημονική έρευνα το 1975. Ξόδεψε τέσσερα χρόνια προετοιμάζοντας την εργασία μου, με τον επικεφαλή μου να αντιτίθεται στο περιεχόμενο της, στη φιλαλήθεια του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), στην αγραμματοσύνη του και στις προφητείες που αφορούσαν τον ερχομό του. Τελικά συζητήθηκε το θέμα μου στην Ευαγγελική Εκκλησία στο Κάιρο και μου πήρε εννέα ώρες να εξηγώ τα σχετικά με τον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και το κάλεσμα του προς τους ανθρώπους.
Υπήρχαν ξεκάθαρα Βιβλικά εδάφια που έδειχναν ότι ήταν πραγματικός προφήτης και ότι επρόκειτο να είναι ο τελευταίος. Δυστυχώς, η εργασία μου απορρίφθηκε. Ήθελα να ερευνήσω για το Ισλάμ ακόμα πιο βαθιά, αλλά δεν μπορούσα να έχω όσα Ισλαμικά βιβλία ήθελα, επειδή ο πατριάρχης παρακολουθούσε τις κινήσεις μου.
Η ιστορία του πως έλαβα την καθοδήγηση προς το Ισλάμ:
Στις 6/8/1978 επρόκειτο να γιορτάσω την επέτειο της γεννήσεως της Παναγίας στην Αλεξάνδρια. Επιβιβάστηκα στο τρένο στις 3:10, μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου στις 9:30, επιβιβάστηκα στο βαγόνι από τον σταθμό της αλ-Άταμπα στην Αμπάσια. Ενόσο ήμουν στο βαγόνι με εκκλησιαστικά μου ρούχα φορόντας έναν σταυρό που ζύγιζε τουλάχιστον ένα τέταρτο του κιλού από χρυσό και κρατόντας το ραβδί μου, ένα αγοράκι περίπου 11 χρόνων άρχισε να πουλάει διάφορα ενημερωτικά βιβλιαράκια, τα έδειξε σε όλους τους επιβάτες εκτός από ‘μένα, κάτι που με έβαλε σε σκέψεις “γιατί όλοι οι επιβάτες εκτός από ‘μένα;”. Περίμενα μέχρι να τελειώσει και αφού είχε πουλήσει μερικά και μάζεψε πλέον απ’ όλους τα χρήματα του, τον ρώτησα: “παιδί μου, γιατί έδωσες σε όλους τους επιβάτες εκτός από ‘μένα;”. Είπε: “Όχι, είσαι ιερέας”. Εδώ νόμισα ότι δεν μου τα πουλούσε εξαιτίας του μικρού μεγέθους τους. “Κανείς δεν μπορεί να τα αγγίξει, εκτός απ’ τους καθαρούς”. Του ζήτησα να μου πουλήσει μερικά αλλά είπε: “Όχι, είναι Ισλαμικά βιβλία” και έφυγε. Ένιωσα τότε σαν θυμωμένος και λες και μέσα στα βιβλία αυτά βρισκόταν η ηρεμία και η ικανοποίηση μου και σαν να ήμουν πεινασμένος και διψασμένος και εκεί μέσα βρισκόταν ένα δροσιστικό ρόφημα. Ακολούθησα το αγόρι αλλά αυτό φοβήθηκε και άρχισε να τρέχει και άρχισα να τρέχω και εγώ πίσω του ξεχνόντας ποιος είμαι, μέχρι που πήρα δύο βιβλιαράκια.
Όταν έφτασα στη μεγάλη εκκλησία στην αλ-Αμπασσία (Καθεδρικός του Αγίου Μάρκου), μπήκα στο υπνοδωμάτιο όπου αναπαύονταν οι καλεσμένοι. Είχα εξαντληθεί από το ταξίδι αλλά όταν άνοιξα το ένα από τα δύο βιβλιαράκια που ήτανε ‘άμμα’ (μέρος του Κορανίου), παρατήρησα τον τίτλο “Κεφάλαιο αλ-Ιχλάς” που μου ‘ξύπνησε’ το μυαλό. Το επανέλαβα μέχρι που το απομνημόνευσα. Όταν το διάβαζα, αισθανόμουνα ειρήνη, ασφάλεια και χαρά. Καθώς καθόμουνα, ένας ιερέας μπήκε και με φώναξε: “Πατέρα μας Ισαάκ”, απάντησα ασυναίσθητα: “Πες: {Ο Θεός είναι Ένας}”, που είναι το πρώτο εδάφιο αυτού του κεφάλαιου.
.
Στην ιερή Εξομολόγηση:
Μετά που είχα πάει στην Αλεξάνδρεια για να γιορτάσω την εβδομάδα της γεννήσεως της Παναγίας, την Κυριακή και κατά τη διάρκεια της συνηθισμένης λειτουργίας, κάτι συνέβη, στην υπόλοιπη περίοδο, πήγα στην ιερή εξομολόγηση για να ακούσω την εξομολόγηση των αφελών που πιστεύουν ότι ο ιερέας μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες.
Μία γυναίκα, μετανοιωμένη ήρθε και μου είπε: “Έκανα μία αμαρτία τρεις φορές αλλά είμαι τώρα εδώ, μπροστά στην ιερότητα σας και ελπίζω να με συγχωρέσετε. Υπόσχομαι να μην το ξανακάνω”. Είναι γνωστό ότι ο ιερέας σηκώνει τον σταυρό μπροστά στο πρόσωπο τους εξομολογούμενου και του ‘συγχωρεί’ τις αμαρτίες. Καθώς σήκωνα τον σταυρό, θυμήθηκα το Κορανικό εδάφιο “Πες: {Ο Θεός είναι Ένας}” και δεν μπορούσα να μιλήσω, έκλαψα λίγο και σκέφτηκα: “Έρχεται και μου ζητάει συγχώρηση αλλά ποιός θα συγχωρούσε εμένα στην Ημέρα της Κρίσεως”;
Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι υπήρχε ένας Μέγιστος (ο Θεός), που είναι ο πιο Μέγιστος όλων, ένας Θεός χωρίς συνεταίρους στη λατρεία προς Αυτόν. Πήγα γρήγορα στον επίσκοπο και του είπα: “Ποιός θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μου;” και απάντησε λέγοντας: “Ο Πατριάρχης”. “Και ποιός θα συγχωρήσει τις αμαρτίες του Πατριάρχη;» απάντησα. Το σώμα του έγειρε λίγο και άρχισε να μου λέει με θυμό: “Είσαι ένας τρελός ιερέας και όποιος σε διόρισε είναι επίσης τρελός, ακόμα και αν ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης επειδή τον συμβουλέψαμε να μη σε διορίσει επειδή θα βλάψεις τους ανθρώπους με το ενδιαφέρον και τη μεροληψία σου υπέρ του Ισλάμ”. Αργότερα, ο Πατριάρχης έβγαλε μία απόφαση να με φυλακίσουν στο Μοναστήρι ‘Μαρία Μίνα’ στο χωριό Αλ-Νατρρούν.
Ο μοναχός προσευχόταν:
Με οδήγησαν με κλειστά τα μάτια μου και οι μοναχοί με ‘υποδέχτηκαν’ πολλοί παράξενα και μου συμπεριφέρθηκαν άσχημα παρ’ όλο που ακόμα δεν είχα γίνει μουσουλμάνος, ο καθένας τους με χτύπησε με ένα ραβδί λέγοντας: “Αυτή είναι η τιμωρία σε όποιον πουλάει τη θρησκεία του και την Εκκλησία”.
Με βασάνισαν με όλοες τις μεθόδους, που ακόμα έχω τις συνέπειες στο σώμα μου. Ακόμα η απάνθρωπη ηθική τους, τους οδήγησε να μου βάλουν ένα ξύλο από σκούπα ανάμεσα στους γλουτούς μου 7 φορές την ημέρα στις ώρες προσευχής των μοναχών για 97 ημέρες, και με διέταξαν να φυλάω τα γουρούνια.
Μετά από τρεις μήνες με πήγαν στον ηγούμενο ώστε να με μεταπείσει και να με συμβουλέψει. Όταν συναντηθήκαμε, είπε: “Γιε μου .. σίγουρα ο ΑΛΛΑΧ δεν θα κάνει την αξία των καλών πράξεων των ειλικρινών δούλων Του να χαθεί, να είσαι υπομονετικός και να ζητήσεις την ανταμοιβή σου απ’ τον ΑΛΛΑΧ. Και όποιος ‘φοβάται’ τον ΑΛΛΑΧ και εκπληρώνει τα καθήκοντα του απέναντι Του, θα του φτιάξει (ο ΑΛΛΑΧ) έναν δρόμο για να βγει από κάθε δυσκολία και θα τον προμηθεύσει από πηγές που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί”. Αυτά τα λόγια δεν ήταν ούτε από τη Βίβλο ούτε από τα λόγια των αγίων, αυτά ήταν από τα εδάφια του Ιερού Κορανίου.
Έμεινα έκπληκτος από αυτά που μου είπε και περισσότερο εξεπλάγην όταν μου είπε: “Γιε μου, σε συμβουλεύω να παραμείνεις σιωπηλός και να κρατήσεις τα προσχήματα, μέχρι η αλήθεια να καλυφθεί, ανεξαρτήτως του πόσο θα πάρει”. Αναρωτήθηκα τί εννοούσε, καθόσον ήταν ο ηγούμενος.
Δεν πέρασε πολύς καιρός, μέχρι που κατάλαβα το νόημα από τα λόγια του. Ένα πρωινό χτύπησα την πόρτα του δωματίου του για να τον ξυπνήσω, αλλά δεν πήρα καμία απάντηση και έτσι έσμπρωξα λίγο την πόρτα και μπήκα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο εξηντα-πεντάχρονος άντρας με την άσπρη γενειάδα προσευχόταν με τον μουσουλμανικό τρόπο. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε και το φως της καθοδήγησης μου στην αληθινή θρησκεία, τη θρησκεία του καθαρού μονοθεϊσμού.
Όταν είδα αυτή τη σκηνή, στην αρχή πάγωσα αλλά γρήγορα τελικά έκλεισα την πόρτα, ώστε να μην έβλεπε και κάποιος άλλος τον ηγούμενο, που έκανε την μουσουλμανική προσευχή. Τότε με πλησίασε και μου είπε: “Γιε μου, κράτα ό,τι είδες μυστικό, μην το αποκαλύψεις. Μακάρι ο ΑΛΛΑΧ να σε βοηθήσει !
Είμαι σε αυτόν τον δρόμο για 23 χρόνια γιε μου, το Ιερό Κοράνι είναι το φως που φωτίζει την ψυχή μου, δοξάζοντας τη Μοναδικότητα του Θεού δίνω νόημα στη ζωή μου, λατρεύοντας τον Ένα και Μοναδικό Θεό στον Οποίο όλα υποτάζονται και τον Οποίο όλοι πρέπει να λατρεύουν, γιε μου”. Μερικές ημέρες αργότερα, ο πατριάρχης έδωσε εντολή να με μεταφέρουν πίσω στην εκκλησία μου αποξενώνοντας με από το Σοχάγκ στο Ασσιούτ αλλά ό,τι μου είχε συμβεί, π.χ. με τη σούρα (εδάφιο) αλ–Ιχλάς και με τον ηγούμενο που ζούσε το Ισλάμ, με ‘σημάδεψαν’ τόσο πολύ αλλά τί μπορούσα να κάνω σ’ αυτή την πολιορκία από τους γονείς και συγγενείς που με εντολή του Πατριάρχη μου απαγόρευαν να βγω έξω.
Ένα ταξίδι ιεραποστολής:
Έναν χρόνο αργότερα, έλαβα μία επιστολή, την οποία αργότερα εσώκλεισα σε έναν φάκελο με μία άλλη επιστολή όπου δήλωνα την προσχώρηση μου στο Ισλάμ στο Τμήμα Ασφαλείας της Αλ-Σαρκίγια (πόλη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), δίνοντας μου την εντολή να πάω στο Σουδάν ως επικεφαλής μίας ιεραποστολής. Στις μία Σεπτεμβρίου του 1979, ήμασταν ήδη στο Σουδάν για τρεις μήνες, και η εντολή του Πατριάρχη ήταν ότι για κάθε έναν που θα ασπαζόταν τον Χριστιανισμό, θα λάμβανε τριάντα-πέντε χιλιάδες Αιγυπτιακές λίρες, χώρια τα καθημερινά του έξοδα. Κάτω από πίεση και το δέλεαρ των χρημάτων, η αποστολή κατάφερε τελικά να πείσει 35 άτομα.
Μετά που τους έδωσα ό,τι τους είχαν υποσχεθεί, τηλεφώνησα στον Πατριάρχη από το Ομντουρμάν και μου είπε: “Πάρτους να δούνε τις Χριστιανικές ακολουθίες στην Αίγυπτο”. Βγήκαν από το Σουδάν ως εργάτες με ψεύτικα χαρτιά και αυτός ήταν ο τρόπος που τους φέραμε στην Αίγυπτο.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αποφάσισα να γνωριστώ λιγάκι με τους νεοφώτιστους. Όμως όταν άνοιξα την πόρτα του 14ου θαλάμου, είδα τον άρτι εκχριστιανισθέντα Αμπντουλ-Μασίχ (πρώην Μουχάμμεντ Άνταμ) να κάνει τη μουσουλμανική προσευχή… Του μίλησα και κατάλαβα ότι ήταν πολύ δεμένος με την Ισλαμική του θρησκεία που ούτε τα χρήματα ούτε τα πλεονεκτήματα της καινούριας του ζωής, θα μπορούσαν να τον απομακρύνουν από το Ισλάμ. Αργότερα έστειλα να τον φωνάξουν στο δωμάτιο μου και μόλις όλοι βγήκαν έξω, ρώτησα: “Αμπντουλ-Μασίχ, εφόσον έγινες Χριστιανός, γιατί προσευχόσουν μουσουλμανικά;” και μου είπε: “Πούλησα το σώμα μου σε σας για τα χρήματα σας αλλά η καρδιά μου, η ψυχή μου και το μυαλό μου είναι με τον ΑΛΛΑΧ, τον Αληθινό, τον Ένα και Μοναδικό Θεό, και υπυθύνως μαρτυρώ ότι δεν υπάρχει άλλη θεότητα άξια λατρείας παρά ο Θεός και ο Μουχάμμεντ είναι ο Απεσταλμένος του Θεού”.
Ύστερα από όλα αυτά που φώτισαν τον δρόμο μου και με οδήγησαν στο Ισλάμ, συνάντησα αρκετά προβλήματα στο να εφαρμόσω στη ζωή μου το Ισλάμ, επειδή ήμουν αρχιερέας και επικεφαλής μίας ιεραποστολής στην Αφρική, και προσπαθησαν με τον τρόπο τους να με εμποδίσουν, διότι αυτό θα ήταν ηχηρό σκάνδαλο γι’ αυτούς.
Πήγα σε διάφορα Τμήματα Ασφαλείας ώστε να ασπαστώ το Ισλάμ αλλά εξαιτίας του φόβου τους για διχασμό. Η Αλ-Σαρκίγια έφερε μία ομάδα από ιερείς και Μητροπολίτες να μείνουν μαζί μου (αυτό είναι από τα συνηθισμά γεγονότα στην Αίγυπτο για όποιον ασπάζεται το Ισλάμ..)..
Τα υπόλοιπα μέλη της ιεραποστολής, συμπεριλαμβάνων τεσσάρων ιερέων και τριών μοναχών, απείλησαν ότι θα μου έπαιρναν ό,τι είχα και μετέφερα μαζί μου. Επίσης, όλες τις οικονομίες μου στην Εθνική Τράπεζα-Σοχάγκ και Ασσιούτ, περίπου τέσσερα εκατομμύρια Αιγυπτιακές λίρες, τρία κοσμηματοπωλεία, μαγαζί στη λεοφόρο Γιαχούντ και ένα κτήριο με 11 ορόφους (στην οδό 499 Bour Saied Street στο Κάιρο). Έτσι, τα άφησα όλα επειδή τίποτα δεν συγκρίνετα με ό,τι ένοιωσα λέγοντας τη Σαχάντα.. η Εκκλησία με διέβαλε. Ο αδερφός μου και τα ξαδέρφια μου προσπάθησαν να με σκοτώσουν, με χτύπησαν στο Κάιρο και μου έμεινε μια μικρή βλάβη στο αριστερό μου νεφρό, στις 7/1/1987 στο νοσοκομείο Κασσρ αλ-Άανι και το ατύχημα καταχωρήθηκε με τον αριθμό 1762/1986 στο τμήμα Ασφαλείας του Καίρου, στην περιοχή Kassr Al-Neel.
Έμεινα με ένα νεφρό και η ουρήθρα μου έγινε πιο στενή, εφόσον χρημοποιώ πλέον το ένα νεφρό, που ο Θεός με βοήθησε να το ξεπεράσω. Εξαιτίας της δυσκολίας μου εφόσον η Εκκλησία μου είχε πάρει τα πάντα και εξαιτίας του προβλήματος με το νεφρό μου, (και επειδή δεν διέθετα πλέον όλα τα απαραίτητα για να κάνω την εγχείριση), μου έκαναν πάνω από 15 εγχειρίσεις αλλά καμία δεν πέτυχε επειδή δεν ήταν οι σωστές εγχειρίσεις, σύμφωνα με τις αναφορές. Όταν οι γονείς μου έμαθαν ότι πλέον οριστικά είχα γίνει μουσουλμάνος, αυτοκτόνησαν βάζοντας φωτιά στους εαυτούς τους και κάηκαν ζωντανοί.
.
.
.
Το επτασφράγιστο μυστικό του Αρμένιου αρχιερέα που ασπάστηκε το Ισλάμ
.
Όταν άνοιξαν τα Οθωμανικά Αρχεία της περιοχής του Σις για τους ερευνητές, ανάμεσα σε διάφορα κείμενα και έγγραφα, βρέθηκε μεταξύ άλλων και μία αναφορά για τον Επίσκοπο της Αρμενικής Εκκλησίας του Κοζάν (νοτιο-ανατολική Τουρκία/τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία) ότι το 1889 ασπάστηκε το Ισλάμ και πήρε το όνομα «Μεχμέτ» (στα αραβικά «Μουχάμμεντ»).
–Οι υπεύθυνοι της Αρμενικής Εκκλησίας κράτησαν σαν επτασφράγιστο μυστικό ότι ο Επίσκοπος τους είχε ασπαστεί το Ισλάμ λέει ο Τζεσμί Γιουρτσεβέν.
.
–Αφού ο Μεχμέτ εφέντι κλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, του δόθηκε μισθός και ένα σπίτι.
–Οι Αρμένιοι κράτησαν μυστικό ότι ο Μεχμέτ εφέντι είχε ασπαστεί το Ισλάμ.Όταν άνοιξαν τα Οθωμανικά Αρχεία, μέσα σε χιλιάδες κείμενα και έγγραφα, βρέθηκε και ένα έγγραφο όπου υπήρχε η ιστορία του πως ο Αρμένιος Επίσκοπος της πόλης του Σις (Κοζάν) ασπάστηκε το Ισλάμ. Μεταξύ άλλων έλεγε: (1) «Προς τον Σαντραζάμ (‘Πρωθυπουργό’) ! Ο Επίσκοπος του Σις (Κοζάν) και Ηγούμενος του μοναστηριού της πόλης, του δόθηκε μισθός 500 γρόσια και σπίτι στην Κωνσταντινούπολη. Θέλοντας όμως να μεταφέρει μαζί του την οικογένεια του (και πρέπει να εκδοθεί εντολή από τον Παντισάχ/Σουλτάνο), ζήτησε να του δοθεί δάνειο 2.000 γρόσια και πρέπει να του δοθεί απάντηση από τον Σαντραζάμ και ενημέρωσε γι’ αυτό τον Νομάρχη των Αδάνων».
Στα αρχεία των Δικαστηρίων, στις 5 Ιουλίου του 305 μ. Εγίρας (με το πολιτικό ημερολόγιο 1889), υπάρχει και η αλλαγή θρησκεύματος από τον Αρμένιο Επίσκοπο και υπεύθυνο μοναστηριού της πόλης και η αλλαγή ονόματος σε ‘Μεχμέτ εφέντι’. Αλλά δεν γράφεται το όνομα που είχε ως Χριστιανός. Ταυτόχρονα με αυτό το έγγραφο που δίνει μερικά σημαντικά στοιχεία για κάποια γεγονότα στην ιστορία της Τσουκούροβα, έκανα μία έρευνα και στα Αρμενικά αρχεία. Το 1105 οι Επίσκοποι της περιοχής της Κιλικίας συνέχισαν μέχρι το 1293 μ.Χ. τα καθήκοντα τους. Αλλά λίγα χρόνια αργότερα -το 1305- η πόλη Σις (Κοζάν) πέρασε στα χέρια των Τουρκμένιων, ενώ το μοναστήρι συνέχισε κανονικά τη λειτουργία του.
Αφότου ο λόχος του Ισλαχιγιέ του Οθωμανικού στρατού ήρθε στην πόλη, (το μοναστήρι) κέρδισε αξία. Προστάτεψε (ο στρατός) την ιδιαιτερότητα της νότιας Ανατολίας -από το Ικόνιο ως τη Μαλάτια και την Ούρφα- ως θρησκευτικού κέντρου. Στη λίστα με τα ονόματα των Επισκόπων και υπεύθυνων του Μοναστηριού του Σις υπήρχαν διάφορα ονόματα, από το 1871 και μετ’ έπειτα υπάρχει το όνομα ‘Μιντιργκίτς’. Αλλά ανάμεσα στη χρονική περίοδο που υπεύθυνος ήταν ο Μιντιργκίτς, υπάρχει ένα κενό.
Το 1902 υπεύθυνος για το Μοναστήρι έγινε κάποιος ιερέας με το όνομα ‘Σαχάκ’. Κατά πάσα πιθανότητα ο Επίσκοπος που αναφέρεται στα Οθωμανικά Αρχεία ότι πέρασε στο Ισλάμ το 1872 είναι ο Μιντιργκίτς’ αλλά γιατί έγινε μουσουλμάνος; Το αδάν (κάλεσμα για την προσευχή) που ακουγόταν από το τζαμί ‘Χοσκαντέμ’ ακριβώς δίπλα από το σπίτι του Μιντιργκίτς και από το Κιουτσούκ τζαμί, οι μουσουλμάνοι που πήγαιναν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Κυρίου τους και να προσευχηθούν, οι σχέσεις φιλίας που είχαν οι Τούρκοι με τους Αρμένιους γείτονες τους, οι ελεημοσύνες που έδιναν στους φτωχούς Αρμένιους οι ευκατάστατοι μουσουλμάνοι…
Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι όσα ήταν γραμμένα στο Ιερό Κοράνι επηρέασαν βαθιά τον Αρμένιο Αρχιερέα. Το γεγονός όμως αυτό αποκρύφτηκε ως μυστικό από τις Αρμενικές πηγές ιστορίας. Φυσικά μέχρι που ανοίχτηκαν τα Οθωμανικά Αρχεία.
1. Osmanlı Arşivi, DH.MKT, D-1535, G-61
Sis/Kozar şehrinde Ermeni din adamları topluluğu, 19.yy sonları (Σύνοδος των Αρμένιων ιερέων του Σις/Κοζάν, 19ος αι. και μετ’ έπειτα).
.
.
.
Jason Cruz, πρώην ιερέας, Η.Π.Α.
Αλχάμντουλιλλάχ (Δόξα τω Θεώ), ο ΑΛΛΑΧ με ευλόγησε με το δώρο του Ισλάμ από το 2006. Όταν μου ζητήθηκε να γράψω σχετικά με το μονοπάτι που ακολούθησα και το πως ο ΑΛΛΑΧ με ευλόγησε με το Ισλάμ, δίσταζα. Έχω δει άλλους να καταλαμβάνονται από προσωπική υπερηφάνεια διαδίδοντας το πως έφτασαν στο Ισλάμ και δεν ήθελα να έχω την ίδια κατάληξη.
Σας ζητάω λοιπόν να θεωρήσετε αυτή την ιστορία ως ένα αποτέλεμα της ‘εργασίας’ του ΑΛΛΑΧ και ως μία αποκάλυψη του ελέους και του μεγαλείου Του, παρά ως την προσωπική μου και μόνο ιστορία, ινσάα ΑΛΛΑΧ. Κανένας δεν έρχεται στο Ισλάμ χωρίς το έλεος του ΑΛΛΑΧ και είναι η ‘εργασία’ Του που έχει πραγματικό αποτέλεσμα.
Γεννήθηκα σε μία συνηθισμένη Ρωμαιο-Καθολική οικογένεια στη Νέα Υόρκη. Είχα μια Ρωμαιο-Καθολική μητέρα και έναν Πρεσβυτεριανό πατέρα που ασπάστηκε τον Καθολικισμό, ώστε να παντρευτεί τη μητέρα μου.
Παρευρικόμασταν στην εκκλησία τις Κυριακές και συνέχισα παραπέρα μέσω της κατήχησης, του πρώτου Κομμουνιόν (Κοινωνίας), και της στενότερης επαφής μου με την Ρωμαιο-Καθολική Εκκλησία. Όταν ήμουν νέος, άρχισα να αισθάνομαι μία κλήση από τον Θεό. Αισθάνθηκα τότε αυτό το κάλεσμα σαν ένα κάλεσμα προς την ιερωσύνη της Ρωμαιο-Καθολικής Εκκλησίας και το εξέφρασα στη μητέρα μου. Ευχαριστήθηκε ιδιαίτερα με αυτό και με πήγε να συναντήσω τον ιερέα της ενορίας μας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο συγκεκριμένος ιερέας δεν ήταν ευχαριστημένος με τη θέση του και με συμβούλεψε να μείνω μακριά απ’ την ιερωσύνη. Αυτό με στενοχώρησε και ακόμα και σήμερα, δεν ξέρω πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν γίνει τα πράγματα εάν η απάντηση του ήταν πιο θετική.
Από αυτό το κάλεσμα του Θεού στα νεανικά μου χρόνια, και μέσα από τη δική μου ανωριμότητα στα εφηβικά μου χρόνια, πήρα τον άλλο δρόμο. Η οικογένεια μου διαλύθηκε όταν ήμουν 7 ετών και υπέφερα από την έλλειψη του πατέρα μου που δεν ήταν παρόν μετά τον χωρισμό.
Αν αρχίσουμε από την ηλικία των 15, άρχισα να ενδιαφέρομαι περισσότερο για τα nightclubs και τα πάρτυ απ’ ότι για τον Κύριο του σύμπαντος. Σκέφτηκα να γίνω δικηγόρος, και στη συνέχεια πολιτικός με ένα σπίτι στο Manhattan ώστε να μπορούσα και γω να συμμετέχω στο lifestyle της χώρας.
Αφότου αποφοίτησα από το λύκειο, συνέχια στο Κολλέγιο. Αλλά οι προσωπικές μου βουλές και σκέψεις με έκαναν να εγκαταλείψω το κολλέγιο και μετακόμισα στην Αριζόνα (όπου συνεχίζω να ζω μέχρι σήμερα) αντί να αποφοιτήσω. Αυτό είναι κάτι που το μετανοιώνω μέχρι σήμερα. Στην Αριζόνα, η κατάσταση μου πήγε απ’ το κακό στο χειρότερο. Έπεσα σε μία χειρότερη κατάσταση απ’ ότι πριν και άρχισα τη χρήση ναρκωτικών. Χάρη στη μόρφωση και την εκπαίδευση μου, δούλευα σε διάφορα επαγγέλματα για λίγες ώρες και συνέχισα να ξοδεύω τον χρόνο μου σε ναρκωτικά, καταχρήσεις και nightclubs.
Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτής της εποχής, είχα την πρώτη μου επαφή με έναν μουσουλμάνο. Ήταν ένας καλός νεαρός σπουδαστής, που παρακολουθούσε ένα τοπικό κολλέγιο, ως ξένος μαθητής. Έκανε πολύ παρέα με έναν από τους φίλους μου και συχνά μας συνόδευε στα nightclubs και στα διάφορα πάρτυ. Δεν συζήτησα μαζί του το Ισλάμ αλλά τον ρώτησα για την κουλτούρα του και μου απαντούσε πρόθυμα. Δεν αναφερθήκαμε στο Ισλάμ. Και πάλι αναρωτιέμαι πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά εάν ήταν μουσουλμάνος που ζούσε τη θρησκεία του.
Ο άσχημος τρόπος ζωής μου συνεχίστηκε για μερικά χρόνια και δεν θα αναφερθώ σ’ αυτό με λεπτομέριες. Είχα πολλά ‘τραύματα’, άνθρωποι που γνώριζα πέθαναν, και ‘σημαδεύτηκα’ στη ζωή μου άσχημα αλλά αυτό δεν είναι ένα παραμύθι για τους κινδύνους των ναρκωτικών. Το αναφέρω μόνο για να δείξω ότι δεν έχεις σημασία ποιος και πού είσαι, ο ΑΛΛΑΧ μπορεί να σε επαναφέρει εάν το θέλει. Αποφάσισα να νηστέψω από τότε που καθάρισα από τα ναρκωτικά.
Μέρος της προπάθειας της απεξάρτησης από τις ουσίες και τα ναρκωτικά είναι και το να εγκαθιδρύσεις μία σχέση με μία “ανώτερη δύναμη”. Για τους περισσότερους είναι ο Θεός ή άλλες εκφάνσεις του Θείου. Είχα χάσει προπολλού την επαφή μου με τον Θεό, έτσι άρχια την προσωπική μου αναζήτηση για να βρω τη δικιά μου ανώτερη δύναμη. Δυστυχώς, δεν βρήκα την αλήθεια αμέσως. Αντί για την αλήθεια, οδηγήθηκα στον Ινδουισμό, ο οποίος με ήλκυσε κυρίως επειδή έδινε κάποιες απαντήσεις στο γιατί μπορεί να υπέφερα.
Έπεσα με τα μούτρα, ακόμα άλλαξα και το όνομα μου με ένα Ινδικό όνομα. Ήταν αρκετό για εμένα ώστε να με κρατήσει μακριά απ’ τα ναρκωτικά και να δώσει στη ζωή μου μια πιο θετική κατεύθυνση, για την οποία είμαι ευγνώμων (στον Θεό). Ακόμα, σιγά σιγά άρχισα και πάλι να νοιώθω την κλίση από τον Θεό. Αυτό, άρχισε σταδιακά να μου δείχνει ότι ο Ινδουισμός δεν ήταν ο σωστός δρόμος.
Ο Θεός συνέχισε να με προσελκύει, μέχρι που εγκατέλειψα τον Ινδουισμό και οδηγήθηκα πίσω στον Χριστιανισμό. Επέστρεψα στη Ρωμαιο-Καθολική Εκκλησία για να γίνω ιερέας, καθώς αισθάνθηκα ότι αυτό ήταν για το οποίο με ‘καλούσε’ ο Θεός, και μου πρόσφεραν εκπαίδευση και διαμονή σε ένα μοναστήρι στο New Mexico. Μέχρι αυτά τα χρόνια η οικογένεια μου (μητέρα, αδερφός και αδερφή) είχαν μετακομίσει στην Αριζόνα και είχα σχέσεις και με κάποιους άλλους καλούς φίλους.
Περιτό να πω ότι δεν ήμουν ακόμα έτοιμος. Παρ’ όλα αυτά βρήκα μια ανεξάρτητη Καθολική εκκλησία όπου θα μπορούσα να μελετήσω μέσω των σεμιναρίων τους από το σπίτι και να χειροτονηθώ εκεί όπου ήδη ζούσα. Αυτή η ανεξάρτητη Καθολική εκκλησία επίσης προσέγγιζε τις φιλελεύθερες ιδέες που είχα αποκτήσει αυτά τα χρόνια που ζούσα εδώ και ‘κει. Παρακολούθησα το πρόγραμμα σεμιναρίων τους και το 2005 χειροτονήθηκα ιερέας.
Ο πρώτος μου τομέας στον νέο μου ρόλο ήταν οι διαθρησκειακές σχέσεις. Η αποστολή μου ήταν να επισκεφτώ -και να μάθω σχετικά με τις διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις- το Phoenix Metro και να μοιραστώ ένα διαθρησκειακό μήνυμα ειρήνης και κατανόησης από την εκκλησία μου.
Οι περισσότερες, χριστιανικές παραδόσεις που είχα σπουδάσει και ήδη γνώριζα. Μελέτησα τον Ιουδαϊσμό και άλλες θρησκείες της Άπω Ανατολής. Ήμουν αυτό που είναι γνωστό ως ‘εργαζόμενος ιερέας’, το οποίο σημαίνει ότι είχα ένα επάγγελμα την ίδια στιγμή που εκτελούσα τα ιερατικά μου καθήκοντα. Δούλευα σε ένα κέντρο υγείας για ειδικές ασθένειες.
Το ‘πόστο’ μου ήταν σε μία οδό κοντά σε ένα τζαμί. Θεώρησα ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μου να μάθω για το Ισλάμ διευρύνοντας τις διαθρησκειακές μου σχέσεις που είχα αναπτύξει διά μέσου της εκκλησίας μου. Πήγα στο τζαμί και συνάντησα μερικούς πολύ καλούς αδερφούς που με κατηύθηναν στο τζαμί στην Tempe, στην Arizona.
Ξεκίνησα επίσης να μελετάω το Ισλάμ αυτόνομα και μπορώ να πω ότι εξεπλάγην από το πόσο με είχαν αγγίξει αυτά που διάβαζα. Ο ΑΛΛΑΧ με είχε τραβήξει κοντά του αλλά ακόμα δεν το είχα καταλάβει. Πήγαινα στο τζαμί της Tempe και συνάντησα έναν πολύ καλό δάσκαλο, τον Άχμεντ αλ-Ακούμ.
Ο αδερφός Άχμεντ, που είναι ο τοπικός υπεύθυνος μιας μουσουλμανικής Αμερικανικής ένωσης, οργάνωνε μια σειρά μαθημάτων/ομιλιών εισαγωγής και γνωριμίας με το Ισλάμ, ανοιχτή για τους ανθρώπους όλων των θρησκειών και την οποία άρχισα να παρακολουθώ. Παρακολουθόντας τις ομιλίες, άρχισα σιγά σιγά να διαπιστώνω ότι το Ισλάμ ήταν η αλήθεια. Ήταν μόνο λίγο καιρό αργότερα που είπα τη Σαχάντα [μαρτυρία πίστης] στο τζαμί της Tempe με τον σέιχ Άχμεντ Σέιρατ. Και ο αδερφός Άχμεντ και ο σέιχ Άχμεντ Σέιρατ είναι υπέροχοι άνθρωποι και χωρίς αυτούς δεν θα είχα ασπαστεί το Ισλάμ τόσο εύκολα. Παραιτήθηκα από την εκκλησία και από τότε είμαι μουσουλμάνος, αλ-χάμντουλιλλάχ.
Η ζωή μου άλλαξε δραματικά προς το καλύτερο από τότε που ασπάστηκα το Ισλάμ. Στην αρχή η οικογένεια μου στενοχωρήθηκε που άφησα την ιεροσύνη και δεν γνώριζαν το Ισλάμ, ακόμα και το φοβόντουσαν. Αλλά από τότε που η συμπεριφορά μου προς αυτούς άλλαξε, βασισμένη πάνω στην αυξημένη μου ευτυχία και στη στροφή μου προς το Κοράνι και τη Σούννα (Παράδοση) του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), κατάλαβαν ότι ήταν κάτι καλό.
Ο αδερφός Άχμεντ ήξερε ότι πάντα ο πρώτος χρόνος είναι ο πιο ‘πιεστικός’ για κάποιον που εισέρχεται στο Ισλάμ από μία άλλη θρησκεία. Για να μου μειώσει το στρεςς από όλο αυτό, με συμπεριέλαβε σε πολλές συλλογικές δραστηριότητες της κοινότητας και με έφερε σε επαφή με πολλούς θρησκευόμενους αδερφούς. Είναι μόνο μέσα από την επαφή με άλλους μουσουλμάνους που ο μεταστρεφόμενος στο Ισλάμ μπορεί να είναι επιτυχής. Το να αφεθεί κάποιος στην τύχη του/της, μπορεί να είναι γι’ αυτόν/ήν τόσο δύσκολο και ίσως και η πίστη του να κινδυνεύσει (από τις δυσκολίες) ώστε αν ξέρετε κάποιον που έχει μεταστραφεί, σας παρακαλώ επισκεφτείτε τον τουλάχιστον μία φορά κάθε τρεις μέρες.
Πλέον έδωσα και περισσότερη έμφαση και προσοχή στο επάγγελμα μου όντας πλέον μουουλμάνος. Διηύθυνα ένα πρόγραμμα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ και θεραπείας από το HIV και την Ηπατίτιδα για ευπαθείς πληθυσμούς.
Έγινα εθελοντής σε μία Μουσουλμανική Αμερικανική Νεολαία αλλά και στο Μουσουλμανικό Κέντρο Νεολαίας της Αριζόνας και πήρα μέρος και σε διάφορες άλλες δραστηριότητες. Πρόσφατα ορίσθηκα υπεύθυνος για τα όρια της περιοχής όπου βρίσκεται το τζαμί της Tempe όπου και είχα πει τη Σαχάντα. Αλ-χάμντουλιλλάχ όλο αυτό μου έδειξε επίσης ποιοι ήταν οι πραγματικοί μου φίλοι και ποιοι όχι.
Εχω λιγότερους μη μουσουλμάνους φίλους πλέον εφόσον δεν μπορώ πλέον να συμμετέχω σε διάφορα που κάνουν για διασκέδαση, αλλά έχω κάνει πολλές φιλίες με μουσουλμάνους αδερφούς που είναι το καλύτερο από ό,τι είχα στο παρελθόν. Ιν σάα ΑΛΛΑΧ (αν θέλει ο Θεός), θα ήθελα να σπουδάσω Φικχ (Ισλαμική Νομολογία) για χάρη του Ισλάμ και της Ισλαμικής Ούμμα (Κοινότητας) που αγαπώ. Όλα τα καλά ήταν μέσω της χάρη του ΑΛΛΑΧ και μόνο τα λάθη από ‘μένα.
http://www.islamreligion.com/articles/2535/
.
.
.
Μούσα Μπανγκούρα – Χριστιανός ιεραπόστολος από τη Σιέρα Λεόνε ασπάστηκε το Ισλάμ
Ενώ γύριζε σε όλη τη Μαύρη Ήπειρο για χρόνια Χριστιανός ιεραπόστολος, προσπαθώντας να πείσει τους ανθρώπους να ασπαστούν τον Χριστιανισμό, τελικά ασπάστηκε το Ισλάμ, βοηθώντας πολλούς ανθρώπους να γίνουν με τη σειρά τους μουσουλμάνοι.
«Για πολλά χρόνια προσπαθούσα να πείσω τους μουσουλμάνους στη χώρα μου να ασπαστούν τον Χριστιανισμό, όταν ένα βράδυ είδα ένα όνειρο στο οποίο με καλούσαν να ασπαστώ το Ισλάμ» είπε ο Μούσα Μπανγκούρα στο Anadolu Agency.
Ο Μπανγκούρα ξεκίνησε το ταξίδι του με το Ισλάμ πριν 20 χρόνια, όταν για τρεις συνεχόμενες φορές είδε το ίδιο όνειρο όπου τον καλούσαν να εισέρθει στο Ισλάμ. Ασπάστηκε το Ισλάμ το 1993, γινόμενος έτσι ένας από τους μεγάλους κήρυκες του Ισλάμ στην υποσαχάρια Αφρική και τη Σιέρρα Λεόνε.
Έτσι πλέον, ξεκίνησε μία καινούρια αποστολή, προσπαθώντας να βρει ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στο Ισλάμ και τον Χριστιανισμό. Προσπάθησε μάλιστα να κηρύξει το Ισλάμ στους πρώηνιερείς και ιεραποστόλους συντρόφους του.
«Τους παρουσίασα τις αντιφράσεις στον Χριστιανισμό και τα συμπεράσματα που έχω αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια στις συζητήσεις μου με τους Χριστιανούς» είπε ο Μπανγκούρα. «Τους απέδειξα ότι το Ισλάμ είναι η αληθινή θρησκεία.«.
Στο Ιερό Κοράνι ο Ιησούς είναι γνωστός ως «Ίσα» και «Αλ-Μασίχ» (Ο Μεσσίας). Είναι επίσης γνωστός και ως «Ιμπν Μάριαμ» (Υιός της Μαρίας). Όσο για την σταύρωση, οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς δεν σταυρώθηκε αλλά ανελήφθη στον ουρανό. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς θα ξαναέρθει πριν την Ημέρα της Κρίσεως για να επαναφέρει την ειρήνη και την τάξη, να πολεμήσει τον Αντίχριστο και να φέρει την νίκη στο Ισλάμ και τη δικαιοσύνη.
Οι πραγματικοί ακόλουθοι του Ιησού θα εμφανιστούν νικητές απέναντι σε όσους παραφράζουν τα λόγια του και τον απορρίπτουν.
Ενώ τον εγκατέλειψαν η γυναίκα του και η οικογένεια του μετά που ασπάστηκε το Ισλάμ, ο Μπανγκούρα προσπάθησε να δημιουργήσει μία καινούρια οικογένεια βοηθώντας τους φτωχούς μουσουλμάνους και όσους είχαν ανάγκη στη Σιέρρα Λεόνε. Αργότερα δημιούργησε το website «Why Islam» προσπαθώντας να κηρύξει το Ισλάμ έτσι όπως είναι, πέρα από τις παρανοήσεις, και από το 1995 διευθύνει και τον οργανισμό ‘Why Islam In Action’ (WIIA), μη κυβερνητικό ανθρωπιστικό οργανισμό, με τη βοήθεια του İHH İnsani Yardım Vakfı (ανθρωπιστικού οργανισμού από την Τουρκία).
Έχει βοηθίσει πέρα από 8.000 ανθρώπους να ασπαστούν το Ισλάμ. Περίπου τα 2/3 του πληθυσμού της Σιέρρα Λεόνε είναι μουσουλμάνοι.
.
.
.
Ο έρωτας που έκανε μουσουλμάνους 40 μοναχούς
Στην περιοχή των Ρωμιών στην Αμμουρίγια υπήρχε ένα μοναστήρι, το “Ντέιρουλ-Ανουάρ”. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού μου, έφτασα εδώ. Στο μοναστήρι υπήρχαν 40 μοναχοί. Ο ηγούμενος μαζί με τους μοναχούς με υποδέχτηκαν και με φιλοξένησαν και με περιποιήθηκαν με μεγάλη γενναιοδωρία.
Το όνομα του ηγούμενου ήταν ‘Αμπντουλ-Μάσιχ’ (Δούλος του Μεσσία/Χριστόδουλος).
Έναν χρόνο αργότερα πήγα στη Μέκκα για να κάνω το Χατζ (προσκύνημα). Όταν έκανα ταουάφ (περιφορά) γύρω από την Κάαμπα, είδα τον ηγούμενο του μοναστηριού μαζί με 5 μοναχούς. Τον πλησίασα και τον ρώτησα αμέσως: “Εσύ είσαι ο Χριστόδουλος;” και μου απάντησε: “Είμαι ο Αμπντουλλάχ (Δούλος του Θεού) και αναζητάω τη συγχώρηση του Θεού”.
Φίλησα την άσπρη γενειάδα του και εκείνος άρχισε να κλαίει. Τραβηχτήκαμε σε μία άκρη του τεμένους και τον ρώτησα: “Δεν θα μου εξηγήσεις, για χάρη του ΑΛΛΑΧ, πώς έγινες μουσουλμάνος;” και μου είπε: “Κάτι απίστευτο” και άρχισε να εξηγεί.
“Εκεί στα μέρη μας ήρθε μία ομάδα πολύ αφοσιωμένων στη λατρεία μουσουλμάνων. Κάποια στιγμή έστειλαν τον πιο νέο ανάμεσα τους να πάρει από την πόλη κάτι να φάνε.
Ο νέος αυτός, όταν είδε την Χριστιανή κοπέλα που πουλούσε ψωμί, έμεινε αποσβολομένος. Αφού πήρε το ψωμί και άλλα φαγώσιμα, γύρισε στους φίλους του και τους εξήγησε το γεγονός. {Συνεχίστε εσείς τον δρόμο σας.. εγώ θα μείνω εδώ} τους είπε.
Εκείνοι προσπάθησαν πολύ για να τον μεταπείσουν και αφού δεν τα κατάφεραν, συνέχισαν τον δρόμο τους και έφυγαν.
Ο νέος τότε, πήγε και κάθισε μπροστά από το μαγαζί της κοπέλας που είχε ερωτευτεί.
{Τί θέλεις και έρχεσαι εδώ} ρώτησε η κοπέλα τον νέο και εκείνος τότε της εξήγησε ότι την είχε ερωτευτεί με το που την είδε. Η κοπέλα τότε δεν του έδωσε σημασία, του γύρισε την πλάτη και γύρισε στη δουλειά της.
Ο νεαρός έμεινε εκεί μπροστά στο μαγαζί επί τρεις συνεχόμενες ημέρες, χωρίς να φάει και να πιει τίποτα.
Η κοπέλα εξήγησε την κατάσταση στην οικογένεια και στους γείτονες της. Τα παιδιά της γειτονιάς πέταξαν πέτρες στο κεφάλι του νεαρού και τον χτύπησαν στο μάτι αλλά εκείνος, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, συνέχισε να κοιτάει προς την κοπέλα.
Τότε κάποιοι από εκείνο το μέρος αποφάσισαν να τον σκοτώσουν και συνέχισαν να τον χτυπάνε. Κάποιος μου μετέφερε το γεγονός και τί είχε συμβεί. Πήρα τον νεαρό στο μοναστήρι τραυματισμένο, τον περιποιούμουνα για πέντε συνεχόμενες ημέρες, μέχρι που έγινε καλά.
Με το που έγινε καλά, σηκώθηκε και ξαναπήγε μπροστά από το μαγαζί της κοπέλας και συνέχισε να κοιτάει προς το μέρος της. Η κοπέλα του είπε: {Σε λυπήθηκα. Αν γίνεις Χριστιανός, θα σε παντρευτώ} ο νεαρός όμως αρνήθηκε και της είπε: {Ζητάω καταφύγιο στον ΑΛΛΑΧ από το να βγω από τη θρησκεία του Ταουχίντ (Μονοθεϊσμού) και να μπω στη θρησκεία του Σιρκ (Ειδωλολατρίας)}.
Τότε η κοπέλα του είπε: {Έλα, πάμε στο σπίτι μου…πάρε από ‘μένα αυτό που θέλεις και μετά φύγε} και ο νεαρός της είπε: {Δεν μπορώ να εκμηδενίσω τη λατρεία που πρόσφερα επί δώδεκα χρόνια στον Κύριο για μία στιγμή πάθους}. {Τότε φύγε} του είπε η κοπέλα. {Αλλά η καρδιά μου δεν με υπακούει} της απάντησε ο νέος και η κοπέλα του γύρισε την πλάτη και έφυγε.
Τότε τα παιδιά της περιοχής πετροβόλησαν και πάλι τον νεαρό. Ο νεαρός έπεσε με το κεφάλι στο έδαφος και ψιθύρησε: {Ο προστάτης μου είναι ο ΑΛΛΑΧ που έστειλε το Βιβλίο (Κοράνι). Εκείνος είναι ο Προστάτης για τους ειλικρινείς} [αυτό είναι το 196ο εδάφιο της Σούρα (Κεφάλαιου) ‘αλ-Αράφ’ του Ιερού Κορανίου].
Βγήκα απ’ το μοναστήρι και έδιωξα τα παιδιά. Σήκωσα το κεφάλι του νεαρού και έλεγε: {Για ΑΛΛΑΧ! (Ω Θεέ μου!) Πάντρεψε με με αυτό το κορίτσι στον Παράδεισο} και εκεί πέθανε. Τον πήρα σε ένα μέρος έξω απ’ την πόλη, έσκαψα τον τάφο του και τον έθαψα.
Εκείνη τη νύχτα η κοπέλα άρχισε να φωνάζει σαν τρελή. Ρωτώντας την η οικογένεια της τί συνέβη, εκείνη είπε: {Στο όνειρο μου εκείνος ο νέος με κρατούσε από το χέρι και με πήγε στον Παράδεισο. Όταν φτάσαμε στην πύλη του Παραδείσου, ο φύλακας άγγελος της πόρτας μου είπε: Εσύ είσαι κάφιρα (άπιστη), δεν μπορείς να μπεις και εγώ εκεί αμέσως έγινα μουσουλμάνα.
Στον Παράδεισο τα κιόσκια και τα δέντρα δεν είναι έτσι όπως σ’ αυτόν τον κόσμο. Ήρθαμε μπροστά από ένα κιόσκι φτιαγμένο από μαργαριτάρια και ο νεαρός μου είπε: Αυτό εδώ είναι το κιόσκι και των δύο μας. Χωρίς εσένα εγώ δεν μπαίνω. Μπροστά από το κιόσκι μας πήρε δύο μήλα από μία μηλιά, μου έδωσε το ένα μήλο και μου είπε: Πάρε αυτό και το άλλο μήλο στους μοναχούς να το δουν. Άγγιξα αυτό το μήλο, πιο όμορφο από αυτό δεν είδα στη ζωή μου. Ύστερα με έβγαλε απ’ τον Παράδεισο και οδήγησε πίσω στο σπίτι μου} είπε η κοπέλα”.
Ο πρώην ηγούμενος στη συνέχεια είπε: “Η κοπέλα έβγαλε το μήλο από την τσέπη της για να μας το δείξει και φωτίστηκε κάθε μέρος γύρω της. Έλαμπε σαν ένα ολοκάθαρο μαργαριτάρι. Κόψαμε το μήλο με το μαχαίρι και έφτασε για να φάνε όλοι οι μοναχοί. Δεν είχαμε ξανανοιώσει κάτι πιο γλυκό, πιο γευστικό ποτέ στη ζωή μας.
Σαν μοναχοί πού ήμασταν όμως, αποφασίσαμε και είπαμε στην κοπέλα ότι αυτό ήταν από τα κόλπα του Σατανά, για να βγάλει την κοπέλα από τον Χριστιανισμό.
Η οικογένεια της κοπέλας την πήρε στο σπίτι της, αυτή δεν έτρωγε ούτε έπινε. Την πέμπτη νύχτα μετά το γεγονός αυτό, η κοπέλα έφυγε από το σπίτι της, πήγε στον τάφο του νεαρού, ξάπλωσε πάνω στον τάφο του και εκεί πέθανε.
Το γεγονός δεν το ήξερε κανείς άλλος, εκτός από την οικογένεια του κοριτσιού.
Το πρωί ήρθαν τέσσερις μουσουλμάνοι, δύο άντρες και δύο γυναίκες και μας είπαν: {Εδώ πέθανε μία κοπέλα από τους εκλεκτούς του Θεού..ήρθαμε για να τη θάψουμε}.
Τότε οι άνθρωποι από το μέρος εκείνο έμαθαν για τα γεγονότα και άρχισαν να ψάχνουν την κοπέλα, μέχρι που βρήκαν τον τάφο της. {Η κοπέλα ήταν από μας, ήρθαμε για να τη θάψουμε ως Χριστιανή} μας είπαν. Τότε ο ένας από τους μουσουλμάνους μας είπε: {40 μοναχοί εσείς, σηκώστε την κοπέλα αν μπορείτε} και προσπαθόντας όλοι μαζί να τη σηκώσουμε, δεν μπόρεσε κανείς μας.
Τότε ήρθε ένας από τους μουσουλμάνους και σήκωσε την κοπέλα. Οι δύο γυναίκες [οι μουσουλμάνες] έπλυναν το σώμα της κοπέλας, την έθαψαν στον τάφο του νεαρού, έκαναν προσευχή και έφυγαν.
Τότε εμείς, και οι 40 μοναχοί, αποφασίσαμε ότι δεν υπήρχε μεγαλύτερη απόδειξη από αυτό και γίναμε μουσουλμάνοι’ μαζί και ο λαός εκείνης της περιοχής.
Έτσι, φέτος αποφασίσαμε και ήρθαμε στο Χατζ” [στο προσκύνημα στη Μέκκα και στη Μεδίνα].
Πηγή: Άμπουλ-Φάρατζ αλ-Ισφαχάνι (ημερομηνία θανάτου το 356 μετά Εγίρας), ‘el-Deyyarat’, σελ. 3).
Αλή αλ-Γιουνάνι 
agapite ali se tavmazo o allah na sou dini ola ta kala se afton ton kosmo kai ston epomeno
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σαλάμ αλέϊκουμ.
Σ’ ευχαριστώ. Από πού είσαι αγαπητέ?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!